📚 خداوند در قرآن کریم درباره حسادت مى‏فرمايد: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ * مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ * وَ مِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ * وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فرى الْعُقَدِ * وَ مِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ» ترجمه: «بگو پناه مى‏برم به پروردگار صبح… از شر حسود آن‏گاه كه اظهار حسد كند.» زيرا حسد او را وا مى‏ دارد بر اين كه به محسود شر و ضررى برساند. پس خداوند امر فرمود كه از شر حسود به خدا پناه برند و بعضى گفته‏اند خداى سبحان جمع كرد شرور (بدى‏ها) را در اين سوره و آن را به حسد پايان داد تا معلوم شود كه حسد، پست‏ترين طبيعت‏ها و صفات ذميمه (زشت) است. انسان حسود در درون خود احساس آرامش و امنيت نمى‏كند؛ چرا كه درون ناآرام نمى‏تواند نگرش صحيح به دنيا و رويدادها داشته باشد. #قرآن #خدا #حسود #حسادت