آیا می‌دانستید بخش عمده‌ای از امنیت غذایی روسیه با استفاده از تولیدات کشاورزی خانگی (#داچا dacha) تامین می‌شود که در برخی از این داچاها افراد، انگیزه مادی برای این نوع تولیدات ندارند و فقط صرفا نگاه تفریحی به آن دارند؟ در سال ۱۹۹۹، در ۳۵ میلیون قطعه کوچک خانوادگی، ۹۰ درصد سیب زمینی، ۷۷ درصد سبزیجات، ۸۷ درصد میوه، ۵۹ درصد گوشت و ۴۹ درصد شیر را تولید کردند. بسیاری از این داچاها بیش از ٢۵ سال سن دارند و این یعنی یک کشاورزی کاملا پایدار است در سال ۲۰۰۴، یارانه کشاورزی بزرگ مقیاس بالغ بر ۷۸.۲ میلیارد روبل (یا ۱۸ درصد از کل تولیدات کشاورزی) بود، در حالی که باغبانی غذا در داچاها – بدون دریافت یارانه از بودجه فدرال – مولدتر از کشاورزی تجاری بوده است. در سال ۲۰۰۴، خانوارها ۳۳ میلیون تن سیب زمینی تولید کردند و تنها ۰.۲ میلیون تن از سیب زمینی مورد نیاز وارد شد. حتی در طول بحران اقتصادی دهه ۱۹۹۰، روسیه نسبت به کشورهای توسعه‌یافته صنعتی، یا اروپا و یا نسبت به ژاپن، کمتر به واردات مواد غذایی وابسته بود. مطالعه الگوی کشاورزی روسیه نشان می‌دهد که مزارع کوچک مقیاس و خانوادگی علاوه بر #بهره‌وری_بالاتر نسبت به مزارع بزرگ مقیاس تجاری، به مؤلفه‌های فرهنگی، زیست محیطی و اجتماعی نیز توجه دارد. این در حالی است که سالیان سال است به ما گفته‌اند باید زمین‌ها تجمیع شود در دست سرمایه‌داران #جنگ_شناختی‌_اقتصادی 🇮🇷