کسی که تجلی "ذاتی" حق در وی محقق شود, خود را "حق" می بيند و ديگر حق را نمی بیند. . همانند کسی که تصوير خويش را در آيينه می نگرد و ديگر خود را نمی بيند. پس اگر تجلّی ذاتی رخ داد, بنده تمام قيودش را از دست می دهد و ديگر خود, حق می شود. و در اينصورت حق آيينة انسان کامل است و در حق مطالعة ذات خويش می کند و انسان کامل نيز آيينة حق است تا حق در وی مشاهدة کمالات خويش نمايد. البته اين مقام والايی است که کسی جز خاتم رسل و خاتم اوليای الهی(ص) به آن نرسيده است. قصص الحکم - #تجلی_ذاتی