#ویژه🌹 تو درخشان ترین ستاره این راه روشنی، چه گواهی بالاتر از نگاه مصطفایی تو... سال به سال که میگذرد و شمع دیگری در پس گذران زندگیت خاموش میکنی، دل مادر گرم تر می شود ک پرچم دار راه پدر، زیر سایه او قد میکشد، تصدق قامت و نگاهی ک مصطفایی دیگر در آن متجلی شده میرود... پسر کو ندارد نشان از پدر که نه، جان مطلب این است که پسر، همان پدر است، پدری که خود حقانیت دیگری بر این راه روشن است.... علیرضای عزیز، تولدت مبارکـــ🌹 👉 @mostafaahmadiroshan 👈

#به_رسم_مصطفی 💠 جهاد گونه کار می‌کرد... @mostafaahmadiroshan

#قهرمان_مهار_استاکس‌نت #قسمت_اول 💠 همه از جایشان پریدند. صدا آنقدر مهیب و ترسناک بود که همه شوکه شدند. ترس وجودشان را گرفته بود. انگار یک نفر وارد سالن شده بود، مسلسلش را گذاشته بود روی رگبار و شلیک می کرد. 💠اپراتورها دویدند سمت مانیتورهای خودشان با ترس و تعجب به مانیتورها نگاه کردند، اما آن‌ها چیزی را نشان نمی دادند. همه چیز عادی بود. به چند ثانیه نکشید. اپراتورها حتی وقت نکردند دست به گوشی ببرند و به مدیر مجموعه اطلاع بدهند چه اتفاقی افتاده. 💠یک دقیقه بعد، صدای رگبار که افتاد، تازه معلوم شد چه خبر شده. دیگر روی مانیتورها هیچ علامتی از کارکرد سانتریفیوژها نبود. 1000 ماشین سانتریفیوژ کِرَش کرده بودند، خودمانی اش یعنی، از کار افتاده بودند. این یعنی فاجعه... 👉 @mostafaahmadiroshan 👈

#قهرمان_استاکس_نت #قسمت_دوم 💠یک سال و نیم بود از آخرین کِرَش 1000 تایی ماشین‌ها می گذشت، ولی هنوز هیچ کس علتش را نفهمیده بود. هر لحظه ممکن بود دوباره این اتفاق بیفتد. پای آبروی سایت و سازمان و از همه مهم تر نظام درمیان بود. مدیرعامل سایت نطنز، کمیته ای راه انداخت به نام «کمیته برق». کار کمیته این بود که این قضیه را بررسی کند و مشکلش را حل کند. مصطفی هم عضو این کمیته بود. کمیته تقریباً هر هفته جلسه داشت. هر کدام از اعضای کمیته ایده هایی می دادند و از مدیرعامل مجوز می گرفتند که ایده هایشان را پیگیری کنند و تا اشکال کار پیدا شود. هر گروهی چند ماهی مشغول کار بود، مشکلات را از منظر خودش بررسی می کرد، به نتیجه نمی رسید و دوباره کار از صفر شروع می شد. این مشکل انگار قرار نبود حل بشود. 👉 @mostafaahmadiroshan 👈

#قهرمان_مهار_استاکس‌نت #قسمت_سوم 🔹برای مصطفی و دوستانش مسئله حیثیتی شده بود. با مسیری که کمیته برق پیش گرفته بود، هیچ نتیجه ای حاصل نمی شد و همه سرمایه صنعت که همان ماشین های سانتریفیوژ بود، از دست می رفت. اعضای کمیته سر فرصت و حوصله و با آزمون و خطا جلو می رفتند و معلوم نبود که آیا به نتیجه برسند یا نه. مصطفی و همکارانش روال سابق کمیته را به هم زدند و خودشان مدیریت آن را برعهده گرفتند. 🔹آن ها در کمیته برق سؤالات جدی مطرح کردند که مشکل از کجاست. همه آن هایی که دلیل برای حرف هایشان داشتند، حرف هایشان را گفتند. یکی مشکل را از برق می دانست، یکی معتقد بود باید دنبال اشکال در خود ماشین ها گشت. اما مشکل این چیزها نبود. مشاهدات آدم هایی که کرش ماشین ها را از نزدیک دیده بودند چیز دیگری را نشان می داد. اینکه ماشین ها داشتند کرش می کردند، ولی مانیتورها چیزی نشان نمی دادند، عادی نبود. ذهن مصطفی و دوستانش رفت به سمت اینکه کار، کار یک عامل نرم افزاری است، یک بدافزار، ویروس. 👉 @mostafaahmadiroshan 👈

#قهرمان_مهار_استاکس_نت #قسمت_چهارم 🔹ایده شان را جدی مطرح کردند. تا به حال هیچ کس این گزینه را مطرح نکرده بود. حالا میدان دیگری باز شده بود. مدیرعامل مسؤولیت کمیته برق را به خود مصطفی سپرد تا ایده ای را که داشتند پیگیری کنند. آنها هم همین کار را کردند. کمی که بیشتر بررسی کردند، فهمیدند حدسشان درست است. وقتی با شواهد و اسناد ایده شان را اثبات کردند، دیگر کسی نمی توانست روی حرفشان حرفی بزند. 🔹جالب این است، چند روز بیشتر از زمانی که بچه های سایت ایده ویروس را مطرح کرده بودند، نگذشته بود که رسانه های غربی از وجود ویروس هولناکی به نام «استاکس نت» در تأسیسات صنعتی دنیا خبر دادند. 🔹اما کار تازه از اینجا به بعد شروع می‌شد. بچه های سایت فقط علت را فهمیده بودند. مصطفی و همکارانش باید این مشکل را حل می‌کردند.‌آن ها کار در سایت غنی سازی، وسط بیابان های نطنز را انتخاب کرده بودند برای همین روزها و برای همین کارها. آمده بودند تا با حفظ و توسعه صنعت هسته ای، برای ایران اسلامی عزت بیاورند. حالا برایشان خیلی زور داشت که یک نفر در آمریکا، در آن طرف جهان، یک ویروس بسازد، وارد سیستم ماشین های سانتریفیوژ سایت نطنز کند، پایش را بیندازد روی پایش، 3600 سانتریفویوژ سایت نطنز را هزارتا هزارتا از کار بیندازد و تمام حیثیت نظام اسلامی را به مسخره بگیرد. تمام سرمایه هسته ای ایران را از بین ببرد و با ریشخند به ایرانی ها بگوید «دیدید گفتم نمی توانید!» 👉 @mostafaahmadiroshan 👈