#حدیث_متعه ⭐️ آیا بر کسی که ازدواج موقت می کند ثوابی هم می دهند؟ "وَ رَوَى صَالِحُ بْنُ عُقْبَةَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (سلام الله علیه ) قَالَ قُلْتُ لَهُ لِلْمُتَمَتِّعِ ثَوَابٌ قَالَ إِنْ کَانَ یُرِیدُ بِذَلِکَ وَجْهَ اللَّهِ تَعَالَى وَ خِلَافاً عَلَى مَنْ أَنْکَرَهَا لَمْ یُکَلِّمْهَا کَلِمَةً إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ بِهَا حَسَنَةً وَ لَمْ یَمُدَّ یَدَهُ إِلَیْهَا إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً فَإِذَا دَنَا مِنْهَا غَفَرَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ بِذَلِکَ ذَنْباً فَإِذَا اغْتَسَلَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ بِقَدْرِ مَا مَرَّ مِنَ الْمَاءِ عَلَى شَعْرِهِ قُلْتُ بِعَدَدِ الشَّعْرِ قَالَ نَعَمْ بِعَدَدِ الشَّعْرِ".[1] 💠 در حدیثی از امام باقر (علیه السلام ) نقل شده که از حضرت سوال کردند: آیا بر کسی که ازدواج موقت می کند ثوابی هم می دهند؟ و آن حضرت در پاسخ فرمودند :هر گاه کسی به خاطر رضایت خدا و مخالفت با تحریم کننده آن زنی را به عقد موقت خود درآورد، به خاطر هر کلمه ای که با آن زن سخن بگوید برایش حسنه نوشته می شود. دستش را به سوی او دراز نمی کند مگر اینکه خداوند به خاطر آن ثوابی برای او ثبت می کند، و اگر به او نزدیک شد خداوند به میمنت آن گناهی از او می بخشد، پس اگر غسل جنابت نمود به عدد موهای بدنش که آب غسل از روی آن جریان پیدا می کند خداوند گناه از او می بخشد. راوی با تعجب می پرسد: به تعداد موها؟ حضرت فرمودند: بله به تعداد موها. 🔹در ارتباط با این روایت نیز نکته ای قابل توجه است مبنی بر این که تمام ثواب های وعده داده شده موجود در روایت، هنگامی است که نیت الهی در انجام این عمل باشد و می دانیم که اعمال مباح نیز اگر با نیتی الهی انجام شود، انتظار پاداش از آن دور از انتظار نخواهد بود. 🔹در روایتی نقل شده است که پیامبر (صلوة‌الله وسلامه‌عليه و آله) به اباذر توصیه فرمود که با همسر دائم خود ارتباط جنسی برقرار کرده و منتظر پاداش اخروی آن باشد. ابوذر با تعجب پرسید: از این کار هم پاداشی خواهم برد؟! پیامبر (صلی الله علیه و آله ) پاسخ دادند: همان گونه که در روابط نامشروع باید منتظر مجازات بود، روابط مشروع نیز پاداش را به دنبال خواهد آورد.[2] 🔰 براین اساس، هیچ جای تعجب نیست که روابط مشروعی که در قالب عقد موقت شکل می گیرد نیز دارای پاداش و ارزش معنوی باشد. #همسرداري #رمضان 📚 منابع: [1] شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 463، ح 4600، انتشارات جامعه مدرسین، 1413 هـ ق. [2] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 5، ص 496، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1365 هـ ش. @moteeh 🌿