⭕️ گوشه‌ای از صدمات و تلفاتِ خصوصی‌سازی آموزش ... ➖ روایت عینی جنگی که در اطرافمان در جریان است و به آن بی‌توجهیم: جنگ #فقر_و_غنا... ◀️ طي ساليان متمادي انتظار #طبقاتي_شدن و خريد و فروش هرچيزي را داشته‌ايم، الا #آموزش؛ که اخیرا آن هم مثل هر کالاي ديگري در «روز روشن» خريد و فروش مي‌شود... 🔸 بارها شنيده‌ايم که بانک‌ها، بنگاهداري مي‌کنند غافل از آنکه سيستم آموزشي ما هم تنه به تنه بانک‌ها مي‌زند و عملا به بنگاهي اقتصادي تبديل شده است. بنگاهي که در سطح مدارس بالغ بر ۱۴ ميليون متقاضي دارد. ▪️ امری که خلاف اصل ۳۰ قانون اساسي است. مطابق اين اصل «دولت موظف است وسايل آموزش ‌و پرورش #رايگان را براي همه‌ افراد تا پايان دوره‌ متوسطه فراهم سازد و وسايل تحصيلات عالي را تا سرحد خودکفايي کشور به طور رايگان گسترش دهد.» ▪️ نخستين قانون تأسيس مدارس خصوصي به سال ۱۳۳۵ بازمي‌گردد؛ پس از پيروزي انقلاب اسلامي، بر اساس اصل ۳۰ قانون اساسي، اين نوع مدارس، دولتي اعلام شدند اما ۱۰ سال بعد و در تيرماه ۱۳۶۷، طرحي تحت عنوان مدارس غيرانتفاعي به تصويب رسيد و نقطه آغازی برای خصوصی‌سازی آموزش و پروش شد... 🔸 بهانه‌های آغاز این حرکت هم عبارت بود از تمایلِ #طبقات_بالاتر جامعه برای دربافت خدمات آموزشی باکیفیت‌تر و نیز #سود_آوری و تولید ثروت از این مسیر. ▪️ از آن زمان تا کنون با تداوم روند کالايي شدن آموزش، اين متاع گران‌بها، با تمرکز بر اصل سودآوري، حلقه آموزش رايگان را تنگ‌تر کرده و عدالت را در این حوزه به شدت مخدوش نموده، به گونه‌ای که 1️⃣ اولا از تمرکز دولت بر آموزشِ رایگان باکیفیت همگانی به شدت کاسته و به تعبیری آموزش رایگانِ همگانی را - که وظیفه‌ی قطعی حاکمیت است- به حال خود رها کرده... ▪️به همین خاطر است که بسیار دیده‌اید و دیده‌ایم که دانش آموزان در مناطق دورافتاده و #محروم، به علت مسائل اقتصادي و فقدان تجهيزات آموزشيِ حداقلي، از ادامه تحصيل بازمانده‌اند یا در محلی تحصیل می‌کنند که ويرانه است و نامش را گذاشته اند مدرسه، نه سقفي بر سر دارد و نه ديواري که بتوان به آن تکيه داد، دانش آموزان رديف روي زمين خاکي نشسته‌اند و کتاب‌ها روي زانوي‌شان باز است. از تجهيزات درست آموزشي خبري نيست، حتي آبخوري و سرويس بهداشتي ندارد... 2️⃣ و ثانیا فقط کسانی می‌توانند به آموزش باکیفیت دست یابند که از پس هزینه‌های گزافِ آن برآیند؛ به عبارت بهتر، هر چقدر توان پرداخت داشته باشند، همان‌قدر آموزش می بینند! در چنین شرایطی، برخي با پرداخت ميليون‌ها تومان به عنوان شهريه‌ی مدارس خصوصی، شانس بيشتري براي قبولي در دانشگاه‌هايي نظير شريف و تهران بدست مي آورند و #فرودستان جامعه در اين رقابت نابرابر، ناکام مي مانند. ▪️ در نتیجه، مدارس دولتي هم به موضوع کالايي شدن دامن زده و سعي می‌کنند، «پرداخت وجه در ازاي دريافت خدمات آموزشی)» را عادي سازي کنند. از دريافت مبالغي تحت ‌عنوان کمک به مدرسه تا آزمون هاي اجباري و غیره... 🔹 «بر اساس گزارشي که سال گذشته آموزش و پرورش منتشر کرد، ميزان شهريه‌هايي که مردم به مدارس دولتي داده‌اند، حدود ده هزار ميليارد تومان است، که تقريبا دو برابر کل بودجه آموزش عالي کشور است! به اين پدیده اصطلاحا خصوصي‌سازي پنهان گفته مي‌شود.» ▪️ از سوي ديگر پرديس‌هاي بين‌المللي و در مجموع همه دانشگاه‌هاي پولي سهم کساني مي شود که مي‌توانند ده‌ها ميليون تومان هزينه کنند. 🔸 در چنين فضايي فرصت برابر و #عدالت_آموزشي چه معنايي دارد؟ در اين شرايط فاصله طبقاتي روز به روز افزايش يافته و طيفي از جامعه که به لحاظ مالي ناتوانند، سخت‌کوشي در حوزه آموزش را امري بي ثمر قلمداد مي کنند. ▪️ اگر کيفيت آموزش ميان مدارس دولتي با غيردولتي يکسان بود، مي توانستيم توجيهات مسئولان را قابل قبول بدانيم اما اکنون نکته تامل برانگيز عدم اختصاص سرانه کافي، شلوغي کلاس‌هاي دولتي، پايين آمدن سطح کيفي آموزش و عدم توفيق معلمان در انتقال مفاهيم سازنده است. این همه، بخش بسیار کوچکی است از بلایی که خصوصی‌سازی آموزش و پرورش بر سر جامعه می‌آورد... خلاف تصور خیلی‌ها، خسارت‌های این فرآیند، نه فقط آموزش و پرورش، که کل جامعه را در بر می‌گیرد و تلفات بسیاری را بر جای می‌‌گذارد؛ تلفاتی که اینقدر به ما نزدیک‌اند که نمی‌بینیمشان! 🔺 بر اساس گزارش #روزنامه_رسالت با عنوان بنگاه‌داری با پوشش علم (https://resalat-news.com/?p=3845#) با تصرف و تلخیص... 🎬 @Mostazafin_TV