⭕️ روزی که #رئیسعلی ایران را دوباره زنده کرد ◀️ ۱۳ اوت، ۲۲ مرداد سالروز شکست سپاه #انگلیس در جنگ دلوار 🔸انگلیسی‌ها با چهار ناو جنگی ۱۰ اوت از بوشهر به سمت دلوار حرکت کردند تا به خیال خود، #رئیسعلی؛ این جوان ۳۳ ساله و کدخدای ده کوچک دلوار را که مایه‌ی عذاب مدامشان شده بود سرکوب کنند. اما چیز دیگری رخ داد. 🔹رئیسعلی، تنها حدود ۳۰ تا ۴۰ تفنگچی در دلوار داشت. خان دیگری هم به کمک وی نیامد. شاید تعدادی از تفنگچیان سایر خوانین خود رأسا به وی پیوسته باشند. اما با این وجود اندکی نیرو، کنار ساحل سنگر ساخت و موضع گرفت. جلوترین سنگر هم سنگر خودش بود. بر فرازش پرچم سرخی بر چوبی زد که رویش نوشته بود: "نصر من الله و فتح قریب" 🔸به دلیل بدی آب و هوا حمله انگلیسی‌ها و حرکت از کشتی به سمت ساحل ۱۳ اوت شروع شد. دست خدا با باد و موجی که به راه انداخت، قایق‌های انگلیسی را در حالی که بنا داشتند در شمال دلواری‌ها به ساحل برسند٬ مقابل دلواری‌ها به ساحل نزدیک کرد. دلواری‌ها هم از ساحل هدف قرارشان دادند و ده‌ها تن از ایشان را به هلاکت رساندند. 🔹سپس آتش توپخانه کشتی‌های انگلیسی روی مواضع دلواری‌ها در ساحل آغاز شد. دلواری‌ها به دلوار نو عقب نشستند. انگلیسی‌ها ابتدا وارد دلوار کهنه و بعد نخلستان شدند. و به ناوهایشان دستور دادند تا موضع دلواری‌ها را بمباران کنند. ولی باز دست خدا به یاری عده‌ی قلیل مجاهدان با ایمان آمد. 🔸کشتی‌ها به جای موضع دلواری‌ها، نخلستان یعنی محل نیروهای انگلیسی را زیر آتش توپ گرفتند. متجاوزین زیر آتش توپخانه خودی و تلفاتی که دادند، سازمانشان از هم پاشید و شروع به عقب نشینی به سمت سنگرهای ساحلی کردند. 🔹رئیسعلی هم دستور داد از پشت تعقیبشان کرده و بزنندشان. او مدام می‌گفت هندی نزنید، فقط سفید بزنید. خودش هم یک افسر ارشد نیروی دریایی به نام ناخدا سوم بلومفیلد را به ضرب گلوله کشت. همچنین فرمانده سپاه انگلیسی، میجر وینتل را نیز هدف قرار داد که گلوله از کلاهخودش گذشت و جان به در برد. وینتل در این نبرد از ناحیه دست و پا مجروح شد. 🔸شب هنگام #خالو_حسین_بردخونی با ۱۵۰ تفنگچی دشتی به رئیس ملحق شد. این جنگ سه روز ادامه داشت و در ۱۶ اوت، ۲۵ مرداد ۱۲۹۴ شمسی با شکست مفتضحانه انگلیسی‌ها به پایان رسید. 🔹انگلیسی‌ها با حدود ۵۵۰ تلفات که جسد پاره‌هایشان را هم نتوانستند با خود ببرند و در نخلستان‌های دلوار به جا ماند، دست از پا درازتر، مقابل تعداد اندکی تفنگچی پابرهنه ولی با ایمان با فرماندهی رئیسعلی قهرمان، شکست خورده به بوشهر بازگشتند. كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ (بقره: ۲۴۹) 🔸این شکست امپراطوری بریتانیا اعتماد به نفس از دست رفته ایرانیان را به ایشان برگرداند. در پاره‌ای شهرهای ایران جشن و سرور برپا شد. نیلیستروم افسر سوئدی مسئول در ژاندارمری فارس، فضای شیراز را اینگونه توصیف می‌کند: 🔹«رئیسعلی برخروشیده است. امروز شیراز در سیلاب نام رئیسعلی دلواری غرق بود. شاید بیش‌تر پسرهایی را که امروز به دنیا آمده‌اند رئیسعلی بنامند... انگار همه سر قیام دارند. رئیسعلی دوباره مردم را زنده کرده است». 📝 منابع: ✍🏻 سید قاسم یاحسینی، رئیسعلی دلواری، نشر شیرازه، ص ۱۵۲ - ۱۶۴ ✍🏻 گوستاو نیلستروم، «یادداشت‌های گوستاو نیلستروم»، ترجمه افشین پرتو، ص ۹۶ 🎬 @Mostazafin_TV

⭕️ روز خلیج فارس را به ایران تبریک بگوییم یا انگلیس؟ | #احمد_کرمی_نژاد 🔹دهم اردیبهشت را روز خلیج فارس نام نهاده‌اند؛ به مناسبت بازپس‌گیری جزیره‌ی هرمز از پرتغال، به کمک نیروی دریایی انگلیس در ۱۶۲۲ میلادی. این در حالی است که روزهای بسیار مناسب‌تری برای انتخاب در تاریخ خلیج‌فارس وجود دارد. 🔸روزی را روز خلیج فارس نام نهاده‌اند که بیشترِ افتخار و منفعتش برای انگلیس بوده، نه ایران. امام‌قلی خان گرجی -حاکم فارس در زمان شاه عباس صفوی و فرمانده سپاه ایران در این حمله- فرزند یک اسیر گرجی در حمله صفویان به گرجستان است که به مقام و منصبی رسیده. 🔹از جمله انگیزه‌های لشکرکشی به هرمز نیز، دلخوری شاه‌عباس از پرتغالی‌ها بود؛ پرتغالی‌هایی که از همکاری با شاه‌عباس در حمله به عثمانی سر باز زده بودند. در صورتی که شاه از آن‌ها توقع داشته، در مقابل رهنِ مجانی هرمز، سپاه وی را در نبردها یاری دهند. 🔸امام قلی‌خان، به گمبرون لشکرکشی و آنجا را تصاحب کرد و نامش را بندرعباس نهاد. اما، برای حمله به مرکز اصلی پرتغالی‌ها در هرمز، قوای دریایی نداشت. انگلیسی‌ها با اهداف استعماری خود، این امکان را در اختیار وی قرار دادند. آن‌ها طی توافق با دولت، ۴ کشتی با توپخانه در اختیار لشکر صفوی گذاشتند. 🔹انگلیسی‌ها، نیروهای امام‌قلی‌خان را در هرمز پیاده کرده و دژ پرتغالی‌ها و کشتی‌هایشان را با توپخانه‌ی خود در هم کوفتند. در ازای این خدمات، انگلیسی‌ها، معافیت گمرکی در واردات از طریق هرمز به ایران، ۵۰ درصد حق گمرکی از واردات سایر کشورها و اختیار قلعه نظامی هرمز را دریافت کردند. اینگونه، آن‌ها به جای پرتغالی‌ها، حاکم خلیج فارس شدند و تا صدها سال از منافع آن بهره بردند. 🔸اگر نگوییم از روی عمد و انگلیسی‌دوستی، این روز را بین روزهای تاریخ‌ساز این دریا و سواحلش، برای نامگذاری روز خلیج فارس برگزیده‌اند، در خوش‌بینانه‌ترین نگاه، می‌توان گفت نام‌گذاران، بسیار بیگانه با تاریخ این خلیج بوده‌اند! 🔹 ۹ دی (۳۰ دسامبر ۱۷۶۵) روزی است که #میرمهنای_بندرریگی، بدون حمایتِ هیچ اجنبی، هلندی‌های قلعه «موسِلِسْتاین»، تحت امر «هوتینگ» را با استفاده از کشتی‌هایی که از خود آنها غنیمت گرفته، شکست داد و هلندی‌های استعمارگر را از «خارگ» و خلیج‌فارس بیرون راند. اما، هیچ نشانی از آن، در تقویم و تاریخ، دیده نمی‌شود. جوانی که برای این آرمان، ۱۰ سال با دستِ خالی و با همت بلندش، با هلندی‌ها در زد و خورد بوده و ۶ ماه با خانواده و یارانش، در جزیره غیرمسکونی و بدون سایه و درختِ «خارگو»، در کمین خارگِ اشغالی سر کرده بود. چند ماه بعد، وی حمله انگلیسی‌ها به خارگ را نیز دفع کرد. 🔸اگر میرمهنا را به روایت تاریخ‌نویسیِ استعمارگرانِ اجنبی و همچنین دربار هم‌پیمانشان، دزد دریایی بی‌رحمی توصیف کرده‌اند، #رئیسعلی که دیگر همین مقدار شائبه را هم ندارد. چرا ۲۵ مرداد و شکست ناوگان بریتانیا از رئیسعلی در ساحل دلوار، روز خلیج فارس نباشد؟ 🔹در میانه جنگ جهانی اول، انگلیسی‌های اشغالگر که از شبیخون‌های برق‌آسای وی در بوشهر، به جان آمده، با ۴ ناو جنگی، به روستای کوچکِ دلوار حمله کردند تا به خیال خود، رئیسعلی و قوای اندک ۷۰ نفره‌اش را منهدم کرده و به قول خود، سر مار را له کنند. غافل از آنکه، مردی دلدار در ساحل، سنگر ساخته و بر سر سنگر خود، پرچمی برافراشته که بر آن نوشته بود: «نصر من الله و فتح قریب». 🔸روزی که ناوهای جنگیِ قوی‌ترین و منظم‌ترین ارتش جهان، در تابستان داغ ۱۹۱۵ به جای مواضع تنگستانی‌ها، موضع سربازان خودشان را بمباران کردند. بعد از سه روز نبرد بین ساحل و نخلستان و دلوار کهنه و دلوار نو، انگلیسی‎‌ها، با ۵۵۰ لاشه‌ی باقی‌مانده در گوشه نخلستان، سوار بر ناوهایشان -که دیگر بیشتر چوب‌پاره‌ای بی‌مصرف را می‌مانست- بی‌هیچ توفیقی به بوشهر بازگشتند. تلفاتشان بیشتر هم می‌شد اگر رئیسعلی به یاران نمی‌گفت: «هندی نزنید، فقط سفید بزنید». 🔹اولین بار بود که سپاه امپراطوری، اینچنین تحقیر می‌شد. نیلستروم سوئدی، اوضاع شیراز را در آن روز چنین می‌نگارد: «رئیسعلی برخروشیده است. امروز شیراز در سیلابِ نام رئیسعلی دلواری غرق بود. شاید، بیش‌ترِ‌ پسرهایی را که امروز به دنیا آمده‌اند، رئیسعلی بنامند... انگار همه سر قیام دارند. رئیسعلی دوباره مردم را زنده کرده است». از آن پس، هر که در تنگستان و دشتستان بود، دل ایستادن پیدا کرد و چنان شد که انگلستان، تا سال پایانی جنگ نتوانست قدمی از بوشهر پیش بگذارد. 🔺 حال بین این مناسبت‌ها، کدامیک، برای نامگذاری روز خلیج‌فارس شایسته‌تر است؟ روزی که سپاه متحد ایرانی-گرجی-انگلیسی با انگیزه‌های انتقامجویی شخصی شاهانه و گسترش میدان استعماری انگلستان، هرمز را به تصرف درآورد؟ یا پیروزی میرمهنا بر هلندیان و شکست دادن انگلیسی‌ها در سواحل دلوار توسط رئیسعلی با دستان خالی و بدون حمایت اجنبی؟ 🎬 @Mostazafin_TV