✅روضه حضرت رقیه سلام الله علیها مقتل الحسین بحر العلوم نقل نموده: یزیدبن معاویه فرمان داد که خاندان پیامبر و سلاله ی نبوت و رسالت و دختران علی و زهرا را در خرابه ای ساکن نمودند که از گرما و سرما آنان را حفظ نمی کرد. سقفی نداشت تا از حرارت خورشید بر سر آن ها سایه بیندازد . و خورشید در گرمای ظهر به آن ها می تابید تا جایی که صورت و پوست آن ها از شدت حرارت خورشید پوسته پوسته شده بود. مقتل الحسین بحر العلوم ص 294 به نقل از روضه الواعظین ص 192 طبع نجف بعضی از بزرگان نقل می کنند : حضرت ام کلثوم در مصیبت این طفل از بقیه زنان خانواده بیشتر بی تابی می نمود و بیشتر می گریست. و مدتی که در شام حضور داشتند حضرت ام کلثوم آرام نمی شدند. عقیله بنی هاشم حضرت زینب به ایشان فرمودند: ای خواهرم ! این بی تابی و گریه به خاطر چیست ؟ همه ی ما با رفتن این طفل مصیبت زده شده ایم و تنها تو مصیبت ندیده ای ؟ #حضرت_ام_کلثوم عرضه داشت : ای خواهر ! مرا سرزنش مکن. دیروز هنگام عصر در کنار این طفل در آستانه خرابه ایستاده بودم هنگامی که کودکان شامی از مکاتب خود به سمت خانه و به سوی خانواده هایشان باز می گشتند. بعضی از این کودکان ایستادند و کمی به ما نگاه کردند و سپس رفتند . این طفل به من گفت : ای عمه این بچه ها به کجا می روند ؟ به او گفتم : به سمت خانه ها و خانواده هایشان می روند. گفت : ای عمه ! برای ما مگر غیر از این خرابه منزل و پناهگاهی نیست ؟! و من ای خواهر هر گاه این سخن را یاد می کنم اشکهایم جاری می شود و دیگر آرام نمی گیرم. 📖مقتل الحسین بحر العلوم ص 296 #حضرت_رقیه @maghtal61

✅روضه حضرت رقیه سلام الله علیها مقتل الحسین بحر العلوم نقل نموده: یزیدبن معاویه فرمان داد که خاندان پیامبر و سلاله ی نبوت و رسالت و دختران علی و زهرا را در خرابه ای ساکن نمودند که از گرما و سرما آنان را حفظ نمی کرد. سقفی نداشت تا از حرارت خورشید بر سر آن ها سایه بیندازد . و خورشید در گرمای ظهر به آن ها می تابید تا جایی که صورت و پوست آن ها از شدت حرارت خورشید پوسته پوسته شده بود. مقتل الحسین بحر العلوم ص 294 به نقل از روضه الواعظین ص 192 طبع نجف بعضی از بزرگان نقل می کنند : حضرت ام کلثوم در مصیبت این طفل از بقیه زنان خانواده بیشتر بی تابی می نمود و بیشتر می گریست. و مدتی که در شام حضور داشتند حضرت ام کلثوم آرام نمی شدند. عقیله بنی هاشم حضرت زینب به ایشان فرمودند: ای خواهرم ! این بی تابی و گریه به خاطر چیست ؟ همه ی ما با رفتن این طفل مصیبت زده شده ایم و تنها تو مصیبت ندیده ای ؟ #حضرت_ام_کلثوم عرضه داشت : ای خواهر ! مرا سرزنش مکن. دیروز هنگام عصر در کنار این طفل در آستانه خرابه ایستاده بودم هنگامی که کودکان شامی از مکاتب خود به سمت خانه و به سوی خانواده هایشان باز می گشتند. بعضی از این کودکان ایستادند و کمی به ما نگاه کردند و سپس رفتند . این طفل به من گفت : ای عمه این بچه ها به کجا می روند ؟ به او گفتم : به سمت خانه ها و خانواده هایشان می روند. گفت : ای عمه ! برای ما مگر غیر از این خرابه منزل و پناهگاهی نیست ؟! و من ای خواهر هر گاه این سخن را یاد می کنم اشکهایم جاری می شود و دیگر آرام نمی گیرم. 📖مقتل الحسین بحر العلوم ص 296 #حضرت_رقیه @maghtal61

✅روضه حضرت رقیه سلام الله علیها مقتل الحسین بحر العلوم نقل نموده: یزیدبن معاویه فرمان داد که خاندان پیامبر و سلاله ی نبوت و رسالت و دختران علی و زهرا را در خرابه ای ساکن نمودند که از گرما و سرما آنان را حفظ نمی کرد. سقفی نداشت تا از حرارت خورشید بر سر آن ها سایه بیندازد . و خورشید در گرمای ظهر به آن ها می تابید تا جایی که صورت و پوست آن ها از شدت حرارت خورشید پوسته پوسته شده بود. مقتل الحسین بحر العلوم ص 294 به نقل از روضه الواعظین ص 192 طبع نجف بعضی از بزرگان نقل می کنند : حضرت ام کلثوم در مصیبت این طفل از بقیه زنان خانواده بیشتر بی تابی می نمود و بیشتر می گریست. و مدتی که در شام حضور داشتند حضرت ام کلثوم آرام نمی شدند. عقیله بنی هاشم حضرت زینب به ایشان فرمودند: ای خواهرم ! این بی تابی و گریه به خاطر چیست ؟ همه ی ما با رفتن این طفل مصیبت زده شده ایم و تنها تو مصیبت ندیده ای ؟ #حضرت_ام_کلثوم عرضه داشت : ای خواهر ! مرا سرزنش مکن. دیروز هنگام عصر در کنار این طفل در آستانه خرابه ایستاده بودم هنگامی که کودکان شامی از مکاتب خود به سمت خانه و به سوی خانواده هایشان باز می گشتند. بعضی از این کودکان ایستادند و کمی به ما نگاه کردند و سپس رفتند . این طفل به من گفت : ای عمه این بچه ها به کجا می روند ؟ به او گفتم : به سمت خانه ها و خانواده هایشان می روند. گفت : ای عمه ! برای ما مگر غیر از این خرابه منزل و پناهگاهی نیست ؟! و من ای خواهر هر گاه این سخن را یاد می کنم اشکهایم جاری می شود و دیگر آرام نمی گیرم. 📖مقتل الحسین بحر العلوم ص 296 #حضرت_رقیه @maghtal61

اشعار حضرت ام کلثوم در مصیبت حضرت علی اصغر علیه السلام یا لَهفَ قَلبی عَلَی الصَّغیرِ الظّامی فَطَمَتهُ السِّهامُ قَبلَ الفِطامِ غَرغَرُوهُ بِدَمعِهِ وَ هُوَ طِفلٌ یا لَهفَ قَلبی عَلَیهِ فی کُلِّ عامٍ أَحرَقُوا قَلبَ والِدَیهِ عَلَیهِ وَرَمَوهُ بِذِلَّهٍ وَ انتِقامٍ فَاللهُ یَحکُمُ بَینَنا وَ بَینَهُم لَدَی الحَشرِ عِندَ فَصلِ الخِصامِ چقدر دلم کباب شد بر کودک تشنه کام خردسال، که پیش از هنگام بازگیری از شیر ، تیرها او را از شیر گرفت او را در سنین کودکی غرقه به خون کردند و اشکش را در آوردند که همواره دلم برایش می سوزد قلب پدر و مادرش را در سوگ او سوزانیدند و در نهایت پستی از روی انتقام او را آماج تیرها نمودند در روز رستاخیز ، به هنگام فصل خصومت ها خداوند در میان ما و آنها داوری می کند. 📖کتاب نور العین فی مشهد الحسین صفحه 56 ، ابواسحاق اسفرایینی #شب_هفتم #حضرت_علی_اصغر #حضرت_ام_کلثوم @maghtal61

✅خطبه حضرت ام کلثوم درکوفه الملهوف عن زید بن موسى: حَدَّثَنی أبی عَن جَدِّی [الصّادِقِ‏] علیهما السلام: خَطَبَت امُّ کُلثومٍ ابنَةُ عَلِیٍّ علیه السلام فی ذلِکَ الیَومِ مِن وَراءِ کِلَّتِها، رافِعَةً صَوتَها بِالبُکاءِ، فَقالَت: یا أهلَ الکوفَةِ، سوءا لَکُم، ما لَکُم خَذَلتُم حُسَینا وقَتَلتُموهُ، وَانتَهَبتُم أموالَهُ ووَرِثتُموهُ، وسَبَیتُم نِساءَهُ ونَکَبتُموهُ؟! فَتَبّا لَکُم وسُحقا. وَیلَکُم، أتَدرونَ أیُّ دَواهٍ دَهَتکُم؟ و أیَّ وِزرٍ عَلى ظُهورِکُم حَمَلتُم؟ و أیَّ دِماءٍ سَفَکتُموها؟ و أیَّ کَریمَةٍ اهتَضَمتُموها 1؟ و أیَّ صِبیَةٍ سَلَبتُموها؟ و أیَّ أموالٍ نَهبَتُموها؟ قَتَلتُم خَیرَ رِجالاتٍ بَعدَ النَّبِیِّ صلى الله علیه و آله، ونُزِعَتِ الرَّحمَةُ مِن قُلوبِکُم، ألا إنَّ حِزبَ اللّهِ هُمُ الغالِبونَ، وحِزبَ الشَّیطانِ هُمُ الخاسِرونَ. ثُمَّ قالَت: قَتَلتُم أخی صَبرا فَوَیلٌ لِامِّکُمُ سَتُجزَونَ نارا حَرُّها یَتَوَقَّدُ سَفَکتُم دِماءً حَرَّمَ اللّهُ سَفکَها وحَرَّمَهَا القُرآنُ ثُمَّ مُحَمَّدُ ألا فَابشِروا بِالنّارِ إنَّکُم غَدا لَفی قَعرِ نارٍ حَرُّها یَتَصَعَّدُ وإنّی لَأَبکی فی حَیاتی عَلى أخی عَلى خَیرِ مَن بَعدَ النَّبِیِّ سَیولَدُ بِدَمعٍ غَزیرٍ مُستَهَلٍّ مُکَفکَفٍ عَلَى الخَدِّ مِنّی دائِبٌ لَیسَ یُحمَدُ قالَ الرّاوی: فَضَجَّ النّاسُ بِالبُکاءِ وَالنَّحیبِ وَالنَّوحِ، ونَشَرَ النِّساءُ شُعورَهُنَّ، وحَثَینَ التُّرابَ عَلى رُؤوسِهِنَّ، وخَمَشنَ وُجوهَهُنَّ، ولَطَمنَ خُدودَهُنَّ، ودَعَونَ بِالوَیلِ وَالثُّبورِ، وبَکَى الرِّجالُ ونَتَفوا لِحاهُم، فَلَم یُرَ باکِیَةٌ وباکٍ أکثَرَ مِن ذلِکَ الیَومِ. الملهوف به نقل از زید بن موسى: پدرم، از جدّم امام صادق علیه السلام برایم نقل کرد که فرمود: «امّ کلثوم، دختر على علیه السلام، در آن روز، از پشت پوشش خود و در حالى که صداى خود را به گریه بلند کرده بود، به سخنرانى پرداخت و گفت: اى کوفیان! بدا به حالتان! چرا حسین را وا نهادید و او را کشتید و دارایى‏هایش را به تاراج بردید و براى خود برداشتید و زنانش را اسیر کردید و به خاک سیاه نشاندید؟! مرگ و هلاکت بر شما باد! واى بر شما! آیا مى‏دانید چه بلاى بزرگى بر سرتان آمده است؟ و بار چه گناهى را بر پشت خود نهاده‏اید؟ و چه خون‏هایى را ریختید؟! و کدامین حرمت را شکستید؟! و جامه کدامین دخترک را ربودید؟! و چه اموالى را به تاراج بردید؟! بهترین مردانِ پس از پیامبر صلى الله علیه و آله را کشتید و مِهر از دل‏هایتان، رَخت بر کشید. هان که حزب خدا چیره‏اند و حزب شیطان، زیانکارند!». سپس گفت: برادرم را محاصره کردید و او را کشتید. واى بر مادرتان! به زودى، آتشى سزایتان خواهد بود که شعله‏اش زبانه مى‏کشد. خون‏هایى را ریختید که خداوند، ریختن آنها را حرام کرده بود و قرآن و محمّد صلى الله علیه و آله نیز ریختن آنها را روا نشمرده بودند. هان! آتش، مژده‏تان باد که شما، فردا در قهر آتشى خواهید بود که شعله‏اش زبانه مى‏کشد! و من در زندگى‏ام، بر برادرم خواهم گریست‏ بر بهترین مولودى که پس از پیامبر صلى الله علیه و آله متولّد شده است. با اشکى فراوان و جوشان و ریزان‏ که بر گونه‏هایم همیشه جارى است و خشک نمى‏شود. مردم، صدا به گریه و ناله و زارى بلند کردند و زنان، موهاى خود را پریشان نمودند و خاک بر سرشان ریختند و ناخن به چهره کشیدند و گونه‏هاى خود را خراشیدند و ناله و فریاد کردند. مردان نیز گریستند و ریش خود را کَنْدند و هیچ روزى، مرد و زن گریانى بیشتر از آن روز دیده نشد. 📖 الملهوف: ص ۱۹۸، مثیر الأحزان: ص ۸۸ نحوه من دون إسنادٍ إلى أحدٍ من أهل البیت علیهم السلام، بحار الأنوار: ج ۴۵ ص ۱۱۲ #کوفه #حضرت_ام_کلثوم @maghtal61

🎥#پست_ویژه #حضرت_ام_کلثوم 🎙#روضه/حجت الاسلام حنیفی صلی الله علیک یا ابا عبدالله 📌حسینیه امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) 🆔@imam_hasanir2