✍سخن مدرس راجع به شیخ فضل الله شنیدنی است: «کشتن شیخ فضل الله که از اعلم علمای وقت بود، هم پیروزی بلشویک‌های اعزامی به ایران بود، هم پیروزی انگلیس و هم ضایعه برای علمای نجف و ایران. حادثه بدی بود که هنوز هم علل آن در تاریخ همچنان مجهول مانده...» جرج بارکلی سفیر انگلیس در ایران خرسندی‌اش از قتل شیخ را این چنین در تلگرام ۱۰ اوت ۱۹۰۸ به ادوارد گری منعکس کرد: «شیخ فضل الله برای مملکت خود خطر بزرگی(!) بود خوب شد که ایران او را از میان برداشت». دکتر تندر کیا سخنی نغز و دقیق دارد: «... شیخ طبرستانی یک گناه بیشتر نداشته؛ گناهش این بود که اتفاقاً روش او با سیاست و مصالح بیگانگان جنوبی ناساز درآمد. هر کس از ما در این دو قرن اخیر همین گناه کبیره را مرتکب شد به همان روز و روزگار گرفتار گشت.» آری پیکر شیخ را در میدان بزرگ پایتخت بر دار آویختند تا به خیال خامشان در فقدان آن شهید شریعت محمدی(ص) را به صلابه کشند! همچنانکه انتخاب روز ۱۳ رجب سالروز #تولد_امیرمؤمنان_علی علیه السلام نیز برای این کار لابد بدان منظور بود که کینه دیرینه‌شان را از تشیع و روحانیت آن باز ستانده باشند. 📚اندیشه سبز، زندگی سرخ، زمان و زندگی شیخ فضل الله نوری (علی ابوالحسنی منذر) ص ۱۵۴ تا ۱۵۷ 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran