📛مازوخیسم جمعی ایرانیان و دو راهکار
👇حتما مطالعه کنید👇
✅تجربه عجیبی درباره ایرانیان پیدا کردم و آن #میل_شدید_جامعه_به_امور_ناامیدکننده و منفی در مورد ایران است. هر چقدر از مشکلات و وخیم بودن شرایط صحبت کنی مورد استقبال بیشتری قرار میگیری.
هر چقدر بذر نا امیدی بیشتری نسبت به آینده پراکنده کنی عالمتر قلمداد میشوی.
*اگر نقاط مثبت را هم بگویی یا چشم اندازهای پیشرفت را هم بیان کنی، چنان با دیده تردید در تو مینگرند که گویی از حکومت پول گرفته ای تا به مردم اطلاعات نادرست دهی.*
*شگفت است که ما از آزار خود لذت میبریم و به آن عادت کرده ایم.*
بله باید مشکلات را گفت ولی پیشرفت ها را هم دید. آدمی احساس می کند که مردم تلافی رفتار حکومت در دهه های گذشته را می خواهد درآورد.
در گذشته حکومت صرفا پیشرفت ها را گزارش میکرد و مشکلات را انکار مینمود حالا جامعه از این سمت به موضعگیری افتاده و صرفاً بر تاریکی ها چشم دوخته است.
✅واقعیت این است که در کنار تاریکی، روشنی ها هم هست و باید این روشنایی ها را هم دید. خدا نگذرد از کسانی که ما را به جایی رساندند که خوبی های ایران را کم نمایی و خوبی های غرب را بیش نمایی (overestimate ) می کنیم و به عکس بدی های خودمان را بیش نمایی و بدی های غرب را کم انگاری میکنیم.
✅ تحلیل و تجویز راهبردی:
*امیل سیوران فیلسوف اهل رومانی* جمله ای گفته است که سخت باید به آن اندیشید:
*نا امیدی جمعی مهمترین عامل انهدام ملتها است. ملتی كه دچار آن شود هرگز نخواهد توانست دوباره روی پای خود بایستد.*
من دو راهکار/تکنیک را گاهی (و نه همیشه) برای خودم استفاده می کنم و از آن جواب گرفته ام که با شما نیز در میان می گذارم.
*راهکار اول:* هر گاه مشکلی را مطرح می کنم، برای آن راه حل ارایه می کنم. این گونه باعث می شود که ذهنم را ورزش دهم که راه حل محور (solution minded) باشد و همچنین از تلخی انتقاد بکاهم و دریچه ای رو به حل مساله و روشنایی در کنار نشان دادن یک تاریکی باز کنم.
*راهکار دوم:* اگر مشکلی را در جامعه می بینم قبل از آنکه از آن انتقاد کنم. خودم آن را ترک می کنم. مثلا به جای آن که در مورد آشغال ریختن در خیایان صحبت کنم خودم آن را ترک می کنم و سپس در مورد آن سخن می گویم. اگر نتوانستم آن را رعایت کنم، دیگر انتقاد نمی کنم. مثلا من چون خودم بد رانندگی می کنم هیچگاه در جمع از رانندگی بد دیگران یا رفتارهای زشت ترافیکی انتقاد نمی کنم چون خودم هنوز تبدیل به یک راننده منظم و قاعده مند نشده ام.
تاکید می کنم که در کنار همه مشکلات، وضعیت کشور با بیست سال پیش قابل مقایسه نیست.
*من تصمیم گرفته ام*
*به جای آن که یک روشنفکر منفی نگر محبوب باشم،*
*یک تحلیل گر مثبت اندیش و واقعیت گرا باشم.*
✍مجتبی لشکر بلوکی
#آسیبشناسی_جامعه
╔═📚📒═════════════╗
@barane_manaviyat بارانمعنویت
╚═════════════📖🔖═╝