eitaa logo
『 مربی‌تربیتی‌ |‌ حسین‌کریما 』
1.1هزار دنبال‌کننده
222 عکس
67 ویدیو
4 فایل
✅ ترفندهای تربیت ✅ ارتباط و چالشهای نوجوان ✅ همسرداری ✅ تربیت دخترانه - پسرانه استفاده بدون لینک ممنوع ارتباط با مدیر : https://eitaa.com/hosein_karimaa تبلیغات و تبادل : @civilian
مشاهده در ایتا
دانلود
📌دو دست و یک فرمانده شما، هم‌دست راست دارید✋ و هم‌دست چپ🤚، اگر این دو به‌صورت مستقل تصمیم میگرفتند، شما دیگر با این دودست نمیتوانستید کاری را انجام بدهید. اما چون این دودست خود تصمیم گیرنده نیستند، بلکه مغز و اراده انسان است که بر دست راست و چپ حکومت میکند و اوست که تصمیم میگیرد، لذا دست‌ها باهم همکاری میکنند و هماهنگ‌اند. حال فرض کنید، اگر پدری نسبت به بچه‌ی خود تندی کند، مثلاً بگوید: چرا این کار را کردی؟ آن‌گاه مادر بگوید: اتفاقاً کار بچه درست بوده و خوب کاری هم کرده است. یا یکی به بچه بگوید: تو خیلی بی ادب هستی. دیگری به او بگوید: اتفاقاً تو از همه مؤدب تر هستی. یکی بچه را بزند و دیگری او را نوازش کند. چنین برخوردهایی موجب میشود که 👇 1⃣بچه بی‌تربیت بار بیاید. 2⃣وقتی این‌گونه عمل شود، بچه شکایت پدر را به مادر و شکایت مادر را به پدر میبرد 3⃣ضمن این‌که بین آن‌ها دعوا راه میاندازد، خود بچه نیز نسبت به پدر و مادر بی اعتقاد و بی اعتنا میشود. آیت الله https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌از امروز مهارت مدیریت خشم را با فرزندان‌تان تمرین کنید : تنفس عميق و سكوت در زمان خشم را به فرزندتان بياموزيد. ترک موقعيت در زمان برخورد با افراد عصبانی را به فرزندتان بياموزيد. معذرت‌خواهی در زمان مقصربودن را به فرزندتان بياموزيد. كودك و نوجوانی كه اين تكنيک‌ها را بلد باشد و به كار ببرد، مهارت كنترل خشم را آموخته است. هر تكنيك را بارها و بارها در حضور فرزندتان اجرا كنيد تا در وجود او نهادينه شود. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
『 مربی‌تربیتی‌ |‌ حسین‌کریما 』
تشویق تشویق یعنی به شوق آوردن، ایجاد رغبت، راغب کردن.  تشویق در رویکرد رفتارگرائی جای بسیار ویژه ای
یادتان باشد که بچه ها مهارت و انگیزه را با هم باید به دست بیاورند.  اگر به کودک انگیزه بدهیم و بی پروا تشویق کنیم و مهارت را یاد ندهیم درست مثل این میمونه که بچه ای را که شنا بلد نیست را ببریم لب استخر و هی بهش انگیزه بدهیم که بپر توی آب تو می تونی!  بدون این که مهارت شنا کردن را به او یاد داده باشیم.  امروزه این بلا داره سر جوان های ما میاد همشون دارن می پرن توی استخرهای میلیاردی. جوان 23 ساله ای مراجعه کرده بود برای مشاوره؛ بهش گفتم اگر بخواهیم جوانی را بدبخت کنیم، چند صد میلیون پول نقد به او بدهیم، این جوون پوزخند زد و گفت: میلیون دیگه قدیمی شده من فقط به میلیارد فکر می کنم!!!  این جوون نه دیپلم داشت و نه سربازی رفته بود.  تشویق های بدون داشتن مهارت این بلاها را سر بچه ها درمی آورد. تشویق با عینیت و با توصیف باید باشد.  کودک در حال انجام چه کاری است که می خواهید تشویقش کنید؟ این تشویق هماهنگ با کارش باید باشد. وگرنه خود ایده آل را که به یاد دارید، گفتیم اگر فاصله ی خودپنداره با خودایده آل مناسب باشد، انگیزه ایجاد می شود.  چه خود پنداره ای در کودک ایجاد کرده ایم؟ باید یک خود ایده آل متناسب با فعالیت و سن کودک ایجاد کنیم که کودک بتواند رشد کند.  اگر این فاصله صفر باشد انگیزه از بین می رود و اگر این فاصله خیلی هم زیاد باشد کودک می بُرد و ایست می کند.  مواظب باشید تشویق ها از خط تعادل خارج نشوند. در تشویق خسیس باشید.  تشویق بی حساب و کتاب، فقط مضر نیست بلکه خطرناک است.  ما فکر می کنیم حرف زدن و گفتن هیچ اشکالی ندارد، خشونت هم که نیست پس داریم درست رفتار می کنیم و دائم تشویق کلامی می کنیم.  در این حالت کودک نمی تواند این تعریف و تمجیدها و تشویق ها را با واقعیت زندگی و جایگاه اجتماعیش و سن و توانایی ها و استعدادهایش وفق دهد. یک خطرجدی که بچه ها را تهدید می کند، این کلاس بردن ها است.  چون فکر می کنیم که فرزند ما استعداد همه چیز را دارد و حتی دائم هم به کودک القا می کنیم که تو باید همه چیز یاد بگیری تو خیلی باهوشی تو از همه بهتری و...  درست است که کودک و در کل انسان استعداد همه چیز را دارد ولی آیا بالفعل هم شده است یا نه؟ موسیقی، زبان، نقاشی ... «هرچی که من نشدم، تو باید بشی!». (ادامه دارد...) {قسمت20} [مباحث کودک متعادل ] ✅ https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌براي اينكه فرزند حرف شنويي داشته باشيد: 🔸 با او واضح و شفاف صحبت کنید . 🔸 به او بگویید که چه کاری می خواهید انجام دهد ؟ 🔸 به او بیاموزید که چگونه آن کار را انجام دهد؟ مثلاً وقتی از فرزندتان می خواهید اطاقش را مرتب کند، طریقه ی انجام این کار را نیز برایش بازگو کنید: 👈 لطفا تختت را مرتب کن ! 👈 لباسهای کثیف را داخل حمام و لباسهای تمیز را در کمد بگذار ! 👈 اسباب بازیها را روی قفسه و کتابها را در جای خود قرار بده ! در این صورت کودک می داند از کجا و چطور شروع کند وقتی او نداند که منظور شما چیست؟ نمیتواند فرمان شما را اجرا کند ، این امر باعث سوء تفاهم شما شده و تصور میکنید که او لجبازی میکند و حرف گوش نمیکند . https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌از آخرین باری که به کودکم گفتم: "بی عرضه" بیست سال می گذرد! ولی انگار همین دیروز بود... چون هر زمان که از سر کار به خانه بر می گردد، نگاه بیست سال پیش او برایم تداعی می شود ... کاش بچه ها هم می توانستند مثل ما حرفها را زود فراموش کنند... آنها بارها حرفهای ما را در ذهنشان دوره می کنند. هر بار برداشتی خاص از آن دارند و مرتب با آن برداشت ها تصویری جدید از ما در ذهن خود می سازند. ✔️آنها آنقدر که با حرفهای ما زندگی می کنند با ما زندگی نمی کنند! https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌دلیلی نداره شما بعد از دعوا زنگ بزنید یا برید پیش خانوادتون کل ماجرا رو تعریف کنید! اولاً که اونا خیلی یک طرفه قضاوت میکنن. دوماً همسرتونو پیش خانوادتون خراب می کنید. شما بعد یه مدت کوتاه آشتی می کنید و همه چی رو فراموش می کنید. اما خانوادتون یادشون نمیره و دیدشون نسبت به زندگی شما عوض میشه و از این به بعد منتظر باشید تو زندگی دونفرتون دخالت کنند چون شما خوتون این اجازه رو بهشون دادید. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌اشتباهی که بچه‌ها را بی اراده می‌کند! دو خانواده را در نظر بگیریم. فرزند خانواده اول از مدرسه به خانه می‌آید. مادر از او می‌پرسد: «امتحان دادی؟ چند شدی؟» فرزند با افتخار می‌گویند ۱۱ شدم. مادر تعجب می‌کند و فرزند در پاسخ تعجب مادر می‌گوید همه ۸ و ۹ شدند!! دقت کنیم ما این بچه‌ها را در این وادی می‌اندازیم و به آنها یاد می‌دهیم که ملاکت هنجارهای اجتماعی باشد! این بچه، وقتی به دانشگاه هم برود اگر جو غالب دانشگاه بی نماز و بی‌حجاب باشد، اینکه کمی از آنها بهتر باشد برایش کافی است. اما در خانواده دوم، بچه به خانه می‌آید و مادرش از او می‌پرسد «امتحان دادی؟ چند شدی؟» با ناراحتی می‌گوید ۱۹/۵ شدم. مادر می‌گوید مشکلی ندارد! فرزند می‌گوید به نمره کاری ندارم. من تمام تمرین‌ها را حل کرده بودم. رفع اشکال کردم و به خودم قول داده بودم که هیچ اشتباهی نکنم. اما نمی‌دانم کجا اشتباه شد؟! از این ناراحتم. این نگاه معطوف به تکلیف است اما نگاه اول، نگاه معطوف به اجتماع بود. اما چه کسی این نگاه‌ها را در بچه ها شکل می‌دهد؟ وقتی که مثلاً بچه می‌آید و می‌گوید: «عید بریم شمال؟» ما هم در پاسخ می‌گوییم: «چه کسی در این سرما به شمال می‌رود؟» این پاسخ مشکل دارد. چرا دلیل کار خود را به جامعه نسبت می‌دهیم؟ اگر نمی‌خواهیم برویم، لازم است چند استدلال منطقی بیاوریم. ما هر گفتگویی با بچه‌ها به کار می‌بریم یک آموزش منفی به آنها می‌دهیم. باید اینها را حذف کنیم و به جای آن مثلا وقتی فرزند از امتحان می‌آید، کاری نداشته باشیم که نمره دیگران چند شده است. بلکه از او بپرسیم: «آیا تو خودت احساس موفقیت می‌کنی؟ آیا از آنچه امروز انجام دادی احساس رضایت داری؟» سوال ما فقط باید راجع به خود فرزند باشد. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📌بهترین روش برای برخورد با لجبازی کودکان چیست؟ 🔸 هماهنگ بودن پدر و مادر 🔸 داشتن برنامه ریزی روزانه غذا خوردنش بازی کردنش و خوابیدنش 🔸 خواسته موجه کودک را حتما پاسخگو باشیم یعنی به او یاد بدهیم که قصد ما لجبازی کردن نیست 🔸 یه جاهایی بهش حق انتخاب بدهیم 🔸 جایگزین کردن مثلا بگیم اگه جیغ نزنی میریم و اینکارو میکنیم 🔸جملات خبری باشه تا دستوری مثلا بگیم وقته ناهاره نگیم الان باید ناهار بخوری 🔸 گوش دادن فعالانه موثرترین روش است باید با بچه ها همدلی کنیم مثلا جیغ زد بهش بگیم چی میخوای عزیزم گرسنه ای؟ خوابت میاد؟ میخوای بازی کنیم؟ 🔸 با کودکان بالای ۴ سال میتوان در مورد رفتارش صحبت کرد اول باید تذکر داد مثلا در جمع توی گوشش بگیم،در مرحله دوم تنبیه متناسب با عملش و حال و هوای کودک تنبیه کودک باید محروم کردن از چیز دلخواهش باشد. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
『 مربی‌تربیتی‌ |‌ حسین‌کریما 』
یادتان باشد که بچه ها مهارت و انگیزه را با هم باید به دست بیاورند.  اگر به کودک انگیزه بدهیم و بی پر
خودایده آل اگر صحیح شکل نگیرد، خطرناک است.  با تشویق بی مورد خود ایده آل کاذب به وجود نیاورید.  بزرگترین تشویق برای بچه ها این است که پدر و مادر شادی خود را بروز دهند. بالاترین تشویق شادی پدر و مادر است.  بچه ها هیچ چیز نمی خواهند. یکی از حاضرین: تا 6 سال؟ استاد: تا بالای 90 سال. ما بلد نیستیم تبادل عاطفی داشته باشیم، تبادل کالا را جایش می گذاریم و به این حالت عادت کرده ایم. همسران با یکدیگر چه تبادل عاطفی دارند؟ شب تولد خانم حتماً باید یک هدیه ی گران قیمت و بزرگ خریده شود تا خانم متوجه شود که شوهرش دوستش دارد. که حالا امروزه این مسئله به یک هنجار اجتماعی تبدیل شده و قانون شده، اگر چیزی به عنوان هدیه خریده نشود، این معنی را می دهد که تو منو دوست نداری!! این مسائل به این دلیل است که بلد نیستیم به هم خوب نگاه کنیم، احساس درونی مان را بروز بدهیم. بچه ها شادی والدینشان را می خواند و بزرگترین تشویق برای آن ها همین است. آیا به تازگی فرزندتان را تشویق کرده اید؟ چه جوری؟ مادران: با هم رفتیم پارک، نوازشش کردم، بوسش کردم، جایزه خریدم. استاد : همه ی این مواردی را که گفتید حق حساب بوده که به فرزندتان داده اید. آیا تا به حال شده به عنوان تشویق یک ناهار خوشمزه بدهید؟ چرا مثلاً نمیگید یک پرس اضافه ماکارونی برات می کشم به خاطر کار خوبت؟ مادری میگه من به عنوان تشویق فرزندم را نوازش کردم!!! نوازش نیاز بچه ها است مثل غذا. ما باید بچه را نوازش کنیم، این حالت همان شرطی کردن رفتارگرایی است. بچه همیشه باید نوازش بگیرد چه کار خوب بکند و چه کار بد بکند. ما از عامل نوازش نباید به عنوان تشویق و تنبیه استفاده کنیم. مثل این می مونه که بگیم اِه عزیزم 20 گرفتی پس بیا بهت ناهار جایزه بدم، خوب اگر 16 گرفته بود بهش ناهار نمی دادید؟ حتماً می دادید. یکی از حاضرین: من یک جیغ شادی کشیدم و خوش حالی کردم. استاد: پس همیشه خونه ی شما جیغ و داد به راه است؟ مادر: نه با دفعه های عصبانیت و ناراحتی فرق می کرد، خیلی همراه با ذوق و شادی بود. استاد: آهان من این نکته را می خواستم. ما معمولاً میگیم: آفرین، بارک ا...، این هم جایزت، یا یادم باشه یک جایزه برات بخرم. خوب بچه ها خسته شدند این قدر این واژه های تکراری را شنیدند حالا اکثر وقت ها هم یا خسته هستیم و بی حوصله و بی حال و خشک و خالی فقط یک آفرین می گیم و میریم. بچه ها فقط شادی واقعی والدین را می خواهند. کودک وقتی شادی واقعی پدر و مادرش را ببیند اصلاً دیگه بهانه ی جایزه را نخواهد گرفت. حالا برا ی ابراز این شادی باید از خودتان خلاقیت به خرج بدهید. بزرگترین تشویق شادی واقعی است که از درون بجوشد نه شادی ساختگی و انجام وظیفه. (ادامه دارد...) {قسمت21} [مباحث کودک متعادل ] ✅https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌بسیاری از والدین گله می‌کنند که فرزندانشان با آنها حرف نمی‌زنند! دلیلش این است که پدر و مادر بیش از اندازه نصیحت و سخنرانی می کنند! به خصوص اگر بچه ها احساس کنند که پدر و مادرشان می‌خواهند با سخنرانی و توضیح آنها را به انجام دادن کاری ترغیب کنند در برابر آن مقاومت می‌کنند در این موقعیت سخنرانی کردن نه تنها بی فایده است بلکه نتیجه عکس می‌دهد. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
✅شیوه ی حرف زدن و برخورد والدین با کودک، در رشد شناختی و هیجانی کودکان تاثیر زیادی دارد در زیر به چهار نمونه از شیوه‌های درست صحبت کردن و برخورد با کودک می‌پردازیم: 👈خودت تصمیم بگیر؛ اینگونه به کودک می‌آموزیم که کارش را خود، برعهده دارد و هر تصمیمی که بگیرد باید منتظر عواقب بد یا خوبش باشد. 👈دوستت دارم ولی این کار تو را نمی‌پسندم؛ کار درست و نادرست، را به صورت واضح برای کودک مشخص کنید، یعنی به او بیاموزید ما کار [درست] و کار [نادرست] داریم، نه بچه‌ی خوب و بچه‌ی بد. 👈از تو می‌خواهم مشکل من را حل کنی؛ اگر کودک رفتاری دارد که باعث رنجش شما می‌شود، به او بگویید که دچار مشکل شده‌اید و از او بخواهید در حل مشکل به شما کمک کند.  👈احساس تو را درک می‌کنم؛ وقتی کودک عصبانی است و مثلا می‌گوید «از تو متنفرم» یا «خیلی بدی»، با شنیدن این پاسخ از سمت شما، از شدت عصبانیت‌اش کاسته شده و می‌توانید با هم به حل مسئله بپردازید. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌اگر به فرزندتان میگویید که توانایی انجام کاری را ندارد! حق با شماست؛ چون با این روش، او دیگر واقعا توانایی انجام آن کار را نخواهد داشت. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌پرتاب کردن‌هایی که از روی خشم و عصبانیت رخ می‌دهد را نادیده بگیرید! چرا که اگر کودک بفهمد به وسیله این رفتار می‌تواند نظر شما را جلب کند آن را بار‌ها و بار‌ها تکرار خواهد کرد. در عوض به او بگویید «اگر عصبانی هستی بهتره حرف بزنی، اینجوری من بهتر می‌فهمم مشکلت چیه.» به روش‌های مختلف او را به استفاده از کلمات و بیان احساساتش تشویق کنید. اگر کودک شما با پرتاب کردن مثلا یک مکعب چوبی در حال آسیب رساندن به کودک دیگری است، با‌‌ همان آرامش او را منع کرده و بگویید «این کار خطرناکه» و به طور موقت از روش محرومیت استفاده کنید که بسته به سن کودک از ۳۰ ثانیه تا چند دقیقه می‌تواند باشد. مراقب تن صدای‌تان باشید، هیچ اشکالی ندارد اگر با تن صدا و لحن‌تان به کودک بفهمانید که از این کار او ناراحت شدید اما هرگز عصبانیت را در صدای‌تان نشان ندهید. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌‏“باهم حلش میکنیم” از صدتا “دوست دارم” عمیق تر و واقعی تره👌 https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌قدردانی از کارهای کوچک و معمول در خانه معجزه میکند 👈چه لباس قشنگی 👈چه آرایش موی قشنگی 👈چه دست پخت خوبی 👈از این که بچه را نگه داشتی ممنون 👈متشکرم که آشغال ها را بردی https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌فرمول کلیدی قرآن برای پیشرفت مردم! جامعه دینی چطور شکل می‌گیرد؟ خداوند در قرآن می‌فرماید وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ. یعنی باید امتی بشوید که جریان دعوت به خیر در شما رونق داشته باشد. این اساس نظام دینی است. اگر این فرمول را رعایت کنیم، جواب می‌گیریم. چرا که هر چقدر در امر به معروف قوی‌تر عمل کنیم، قدرتمان برای نهی از منکر بیشتر می‌شود. نظام دعوت ما باید همواره به سمت بهترین‌ها باشد. اگر ما در جامعه شهید شهریاری را معرفی کردیم، آنوقت می‌توانیم به دانشجوی خود بگوییم اگر صدِ شهریاری نیستی، دیگر ۱۰- هم نباش! هر چقدر در معرفی قله‌ها بهتر عمل کنیم، می‌توانیم جامعه را از پرتگاه‌ها نجات دهیم. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌آسیب پنهان فناوری‌های وارداتی بر فرزندان ما! وقتی یک فناوری ارتباطی که در فرهنگ و تمدن دیگری متولد شده باشد، وارد تمدن دیگری می‌شود، بخشی از اقتضائات فکری، رفتاری و فرهنگیِ خاستگاه خودش را همراه خود می‌آورد. مثلا اگر در تمدن خاستگاه و جایی که ابزار ارتباطی در آن ایجاد شده فردگرایی، اصالت لذت، غلبه فرهنگ تصویری، نوعی از لبیرالیسم و کاپیتالیسم حاکم باشد، این ابزارها هم کاملا متناسب با آن شرایط تولید شده شده‌اند. بنابراین وقتی این ابزارها وارد جامعه جدید می‌شوند، خالی از آن هنجارها و رفتارها نیستند، همراه خود برخی هنجارها را ایجاد و برخی از هنجارهای موجود را حذف می‌کنند. اما چاره چیست؟ 🔸 اولا لازم است آگاه باشیم که این ابزار، خاموش، بی طرف و خنثی نیستند. ممکن است همان لحظه یا با چند سال تاخیر، با خودشان فرهنگهایی را بیاورند و فرهنگ‌هایی را از بین ببرند. 🔸 ثانیا لازم است سواد رسانه‌ای داشته باشیم و در قبال سبد رسانه‌ای که استفاده می‌کنیم، آگاهانه رفتار کنیم. بدانیم از هر کدام چگونه و چقدر استفاده کنیم، محتوای آن را برای خودمان و فرزندانمان تحلیل کنیم و جعلی را از غیر جعلی تشخیص دهیم. "دکتر خیامی" https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
『 مربی‌تربیتی‌ |‌ حسین‌کریما 』
خودایده آل اگر صحیح شکل نگیرد، خطرناک است.  با تشویق بی مورد خود ایده آل کاذب به وجود نیاورید.  بزرگ
چند نکته در مورد تشویق: 🔸تشویق برای دیدن است نه برای دیده شدن.  معنی حرف من این است که با بچه هایتان شو ندهید.  جلوی دیگران دائم مطرحشان نکنید و به رخ دیگران نکشید.  این کارها تشویق نیست، مخرب هستند.  این کارها بچه ها را محتاج تشویق و محتاج توجه دیگران بار می آورد و در نهایت برون کنترل می شوند. یعنی اگر از بیرون تأیید گرفت همه چیز خوب خواهد بود اما اگر تأیید نگرفت. 🔸در تشویق خلاقیت داشته باشید. یک وقت لازمه جیغ بزنید، یک وقت پشتک بزنید. خلاق باشید. یک سره فقط عالیه، خوبه، آفرین، بارک ا... نگویید. بچه ها را با تشویق شرطی نکنید. ▫️جایزه جایزه یکی از مظاهر تشویق است که در جامعه ی ما بسیار وسیع است. دائم در محاوره ها این کلمه جاری است، جایزه برات می خرم، جایزه چی میدهی؟ ما در رویکرد کودک متعادل به جایزه معتقدیم ولی بهترین جایزه ها را جایزه ی معنوی می دانیم مثل لبخند مادر، شادی مادر و ...، حالا اگر هم می خواهیم جایزه بدهیم دو تا شرط دارد، در دو حالت جایزه می دهیم: مورد اول این که کودک در یک کاری تداوم داشته باشد، پشتکار داشته باشد مثل مسواک زدن، یک جوری به بچه نشان می دهیم که من دیدم مثلاً دو ماهه که داری مرتب مسواک می زنی یا کار دیگری را انجام می دهی. یا یک اتفاق ناگهانی افتاده مثلاً مسافرتی بوده و ماشین خراب شده و .... فرزندمان آن قدر عالی همکاری کرد که ما حظ کردیم و یا مهمانی بوده و او خیلی آرام و همراه بود. یک جوری نشان می دهیم که دیدم. و با دادن جایزه قدردانی می کنیم. مورد دوم این است که جایزه باید بدون برنامه ریزی قبلی، غیرمنتظره و غیر مترقبه باشد. از سه ماه قبل دائم نمی گیم که اگر این کار را کردی، برات جایزه می خرم، اصلاً این کار را نکنید. بلکه زندگی روال همیشگی اش را داشته باشد اما پدر و مادر با هم هماهنگ باشند که یک جایزه بخرند و کودک اصلاً نداند. این حرف ها مثل: کارنامه ات را بگیر بیار برات جایزه بخرم، حق حساب است، رشوه است؛ در صورتی که جایزه رشوه نیست. بچه تف می کند! مادرش میگه: مامان جان تف نکن، بچه: دوست دارم تف کنم. مادر: عزیزم تف نکن، اگر تف نکنی یک جایزه برات می خرم. بچه: چی می خری؟ مادر: یه ماشین کنترلی! بچه به تف کردن ادامه میده، مادر: هواپیما! باز بچه به تف کردن ادامه میده بالاخره چونه می زنند و به هلیکوپتر رضایت می دهد. بچه میره و دو روز دیگه میاد و یک کار دیگه ای را شروع می کند و جایزه می خواد. با این حالت بچه ها جایزه بگیرهای حرفه ای می شوند. (ادامه دارد...) {قسمت22} [مباحث کودک متعادل] ✅ https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌دختر را میفروختند، با احشام و کالا تعويض میكردند! زنده به گور می‌کردند و ... اما که آمد، سوره به آن بزرگى آورد و رجال هر چه منتظر ماندند، سوره رجال نيامد! https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌خیرُ و اَفضَلُ نِساءالجنّهْْ... هيچ جاى اسلام به كمتر بودن زن اشاره‌اى نشده! بلكه با صراحت بعضى را هم افضل معرفی کردند https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌ترجمهٔ خواندنی قرآن کریم اگر دوست دارید فرزندتان قرآن‌خوان شود، می‌توانید این قرآن را برایش هدیه بگیرید. ترجمه‌ای روان و دل‌نشین از استاد علیِ ملکی. https://qurantr.com/ راستی می‌توانید ترجمهٔ صوتی این قرآن هم به‌صورت رایگان از کافه بازار تهیه کنید و گوشِ دل به آن بسپارید. https://cafebazaar.ir/app/ir.trk.qur https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌اشتباهی که بچه‌ها را نسبت به والدین بی اعتماد می‌کند! ما باورمان نشده است که دنیای جدید، دنیای متفاوتی است. در این دنیا، ضرورت دارد، پدرها و مادرها یک بار دیگر چیزهایی را یاد بگیرند. الان متوسط سواد رسانه‌ای بچه‌ها از پدران و مادران بیشتر است و بچه‌ها داناتر از والدین خود هستند. این وضعیت با وضعیت نسل قبل متفاوت است. یک بچه ‌۱۰ ساله چیزی بیشتر از پدر و مادر خود بلد نبود و حرف‌های پدر و مادر برای بچه‌ها حجت بود! اما الان بچه‌ها وقتی چیزی را نمی‌دانند سریع در اینترنت جست و جو می‌کنند و بعد از آن پدر و مادر خود را هم مسخره می‌کنند که پاسخ اشتباه به ما داده بودید! یا چرا شما بلد نیستید برای خودتان ایمیل درست کنید یا خودتان اسنپ بگیرید؟! نتیجه این تفاوت آگاهی این می‌شود که بچه‌ها به پدر و مادر خود بی اعتماد می‌شوند. در چنین فضایی بزرگسالان بر خلاف بچه‌ها که عاشق رسانه‌ها هستند، برای یادگیری رسانه‌ها نه حوصله دارند و نه زمان می‌گذارند! اما لازم است آنها نیز یاد بگیرند. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌ریشه نداشتن اعتماد به نفس ملی در جوانان! دشمن در ارائه اطلاعات به مخاطب خود اساسا کاری به واقعیت ندارد. بلکه تمرکز آن روی این است که چطور واقعیت را بازنمایی کند. در گذشته جنگ رسانه‌ای در ساختن شایعه و دروغ بود. اما امروزه مسئله اصلی دشمن این است که ضریب‌های نادرست به برخی از واقعیت‌ها بدهد. مثلا موضوعات و مشکلات کوچک و جزئی را دائما تکرار می‌کند تا ذهن مخاطب خود را ناخودآگاه به سمت اینکه سیستم مدیریتی ناکارامد است پیش ببرد. وقتی چنین اتفاقی افتاد، مردم به سیستم حاکمیت بی اعتماد می‌شوند. در چنین فضایی اگر ما بگوییم کشور ما جزء ۶ کشور تولید کننده واکسن در جهان است، آنچنان احساس خود تحقیری در وجودشان نهادینه شده که چنین چیزی را نمی‌توانند باور نمی‌کنند. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌تهدید به کودک جرأت می دهد! 👈اگر یکبار دیگر دوستت را اذیت کنی، یک کتک مفصل می خوری. 👈اگر یکبار دیگر این کار را تکرار کنی من میدانم با تو. 👈صبر کن تا بابا بیاد خونه من میدونم و تو..." هنگامی که کودک بارها تهدیداتی از والدین خود میشنود، ولی به ندرت عواقب کار بد خود را میبیند، تهدید به روشی نامناسب و بی حاصل برای مهار رفتار کودک تبدیل میشه، که نه تنها کودک را از انجام کار بد باز نمیدارد بلکه او را حریص تر می کند. یعنی گاهی اوقات این تهدیدها حتی به کودکان این جرأت و شهامت را می دهد تا پدر و مادر خود را در آن محدوده امتحان کنند و صبر و تحمل آنان را بسنجند. https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
📌کودک اسباب بازی های خود را دوست دارد و به آسانی حاضر نمی شود آنها را با کودک دیگری تقسیم کند زیرا حس مالکیت در آنها بسیار قوی است! پدر و مادر نباید کودک را تحت فشار بگذارند یا او را به خاطر سخاوت نداشتن سرزنش کنند. وقتی کودک هنوز معنی سخاوت را نمی داند و برای آن آمادگی ندارد از این سرزنش جز تحقیر کودک و درهم شکستن اعتماد به نفس او چه سودی عاید می شود؟ در واقع همان قدر که سخاوت در بزرگ ترها یک صفت پسندیده است، خودخواهی در کودک نیز یک امر طبیعی است. هر چه به مالکیت او احترام بگذارید، احترام به مالکیت شما را یاد می‌گیرد . https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
『 مربی‌تربیتی‌ |‌ حسین‌کریما 』
چند نکته در مورد تشویق: 🔸تشویق برای دیدن است نه برای دیده شدن.  معنی حرف من این است که با بچه هایت
جایزه باید غیر مترقبه باشد و برای کودک هیجان داشته باشد. اگر بدون هیجان باشد هیچ اثری نخواهد داشت. مثلاً بچه سه ماهه که یک توپ یا یک اسباب بازی را می خواهد، تمام دلش دنبال آن بوده حالا این بچه دو ماهه که مرتب داره مسواک میزنه، مادر خلاق یک مسواک بزرگ درست می کند و روی آن می نویسد: قربون اون مسواک زدنت برم و یک توپ هم که بچه خیلی دوست داشته را کادو پیچ می کنه و با پدر هماهنگ می کند که پدر سر بچه را مشغول کند، مادر هدیه ها را می برد توی دستشویی آویزان می کند، کودک که میره مثل همیشه مسواک بزنه ...حالا حال این کودک چه جوری خواهد بود؟ این میشه جایزه.  این کودک تا آخر عمرش مسواک خواهد زد و اصلاً از مسواک زدن لذت خواهد برد. در کتابی که درباره ی آموزش و پرورش ژاپن بود خواندم که آقایی به نام سوزوکی در ژاپن مربی ویولون کودکان دو ساله هستند و معتقدند که همه ی بچه ها استعداد ویولون زدن را دارند. اولین جلسه و اولین درس این مربی این است که کودک وارد سالنی می شود که بچه های قدیمی و پدر و مادر های شاگردان قدیمی در آن سالن حضور دارند و همه به محض این که هر بچه ای وارد می شود، بلند می شوند و دست می زنند، کودک از پله ها بالا می رود و می رود روی سن و یک ویولون کوچک با یک آرشه را برمی دارد و دوباره همه ی جمعیت برایش دست می زنند، کودک به جمعیت تعظیم می کند و پایین می آید و کودک بعدی .... و درس آن روز تمام می شود. بدون این که حتی یک آرشه بکشند.. ابراز احساسات جمع برای همیشه در مغز کودک حک می شود.  هر وقت ویولون ببیند احساس افتخار می کند.  این جایزه است.  با این نگاه به بچه هایمان جایزه بدهیم وگرنه جایزه بگیر حرفه ای و رشوه بگیر بار می آوریم. (پایان نشست تنبیه) {قسمت23} [مباحث کودک متعادل ] ✅ https://eitaa.com/morabbi_tarbiati
، در کشوری که خود را میداند، هر روز از زنانی میگوید که در این تمدن، فقط برای و استفاده میشوند! https://eitaa.com/morabbi_tarbiati