۱۱۰ مائده
🍀🍀🍀🍀🌸🌹🍀🍀🍀🍀
- حضرت عيسى، با تكلّم در گهواره، هم نبوّت خويش و هم عفت و عصمت مادرش را ثابت كرد.
- وقتى خداوند، قدرت احياگرى و شفا دادن را به انبيا مى دهد، توسّل و استمداد مردم نيز بايد جايز باشد.
۱۱۱ مائده
✍مراد از #وحى به #حواريّون، ممكن است الهام به قلب خود آنها باشد نه پيام وحى از طريق #حضرت_عيسى عليه السلام. چنانكه #امام_صادق عليه السلام درباره ى اين وحى فرمود: «اُلهموا» يعنى به آنان الهام شد. (215)
تعداد حواريّون به فرموده #امام_رضا_عليه_السلام دوازده نفر بود و سبب نامگذارى آنان به حواريّون، پاك بودن آنان از درون و پاك كردن جامعه از گناهان از طريق موعظه و تذكّر بود. (216)
۵۰ انعام
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
✍گويا مردم بى ايمان خيال مى كردند كسى مى تواند پيامبر باشد كه خزائن الهى در اختيارش باشد، يا انتظار داشتند تمام كارهاى خود را از مسير #علم_غيب حل كند، #پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله در اين آيه مأمور مى شود با صراحت جلوى توقّعات نابجا و پندارهاى غلط آنان را بگيرد و محدوده ى وظائف خود را بيان كند و بگويد: معجزات من نيز در چهارچوب وحى الهى است، نه تمايلات شما و بدانيد كه هر كجا به من #وحى شد #معجزه ارائه خواهم داد، نه هر كجا و هرچه شما هوس كنيد.
در اين آيه، غيب دانستن پيامبر به صورت مستقل نفى شده، ولى گاهى آگاهى هايى از غيب به پيامبر عطا شده است. #خداوند بارها درباره ى تاريخ #حضرت_يوسف و #مريم و #نوح و... به پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله فرموده است: «ذلك من انباءالغيب نوحيه اليك» اين قصه ها، اطلاعات غيبى است كه به تو مى دهيم. در آخر سوره ى جنّ هم فرموده است: خداوند علم غيب دارد و آن را جز به اولياى خويش عطا نمى كند. پس علم غيب مخصوص خداست و اگر بخواهد گوشه اى از آن را در اختيار اولياى خود قرار مى دهد.
برخورد همه ى انبيا با مردم يكسان بوده است. همين سخنان را حضرت نوح هم به مردم خود مى گفت. (347)
- از كارهاى انبيا، مبارزه با خرافه گرايى و شخصيّت سازى كاذب است. «لااقول... لا اعلم»
- نگذاريد مردم، شمارا بيش از آنچه هستيد بپندارند
- پيامبر براى زندگى شخصى يا اداره ى حكومت، همچون ديگران از مسير عادّى اقدام مى كند و از علم غيب و خزانه ى الهى استفاده شخصى نمى كند، گرچه براى اثبات نبوّت لازم است استفاده كند. «لا اعلم الغيب»
- رفتار و گفتار پيامبران، براى ما حجّت است، چون بر مبناى وحى است. «ان اتّبع الا ما يوحى الى»
- فكر صحيح، انسان را به پيروى از انبيا وامى دارد و بهانه ها و توقعات را كنار مى گذارد. «أفلا تتفكّرون»