۱۰۲ اعراف مراد از «عهد»، يا پيمان فطرت است، «ألم أعهد اليكم يا بنى آدم...» (196) يا دعوت پيامبران، و يا پيمان هاى مخصوصى كه گاهى مردم با انبيا مى بستند كه مثلاً اگر فلان معجزه را انجام دهى، يا فلان مشكل ما را حل كنى ايمان مى آوريم. به #حضرت_موسى مى گفتند: اگر بدبختى ما را برطرف كنى حتماً به تو ايمان آورده، #بنى_اسرائيل را همراه تو مى فرستيم. امّا همين كه مشكل را از آنان برطرف كرديم، آنها قول و پيمان خود را شكستند. #خداوند از طريق فطرت و پيامبران، حقايقى را براى انسان ها روشن ساخته تا نسبت به آنها تسليم و تعهّد داشته باشند، ولى همواره گروهى از مردم نداى فطرت و انبيا را از ياد برده و از مدار حقّ خارج و فاسق شده اند. #امام_كاظم عليه السلام فرمود: هنگامى كه نسبت به امرى يقين حاصل شد، ديگر شك و ترديد موجّه نيست