اشکال نداره من میتونم دووم بیارم

کارای بی‌موردی می‌کنم که تپش قلبم بره روی هزار، احتمالا گاهی با خودم دشمنی‌ای چیزی دارم.

خوشبختی چیزی نیست که بخوای دنبالش بگردی،باید تو لحظه هات پیداش کنی تو باید چیزای کوچیکی که باعث لبخند زدن وسط روز شلوغ و خسته کنندت هستن پیدا کنی و هزاران بار خداروشکر بگی

زودتر به زندگی برگرد بهت احتیاج دارم

و امشب ماه از من پرسید: کجاست آدمی که مرا با او قیاس می‌کردی؟

این شهر پر خاطره اس برام

تک تک خیابوناش جدول هاش مغازه هاش

از معجزه چای همینقدر بگم که دیروز از وقتی شیفت و تحویل گرفتم عصبی بودم و هیچ درکی از اطرافم نداشتم همه میگفتن حنا چیشده؟ بعد تایم استراحتم رفتم بیرون چای خوردم اومدم پرانرژی اصلا چای واقعا میتونه دلیل برای ادامه زندگی باشه

چای‌ نبود باید چیکار میکردم؟

این روزا سخت میگذره ولی رد قشنگی مطمئنم توی دفتر هیستوری ۱۸ سالگیم به جا میزاره:)

داشتم با خودم میگفتم ای کاش پارتنرم برام خوراکی میخرید و غصه میخوردم بعدش دیدم اینجوری نمیشم دست خودمو گرفتم بردم براش بستنی و پفک خریدم و با به لبخند گنده تقدیم خودم کردمش حالا یه حنای خوشحالم:)

بزار اینجوری بگم مثل یه ربات شدم فقط خواب کار به ندرت غذا خوردن به جای غذا خوراکی های چرت و پرت میخورم مدام نه این اون ورژنی که من میخوام نیست باید موتیو تر باشم برای حنای 24 ساله باید بیشتر و قشنگتر تلاش کنم