‌ ما درباره فلسطینی‌ها چه می‌دانیم؟ درباره زندگی یک مادر اهل رفح، یک جوان اهل غزه، یک نوجوان اهل رام‌لله... چه می‌دانیم؟ صبحش را چطوری شروع می‌کند؟ کار و بارش چیست؟ مدرسه‌هایشان چه شکلی ست؟... و یک سوال مهم‌تر: دانستن این‌ها به چه درد می‌خورد؟؟ ادبیات، یک کارکرد خیلی مهم دارد: #همدلی امریکایی‌ها می‌گویند اگر #کلبه_عمو_تام را خوانده باشی، به یک نژادپرست رای نمی‌دهی. من می‌گویم اگر #ساداکو را خوانده باشی، نمی‌توانی از بمباران اتمی دفاع کنی. و حالا: اگر یک تکه زمین کوچک را بخوانی، نمی‌توانی این روزها آسوده بنشینی. شاید آن وقت هر پسر نوجوانی را در تصاویر غزه ببینی، بگویی این کریم است یا جانی یا هوپر... من او را می‌شناسم! او عاشق فوتبال بود و می‌خواست بزرگ که شد قدش از برادرش بلندتر شود و مرحله پنج گیم را تازه رد کرده بود و اگر روزگار این قدر نفرت‌انگیز نبود، لابد یک روز عاشق دختری می‌شد و با هم می‌رفتند به باغ‌های زیتون پدری‌اش... همان جا که این روزها زیر آتش غاصب‌هاست... #یک_تکه_زمین_کوچک را بدهید نوجوان‌ها بخوانند، تا یک دوست در فلسطین پیدا کنند. تا بدانند آن‌ها عدد نیستند؛ اسم و زندگی و قصه دارند. https://eitaa.com/motherlydays