دیروز رهبر انقلاب نکته‌ی مهمی فرمودند که: «آن چیزی که می‌تواند شیرینی مجلس جدید را #نابود کند، سخنان اختلاف‌انگیز و دعوا راه انداختن‌ها و ستیزه‌گری‌های دشمن‌پسند است.» بعد از آن، هجمه تخریبی به کسانی که سخنان اختلاف‌انگیز زده‌اند با استفاده از این بیانات شدیدتر شده! یعنی برخی افراد همان کاری که رهبری نهی کرده‌اند را خودشان انجام می‌دهند برای اجرای خواست رهبری! #تناقض @mosabereh

پیام امام خمینی به نمایندگان مجلس ۱۳۶۳/۳/۷: اگر بخواهید بی خوف و هراس در مقابل باطل بایستید و از حق دفاع کنید و ابرقدرتان و سلاح‌های پیشرفته آنان و شیاطین و توطئه‌های آنان در روح شما اثر نگذارد و شما را از میدان در نکند خود را به ساده زیستن عادت دهید و از تعلق قلب به مال و منال و جاه و مقام بپرهیزید. @mosabereh

پروپاگاندای رسانه، اذهان عمومی را مدیریت می‌کند. با دیدن فیلم بالا مشخص می‌شود این ادعا که آن طلبه از آن خانم عکس گرفته باشند قطعی نیست. (به‌خصوص که حاضر شدند گوشی‌شان را به اشخاص دیگر نشان دهند، و این‌که در ابتدا گوشی را نشان نمی‌دهند شاید به‌خاطر شوکه شدن از آن هجمه آبروبرانه باشد؛ چرا که برای یک انسان محترم خیلی سنگین است که یک خانم بی حجاب این‌گونه در جمع مردم به‌صورت عریان به او فحاشی و داد و بیداد کند.) اگر هم عکس گرفته باشند (که به نظر بنده ولو خلاف قانون نباشد، کار درستی نیست و کار درست تذکر محترمانه است) اما قضاوت عادلانه در ماجرا این است که فقط به نقد یک طرف ماجرا پرداخته نشود، طرف مقابل کشف حجاب کرده، فحاشی و داد و فریاد و آبرو بری کرده، حتی ضربه زده، و دیگری گوشی را قاپیده اما در تحلیل‌ها فقط یا عمدتاً نقد آن طلبه دیده می‌شود. و نتیجه عملی این کار، دفاع از طرف مقابل در اذهان عمومی است. #مدیریت_فضای_مجازی @mosabereh

🔺قابل توجه دوستان انقلابی چرا به نظام اسلامی ظلم می‌کنید؟ رهبر معظم انقلاب: «بعضی‌ها... افراطی حرف می‌زنند، حواستان باشد! یک‌جوری حرف می‌زنند که گویا همه فاسدند... نه آقا، این‌جوری نیست؛ یک تعداد کمی فاسدند. بله! فساد، کمش هم زیاد است و باید با آن مواجهه بشود، اما... این‌همه مدیر پاک‌دست... چرا به این‌ها ظلم می‌کنید؟ چرا خلاف می‌گویید؟ چرا به نظام اسلامی ظلم می‌کنید؟ بله در نظام اسلامی یک نفر هم نباید فاسد باشد؛ امّا آنچه وجود دارد، مثلاً ده تا فاسد است، نه ده هزار تا فاسد...» ۱۳۹۷/۵/۲۲ @mosabereh

در نزدیکی نوروز معمولاً عده‌ای با استناد به برخی روایات، به مخالفت با نوروز و آداب آن می‌پردازند؛ درحالیکه اگر این فرهنگ را تضعیف کنیم، بسیاری از فضائل را تضعیف کرده‌ایم: - دید و بازدید و صله ارحام که در اوقات دیگر عملاً در حال حذف شدن است. - عیدی دادن که باعث افزایش محبت‌ها و تمرین بخشش است. -شادی و نشاط عمومی و توجه به بهار و امید به آینده - نظافت و زیبایی پوشش و منزل و شهر - و... نظر رهبر انقلاب در مورد نوروز نیز خواندنی است: #عید_نوروز از آن عیدهایی است که ما، به خلاف بعضی کسان، به آن خیلی #ارادت داریم. (۱۳۷۵/۲/۱۳) 🌸🌸🌸 #سلیقه‌ی_زیبای_ایرانی، این روز را آغاز سال قرار داده است و سال شمسی ایرانی، سال هجری ایرانی از آغاز بهار و از عید نوروز شروع می‌شود. (۱۳۹۸/۱/۱) 🌺🌺🌺 عید نوروز هم حقیقتی است. ما با عید نوروز موافقیم. کسی خیال نکند که عید نوروز از لحاظ اسلامی چیز بدی است؛ هرکس چنین تصوری بکند، واقعاً اشتباه کرده است. #اسلام عید نوروز را رد نکرده است. البته ممکن است در زمان خلفای اول، عده‌ای تحت تأثیر تفکرات خاصی قرار گرفته باشند و نسبت به این قضیه به‌عنوان یک تهاجم فرهنگی برخورد کرده باشند و احتمالاً در بعضی از #روایات رد شده باشد که البته آن هم مسلّم نیست، اما امروز عید نوروز چیز خوبی است؛ اولِ بهار است و مردم عادت کرده‌اند که این ایام را عید بگیرند و تعطیل باشند و شادی کنند و به دیدن یکدیگر بروند و به هم عیدی بدهند و قهرها آشتی کنند و دورها نزدیکی کنند؛ این چیز #بسیار_خوبی است و بنده #صددرصد با عید نوروز و با جشن گرفتن این ایام موافقم. هر کاری هم که در این ایام به جشن مردم کمک کند و آن را معنا ببخشد، خیلی خوب است... منتها شاد کردن مردم یک چیز است، مبتذل کردن فضا یک چیز دیگر است... بنابراین، عید نوروز را #شاد کنید... پارسال اوایل ساعت تحویل بود که داشتم به سمت مرقد حضرت امام (رضوان‌الله‌تعالی‌علیه) می‌رفتم. ابتدای سال بود و من احساس خودم این بود که دارم می‌روم به روح مطهر امام سال نو را تبریک بگویم. در آن لحظه من حضور و حالی داشتم. (۱۳۷۰/۱۲/۷) #اسلام_ناب #رهبر_انقلاب #نوروز @mosabereh

قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه‌السلام:‏ ضَعْ أَمْرَ أَخِيكَ‏ عَلَى أَحْسَنِهِ حَتَّى يَأْتِيَكَ مَا يَغْلِبُكَ‏ مِنْهُ‏ وَ لَا تَظُنَّنَ‏ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِيكَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مَحْمِلًا. (الكافي، ج‏۲، ص:۳۶۲) رهبر انقلاب ۱۳۹۵/۵/۲: «تا آنجایی که ممکن است کار برادر مؤمن را حمل کنید بر صحت... تا وقتی... به یقین نرسیده است، قرائن متعدده‌ای بر او قائم نشده است این را حمل کند علی احسنه، به آن وجه حسن. #قاعده_کلی است. اگر #همین_یک_دستور را ما در بین خودمان رعایت بکنیم چقدر از این دشمنی‌ها و #شایعه‌ها و مخالفت‌ها و این‌ها کم خواهد شد؛ این دستورهای اخلاقی برای این است که پیوندهای میان افراد جامعه را آنچنان مستحکم کند که یکپارچگی جامعه حفظ بشود... این یک دستور عمومی است برای همه ما.» @mosabereh

پازل دشمن را تکمیل نکنید! «به مجردی که دشمن کوچکترین تحرکی نشان داد، او را هدف قرار بدهید. در جنگ فرهنگی، در جنگ سیاسی، در جنگ امنیتی، تحرک دشمن را درست نمی‌توان دید. گاهی اوقات، دشمن کار را به گونه‌ای ترتیب می‌دهد که حرف حقی، از زبان یک نفر صادر بشود! دشمن ناحق و باطل است، پس چرا می‌خواهد این حرف حق از زبان آن شخص صادر بشود؟ چون می‌خواهد پازل خودش را کامل کند. این پازل از صد یا دویست قطعه تشکیل شده؛ یک قطعه‌اش هم همین حرف حقی است که آن شخص باید بزند تا این پازل را کامل کند! این‌جا این حرف حق را نباید زد. پازل دشمن را کامل نباید کرد. در این حد هوشیاری لازم است! بله، وارد سیاست بشوید و فکرِ سیاسی کنید؛ اما بسیار هوشیار. دشمن نباید بتواند از هیچ حرکت و اظهار و موضع‌گیری شما استفاده کند. این، اصل اول و یک #خط_قرمز است.» رهبر انقلاب در دیدار بسیج دانشجویی ۱۳۸۶/۲/۳۱ @mosabereh

به مناسبت میلاد امام حسن علیه السّلام، متنی از آقای مصطفی محقق داماد بازنشر شده است با عنوان «قهرمان صلح»؛ لطفا قبل از نقد آن، متن‌شان را در ذیل بخوانید (البته آقای حسن روحانی هم چنین مطالبی می‌گفتند). «قهرمان فقط کسی نیست که در میدان جنگ بر دیگری پیروز می‌شود بلکه قهرمان آن کسی باشد که بتواند با یک سیاستی یا جلوی جنگ را بگیرد یا اصلاً جنگ شروع نشود یا بعد از شروع شدن، جنگ را خاموش کند. به نظر من مظلوم تاریخ امام حسن(ع) هستند؛ مرد هنرمندی که با یک صلح، تشیع را حفظ کرد. و این اقدامی بود که از جدش پیغمبر(ص) یاد گرفته بود. اگر صلح حدیبیه نبود، امروز اسلام نبود و اسلامی باقی نمی‌ماند. یکی از زیباترین چهره‌های دیپلماسی پیامبر(ص) صلح حدیبیه است. کسی اگر بخواهد دیپلماسی رسول الله را مطالعه کند، باید از صلح حدیبیه آغاز کند و جالب این است که در قرآن مجید نیز «فتح» به معنای پیروزی برای «صلح» نامگذاری شده است. «إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا؛ ما تو را در میان ظلم، پیروزی بخشیدیم.» هنر رسول الله(ص) در این بود که جلوی جنگ و خونریزی را گرفت با وجود این‌که عده‌ای از افراد افراطی تند به ایشان ایراد گرفتند، اما ایشان تصمیم گرفت و قرار داد صلح نوشت و مقدمه آینده اسلام همین صلح حدیبیه شد و واقعاً باید یک کتاب بسیار بزرگ از نظر حقوقی نوشت و تبیین کرد که چقدر این قرارداد، هنری و دیپلماتیک نوشته شده است. باید به صلح به عنوان یک ارزش نگریست نه به عنوان شکست، تفکرات تندی در زمان امام حسن(ع) وجود داشت و مخالف صلح حضرت بودند، اما امام قدرتمندانه اقدامی که می‌دانستند درست است را انجام دادند و همین صلح مقدمه باقی ماندن تشیع و مقدمه کربلا، امام باقر(ع) و امام صادق(ع) شد. در قرون وسطی و وقوع جنگ‌های صلیبی بسیاری از مسیحیان کشته شدند، اما امروز پرچمدار صلح، آشتی و دوستی مسیحیت است چرا که به این اصل رسیده که ادیان باید عاملی برای تحقق صلح و دوستی در سراسر جهان باشند. لذا از یک چهره دینی انتظار می‌رود که دم از دوستی بزند چون نماینده خدای رحمان و رحیم است. معلمین دینی همواره باید از آشتی، دوستی و صفا بگویند. سال‌ها قبل کتابی که اثر جان اف کندی بود در ایران چاپ شد و عنوان کتاب به فارسی «سیمای شجاعان» ترجمه شد. خلاصه این کتاب این بود که شجاع ترین و قوی ترین افراد کسانی هستند که طبق مصالح ملی عمل کنند ولو این‌که تمام ملّت با آن‌ها مخالف باشند و امام حسن(ع) دقیقاً چنین اقدامی را انجام داد.» لینک مطلب: yun.ir/gkhse6 @mosabereh

نقد مطلب «قهرمان صلح» از آقای مصطفی محقق داماد ابتدا دو سؤال از ایشان: بر اساس این تحلیل، امیرالمؤمنین علیه‌السلام که سه جنگ داخلی داشتند و حتی گلایه داشتند که چرا مردم در حرکت برای جنگ و جهاد سستی می‌کنند و همچنین امام حسین علیه السلام که با تعداد کمی به جنگ چند ده هزار نفر رفتند، هنر جلوگیری از جنگ را نداشتند؟ اساساً خود پیامبر جنگ‌های بسیاری داشتند! آیا در آن جنگ‌ها نتوانستند هنر صلح را به خرج دهند؟ اشتباه کردند؟ و اما پاسخ: بله صلح بهتر است، اما صلحی که بر اساس عدالت و حقانیت باشد، در بسیاری از مواقع رسیدن به صلح فقط از طریق جنگ و استقامت در این مسیر ممکن است؛ در جایی که ظالمان حق مادی و معنوی محرومان را غصب کرده‌اند و حاضر به اعاده‌ی آن نیستند چه باید کرد؟ برای یک مؤمن، مسئله صلح یا جنگ نیست؛ مسئله حرکت در طرح ولی است؛ او می‌داند که امام به حق جامعه باید تصمیم بگیرد که الان موقع صلح و توافق است یا موقع جنگ؛ مؤمن وظیفه خود می‌داند که آمادگی کامل خود را برای هر تصمیمی اعلام کند و در این حال وقتی رهبر او می‌گوید باید صلح کرد، همان را می‌خواهد و اگر بگوید زمان جنگ است همان را. لذا #صلح_حدیبیه، چون طرح خود پیامبر است، فتح است و الگو است. اما در مورد موضوع #صلح_امام_حسن علیه‌السّلام، طرح ایشان جنگیدن با معاویه بود ولی خیانت دوستان و فرار یاران در مقابل دشمن حیله‌گری چون معاویه ایشان را مجبور به صلح کرد؛ این صلح در آن شرایط درست‌ترین تصمیم بود و هر امام جامعه‌ای در آن شرایط قرار بگیرد باید از امام حسن علیه‌السلام در تصمیم‌گیری الگو بگیرد؛ اما آیا واقعه صلح امام حسن برای مؤمنین هم الگو است؟ یعنی مؤمنین باید امام جامعه را مجبور کنند که بر خلاف تشخیص خودش در هر شرایطی صلح را بپذیرد؟ یا اینکه واقعه صلح امام حسن برای مردم #عبرت است که اگر در اطاعت از امام حق جامعه به‌خاطر تنبلی یا ترس یا دنیاطلبی کوتاهی کنیم، ممکن است هزینه‌ای به بار آورد که قرن‌ها ادامه داشته باشد؟ در موضوع صلح تحمیلی امام حسن نتیجه این شد که حاکمیت جامعه از دست امام معصوم خارج شد و تا کنون ادامه یافته است؛ چه گناهی از این بالاتر که به پای یاران بی وفای حضرت نوشته شده است؟ پس برخلاف نظر آقای محقق داماد، چهره‌های دینی و معلمان نباید فقط از دوستی بگویند (که نتیجه آن چه بسا بردگی و حقارت است) بلکه باید بگویند هدف نهایی صلح و آرامش است اما در مسیر رسیدن به آن باید آماده هر حادثه و اقدامی باشیم؛ باید گوش به فرمان امام حق جامعه باشیم. و البته این گزاره که «مسیحیت پرچم دار صلح و آشتی است» درست است؛ اما نکته این است که فقط در حرف و پرچم‌داری صلح طلبند نه در عمل! اکثر جنگ‌ها و تجاوزات و جنایات را همین‌ها که مدعی مسیحیت هستند در دنیا انجام می‌دهند. متأسفانه برخی فقط قسمتی از سیره معصومان را انتخاب می‌کنند که موافق تئوری خودشان باشد؛ گویا دنبال مؤید برای نظریه خودشان هستند و نه الگوگیری از رفتار معصومان؛ این حر‌ف‌ها تئوریزه کردن تسلیم با واژگانی زیبا است؛ امتداد سیاسی این تئوری‌پردازی‌ها را در جامعه دیده‌ایم و نتایجش را. @mosabereh

در ادامه مطلب فوق؛ تعریف قرآن از حزب الشّیطان و حزب الله حزب الشّیطان: أَ لَمْ تَرَ إِلَى اَلَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اَللّٰهُ عَلَيْهِمْ مٰا هُمْ مِنْكُمْ وَ لاٰ مِنْهُمْ وَ يَحْلِفُونَ عَلَى اَلْكَذِبِ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ ﴿المجادلة، ۱۴﴾... اِسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ اَلشَّيْطٰانُ فَأَنْسٰاهُمْ ذِكْرَ اَللّٰهِ أُولٰئِكَ حِزْبُ اَلشَّيْطٰانِ أَلاٰ إِنَّ حِزْبَ اَلشَّيْطٰانِ هُمُ اَلْخٰاسِرُونَ ﴿المجادلة، ۱۹﴾ آیا ندیدی کسانی را که طرح دوستی با گروهی که مورد غضب خدا بودند ریختند؟! آنها نه از شما هستند و نه از آنان! سوگند دروغ یاد می‌کنند (که از شما هستند) در حالی که خودشان می‌دانند (که دروغ می‌گویند)! شیطان بر آنان مسلّط شده و یاد خدا را از خاطر آنها برده؛ آنان حزب شیطانند! بدانید حزب شیطان زیانکارانند! حزب الله: لاٰ تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ وَ اَلْیَوْمِ اَلْآخِرِ یُوٰادُّونَ مَنْ حَادَّ اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کٰانُوا آبٰاءَهُمْ أَوْ أَبْنٰاءَهُمْ أَوْ إِخْوٰانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولٰئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ اَلْإِیمٰانَ وَ أَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنّٰاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ خٰالِدِینَ فِیهٰا رَضِیَ اَللّٰهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولٰئِکَ حِزْبُ اَللّٰهِ أَلاٰ إِنَّ حِزْبَ اَللّٰهِ هُمُ اَلْمُفْلِحُونَ ﴿المجادلة، ۲۲﴾ هیچ قومی را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمی‌یابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندانشان باشند؛ آنان کسانی هستند که خدا ایمان را بر صفحه دلهایشان نوشته و با روحی از ناحیه خودش آن‌ها را تقویت فرموده، و آن‌ها را در باغهایی از بهشت وارد می‌کند که نهرها از زیر (درختانش) جاری است، جاودانه در آن می‌مانند؛ خدا از آن‌ها خشنود است، و آنان نیز از خدا خشنودند؛ آن‌ها «حزب اللّه» اند؛ بدانید «حزب اللّه» پیروزان و رستگارانند. @mosabereh