◀️ کرونا، از ما ناب‌هایی را گرفت. آخرینش #محمد_سرور_رجایی بود. شاعر و نویسنده‌ی افغانستانی. 🔹 او از سال ۷۳ در سن ۲۵ سالگی به ایران آمد. از موسسین خانه ادبیات افغانستان بود و چندین کتاب ماندگار نوشت، که شاید معروف‌ترین‌ش «از دشت لیلی تا جزیره مجنون» باشد. 🔸 او با جمع‌آوری خاطراتِ شهدای ایرانیِ جهادِ افغانستان و شهدای افغانستانیِ دفاعِ مقدس، در این کتاب سعی داشت، نشان دهد که پیوند دو ملت ایران و افغانستان، از ارتباط دو کشور همسایه، بسی فراتر است؛ تا جایی که دو ملت برای دفعِ دشمنانشان، در کنارِ یکدیگر جان می‌دهند؛ اما شوربختانه اینکه، بسیاری از مردمانشان هم نمی‌دانند. تلاشش این بود این ندانسته‌ها به دانسته‌های دو ملت تبدیل شود. 🔹 کتاب دیگرش «در آغوش قلب‌ها» ست؛ خاطرات و سروده‌های افغانستانی‌ها در رثای حضرت امام(ره). تصاویرِ کمتر دیده شده‌ای از برگزاری جلسات عزاداری پس از رحلت امام(ره) نیز در این کتاب موجوده که دیدن آن‌ها، خالی از لطف نیست. 🔺 این یکی-دو دقیقه شعر را در رثای شهدای حادثه کابل، همان وقت‌ها، در برنامه «کتاب باز» خواند و البته بسی سوزناک خواند: #جان_پدر_کجاستی؟ روحش شاد. 🎬 @Mostazafin_TV