۱ انعام 🐪🐫🐃🐂🐄🐎🦓🐏🦌 ✍در تمام #قرآن، واژه ى « #نور » مفرد و واژه ى « #ظلمات » به صورت جمع آمده است. اصولاً #حقّ، يكى و راههاى #باطل بسيار است. آرى نور، نشانه ى وحدت و ظلمات، نشانه ى پراكندگى است. اوّلين آيه ى اين سوره، به « #آفرينش_نظام_هستى »، دوّمين آيه به « #آفرينش_انسان » و سوّمين آيه به نظارت بر «اعمال و رفتار انسان» اشاره دارد. به فرموده ى #حضرت_على عليه السلام: اين آيه، پاسخ به سه گروه از منحرفان است: الف: «مادّيون» كه منكر آفرينش الهى و حدوث خلقتند. «خلق السماوات ...» ب: «دوگانه پرستان» كه براى نور و ظلمت دو مبدأ قائلند. «جعل الظّلمات والنّور» (230) ج: «مشركين» كه براى خداوند، شريك وشبيه قائلند. «ثمّ الّذين كفروا بربّهم يعدلون» (231) 230) #اَوِستا «ى فعلى، اهريمن را خداى ظلمات و اهورا مزدا را خداى نور دانسته و ميان آن دو تضادّ قائل است