امروز #سلبریتی ها می‌دانند در صورت ارتکاب جرم تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی و یا حتی اقدام علیه امنیت ملی، مجازات هم‌سنگی دریافت نخواهند کرد، یا مجازاتشان در حد منافع بدست آمده‌شان نیست. لذا با خیال راحت جرم را انجام می‌دهند علنا در معرکه #مجازی میدان‌داری و عملیات روانی سنگین طراحی می‌کنند، خب در ادامه چه خواهد شد؟
احضار، چند روز بازداشت و در نهایت آزادی با وثیقه نهایتا یک میلیاردی و شاید تعهد.
این مجازات در برابر حجم تخریب و عملیات سنگین روانی که انجام می‌دهند به هیچ عنوان #بازدارنده که نیست هیچ بلکه برای آنها چهره‌ای با ژست آزادیخواه، موافق با تغییر سبک زندگی و مخالف جریان حکومت می‌سازد.
حال بر فرض آنها #ممنوع‌التصویر یا ممنوع‌الصدا شدند، برنامه بعدی آنها چیست؟
در یک ساختار موازی با صدا و سیما مثل شبکه‌های خانگی با قدرت بیشتر ادامه فعالیت خواهند داد.
لذا چنان که شرایط برای عموم جامعه نشان داده می‌شود #سلبریتی ها دست به ایجاد یک ساختار مستقل با مصونیت بالا درون سیستم زده‌اند که گویی نظام توان برخورد با آن را ندارد.
چاره کار اما چیست؟
بالا بردن هزینه اقدامات ضد امنیت ملی در حدی ...که ریسک انجام این کار از طرف این افراد به بیشترین سقف ممکن برسد
فرض کنید یک سلبریتی ادعایی را به دروغ مطرح و #روان_جامعه را به بازی بگیرد. مدعی‌العموم اینجا نماینده تک‌تک افرادی‌ست که با این دروغ و یا تهمت بدون سند زندگی‌شان دچار اختلال شده است. حال اگر جریمه‌ای به شدت سنگین (مثلا صد میلیارد تومان) به همراه ابطال ۲۰ ساله پاسپورت و محرومیت اجتماعی برای یک دهه مقابل این فرد قرار بگیرد چه نتیجه‌ای خواهیم گرفت؟
مسلما باید با #برخورد_شدید و محکم با این قبیل افراد #امنیت و سلامت روانی جامعه را برای مردمی که اینروزهادرگیر انواع مشکلات اقتصادی هستند تامین کرد و این کوچکترین #وظیفه_حکومت است.
آنچه مسلم است تا هزینه اعمال مجرمانه این صنف در حد "برو تو اتاقت و به کارهای بدت فکر کن" باشد، در نهایت هزینه روانی آن را جامعه پرداخت خواهد کرد.
علی مختارزاده
