امام علی (علیه السلام) با جمعی از پیروان در معبری عبور می نمود. پیرزنی را دید که با چرخ نخ ریسی خود مشغول رشتن پنبه بود. پرسید پیرزن، خدا را به چه چیزی شناختی؟ پیرزن به جای جواب، دست از دسته چرخ برداشت. طولی نکشید پس از چند مرتبه دور زدن، چرخ از حرکت ایستاد. پیرزن گفت چرخ بدین کوچکی برای حرکت احتیاج به چون منی دارد. آیا ممکن است افلاک به این عظمت و کُرات به این بزرگی، بدون مدبری دانا و حکیم و صانعی توانا و علیم با نظم معینی به گردش افتد و از گردش خود باز نایستد؟ امام علی (علیه السلام) روی به اصحاب خود نمود و فرمود مانند این پیرزن خدا را بشناسید. منبع: داستان هایی از خدا، نوشته احمد میرخلف زاده و قاسم میرخلف زاده #خدا_شناسی @mosquesahebzaman

مى نویسند: پادشاهى بود دهرى مذهب. وزیرى بسیار عاقل و زیرک داشت. هرچه ادله و براهین براى شاه بر اثبات وجود صانع اقامه مى کردند که این آسمان ها و زمین را خدا خلق کرده و ممکن نیست این بناهاى به این عظمت بدون صانع و خالق موجود شود و ممکن نیست یک بنائى بدون بنا و استاد و معمار ساخته شود شاه قبول نمى کرد. آخر الامر وزیر بناى یک باغ و درخت ها و عمارتى در بیرون شهر گذارد. بعد از اینکه تمام شد یک روز شاه را به بهانه شکار از آن راه برد. چون چشم شاه بر آن عمارت عالى افتاد متعجب شد. از وزیر پرسید: این آسمان را که بنا کرده و چه وقت بنا شده؟ وزیر گفت: کسى نساخته خودش موجود شده. پادشاه اعتراض شدیدى کرد، این چه حرفى است مى زنى! چگونه مى شود بنا بدون بنائى ساخته شود. وزیر جواب داد: چگونه یک بنائى کوچک بدون بنا غیر معقول است! چگونه مى شود بناى این آسمان ها و زمین ها و گردش ماه و خورشید و ستاره ها بدون صانع و خالق موجود شده باشد؟ آن وقت پادشاه تصدیق نمود و مسلمان و موحد شد. 📚منبع:داستان هایی از خدا، نوشته احمد میر خلف زاده #خدا_شناسی @mosquesahebzaman