جایی منت نکشیدم عباس
ولی توی حَرمت خیلی

بچه بودیم و در کوچه مان
یک حسینیه ساختیم شبی٠٠٠٠

موندگاروهمیشگی

عشق

آرزوی نوکره که پیش آقاش بیاد
بذار بیام کربلا حالم سر جاش بیاد

مادر نزاییده همتای زینبو
هرکس نمی‌فهمه فتوای زینبو

خیلی‌حالم‌بده‌این‌شبافوری باید ببینم
توروفوری‌بایدبیام‌کربلا

وقتی که رنگ غم میگیره روزگارم
وقتی که از تموم دنیا گله دارم

کیه که دردمو جز حسین 

بفهمه

کیه که حرفامو

چشام