eitaa logo
ایده های جدید مربیان کودک
73.4هزار دنبال‌کننده
19.9هزار عکس
11.3هزار ویدیو
1.3هزار فایل
✨ مربیان خلاق، معلمان و مامان های با انگیزه و شاد اینستا: https://instagram.com/morabiyan_kodak?igshid =N مدیر: @Ganjipour کپی مطالب کانال در کانال های خصوصی با صلوات برای شادی روح پدرم♥️ تبلیغات : @tabligsg @Ganjipour
مشاهده در ایتا
دانلود
8.31M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آموزش اجازه گرفتن از خانم معلم 🎒🙋‍♀️🙋🏻‍♂️ کاری از خانم شاهرخی @morabikodak5159
35.31M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 انیمیشن " خودم کارامو میکنم " ✅برگرفته از مجموعه انیمیشن های آموزنده مهارت های زندگی 💚❤️ @morabikodak5159
📌چطور کودک: مسئولیت‌پذیر تربیت کنیم؟ (بدون زور، تنبیه یا باج دادن!) بیشتر والدین دوست دارن فرزندشون از همون سال‌های کودکی مسئولیت‌پذیر، منظم و متعهد بار بیاد. اما این ویژگی‌های درونی، مثل "لباس" نیستن که یک روزه تن کودک کنیم. مسئولیت‌پذیری، در واقع یک مهارته، که در یک بستر امن، با الگوگیری، تمرین، حق انتخاب، و البته درک احساسات شکل می‌گیره. در این نوشته، می‌خوام با شما درباره‌ی لایه‌های تربیت مسئولیت‌پذیری کودک صحبت کنم، با نگاهی علمی و البته از دل تجربه‌ی زیسته‌ی یک مادر و مربی: 🟣 گام اول: مسئولیت‌پذیری رو ساده و قابل لمس کنیم برای کودک، مفاهیمی مثل "وظیفه"، "تعهد"، یا "مسئولیت اجتماعی" خیلی انتزاعیه. پس باید اون رو در قالب‌های ساده و روزمره تجربه کنه: مثلاً: جمع‌ کردن اسباب‌بازی بعد از بازی ریختن لباس‌های خودش در سبد لباس چرک کمک در چیدن سفره یا جمع کردن آن مراقبت از یک گیاه کوچک نکته مهم اینه که این کارها نباید با زور یا تهدید همراه باشن. بلکه با تکرار، همراهی، و فرصت تجربه، در کودک به عادت رفتاری تبدیل می‌شن. 🟣 گام دوم: از درک احساسات شروع کنیم، نه دستور دادن برخلاف باور رایج، کودک زمانی مسئولیت‌پذیر می‌شه که احساساتش دیده بشن. مثال ساده: وقتی کودک از انجام کاری طفره می‌ره، به‌جای اینکه بگیم «باید انجام بدی، این وظیفه‌ته»، بهتره بگیم: 🔸 «می‌فهمم خسته‌ای و نمی‌خوای الان وسایلت رو جمع کنی. ولی مرتب کردن اسباب‌بازی‌هات، یه کاریه که بهش متعهدیم. من کنارتم که با هم شروع کنیم.» ✅ این سبک بیان، هم احساس کودک رو به رسمیت می‌شناسه و هم مرزها و مسئولیت‌ها رو شفاف می‌کنه. 🟣 گام سوم: حق انتخاب، کلید تربیت کودک مسئول بچه‌ها وقتی انتخاب می‌کنن، بیشتر احساس مسئولیت می‌کنن. حتی یک کودک دو ساله هم می‌تونه در چیزهای کوچک انتخاب کنه: «می‌خوای شیرتو توی لیوان آبی بخوری یا سبز؟» «می‌خوای اول لباس بپوشی یا مسواک بزنی؟» این انتخاب‌ها ساده‌ان، اما پیام عمیقی دارن: «تو دیده می‌شی. نظر تو مهمه. و تو مسئول تصمیمی هستی که می‌گیری.» 🟣 و در نهایت، نقش مهم والد: کودکی که همیشه با جایزه تشویق شده، یا با تهدید تنبیه، یاد می‌گیره فقط برای فرار از پیامد، یا رسیدن به سود، کاری رو انجام بده؛ نه از روی تعهد درونی. ولی کودکی که: احساساتش شنیده می‌شن، فرصت انتخاب داره، رفتار مسئولانه‌ی والدین رو الگو می‌بینه، و در کارهای کوچک مشارکت می‌کنه... تبدیل به انسانی می‌شه که مسئولیت‌پذیری در وجودش نهادینه شده؛ نه فقط برای "رضایت دیگران"، بلکه برای رشد خودش. 📣 تجربه‌ی شما چیه؟ شما چطور به فرزندتون مسئولیت دادن رو آموزش دادین؟ منتظرم نظراتتون رو زیر همین پست بخونم. @morabikodak5159