eitaa logo
معاونت فرهنگی تربیتی مجتمع قرآن و حدیث
1.1هزار دنبال‌کننده
10.1هزار عکس
2.5هزار ویدیو
703 فایل
اخبار مرتبط با مجتمع عالی قران و حدیث، در این کانال در ج می شود.
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 اصلاح فرهنگ 🔸 وجود مبارك امیر مؤمنان (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِهِ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) قرآن ناطق است و برای امت اسلامی همانند قرآن است. میلاد آن حضرت را به پیشگاه ولی عصر (أَرْوَاحَنَا فِداه) و عموم علاقه‌ مندان قرآن و عترت تهنیت عرض می ‌كنیم! 🔸 وجود مبارك پیامبر (عَلَیهِ وَ عَلَی آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) فرمودند: «أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ».[1] اگر وجود مبارك امیر مؤمنان حاضر شد ما را به فرزندی بپذیرد، یقیناً مادر ما هم صدیقه كبرا خواهد بود، این فخری است! همه شیعیان، مخصوصاً این عزیزانی كه در این عید خجسته این جامه پُر افتخار روحانیت را در بَر كردند به این ندا پاسخ دادند، «لَبَّیكَ یا رَسُولَ اللَّه‏»، ما آمدیم فرزند شما بشویم «لَبَّیكَ یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِین» ما آمدیم فرزند شما بشویم، فرمود: «أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ»؛ بنابراین وقتی این جامه را در بَر كردیم، این ‌ای برای ما است. 🔸 مطلب دوم آن است كه وجود مبارك حضرت امیر مثل سیزده معصوم دیگر، هستند, كریم هستند، «لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ»؛[2] اما آنچه در این نوبت برای همه، مخصوصاً فضلایی كه به این جامه پُر افتخار درآمدند لازم است، آن است كه یك رژیم را ما الغا كنیم. رژیم ارباب و رعیتی گاهی به صورت اقتصاد است, گاهی به صورت سیاست است, گاهی به صورت حزبی است، در ایران ـ متأسفانه ـ قبلاً این‌ طور بود ـ به لطف الهی ـ به بركت امام راحل كه حشر او با انبیا و اولیای الهی باشد! به بركت شهادت شهدا كه حشر آنها با شهدای كربلا باشد! این را الغا كردند ـ به لطف الهی ـ رژیم ارباب و رعیتی رخت بربست. 🔸 اما وجود مبارك حضرت امیر بیانی دارد كه مربوط به آیه سوره مباركه «آل‌عمران» است؛ اگر بخواهیم حرف ما در منبر، در سخنرانی, در تدریس اثر كند، باید كه این رژیم را الغا كنیم و بر روی آن خط بكشیم. تنها مشكل ما این است كه می ‌گوییم، ما حرفی كه زدیم، باید عمل شود. نظر ما باید عمل شود، این مشكل ماست! چه در درس, چه در بحث, چه در سخنرانی, چه در منبر! ما یكی از افرادیم! 🔸 در سوره مباركه «آل ‌عمران» فرمود: ما هیچ پیامبری را نفرستادیم, به هیچ كسی كتاب ندادیم, به هیچ كسی تورات و اِنجیل و زَبور و صُحف ابراهیمی ندادیم كه مردم را به خود دعوت كند! ﴿أَنْ یؤْتِیهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ یقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لی‏ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِیینَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ وَ بِما كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ﴾،[3] شما بكوشید _ربانی بشوید، عالم ربّانی شدن ممكن است؛ اما ما به هیچ پیامبری, به هیچ وصی و نبی ‌ای هیچ سمتی ندادیم كه مردم را به خودشان دعوت كنند: ﴿ثُمَّ یقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لی‏ مِنْ دُونِ اللَّهِ﴾، و لکن راه این است به همه آنها گفتیم: ﴿كُونُوا رَبَّانِیینَ﴾. [1]. علل الشرائع, ج1, ص127. [2]. دعائم ‌الاسلام، ج1، ص28. [3]. سوره آل عمران، آیه79. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1395/02/02 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 طهارت دل ▪️ سالروز شهادت امام ششم امام جعفر صادق (صلوات الله و سلامه علیه و علی آبائه و أبنائه) را به پیشگاه ولی عصر (ارواحنا فداه) و عموم علاقه ‌مندان به قرآن و عترت و شما برادران و خواهران بزرگوار تسلیت عرض می ‌كنیم. امیدواریم حضرت شامل همه ما بشود! وجود مبارك امام صادق (سلام الله علیه) همان كاری را كه وجود مبارك رسول گرامی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و امیرالمؤمنین (صلوات الله و سلامه علیه) انجام دادند را به خوبی انجام دادند. گرچه همه ائمه نورند و واجد آن كمالات لازم ‌اند، لكن ظهور كمالات الهی طبق برنامه ‌های تعیین ‌شده برای ائمه (علیهم السلام) فرق می ‌كند. ▫️ رژیم ارباب و رعیتی كه قرآن بر آن تكیه می‌ كند و آن را نفی می ‌كند، آن رژیم ارباب و رعیتی فرهنگی فكری است؛ یعنی كسی در هر حدّی هم باشد این حق ندارد مردم را به فكر خود, فرهنگ خود و علم خود دعوت كند، این فكر انسان در هر رشته و فنّی كه باشد چراغ است. هرگز چراغ مردم را به خودش دعوت نمی ‌كند، اگر چراغ مردم را به خودش دعوت بكند می‌ شود ظلمت; چراغ مردم را به راه دعوت می ‌كند نه به خودش, ﴿وَلكِن كُونُوا رَبَّانِیینَ بِمَا كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ﴾.[1] ▫️ بهترین سفارش و توصیه الهی و توقّع الهی این است كه او باشد عالم ربّانی این است كه هم كثیر الارتباط به ربّ باشد، هم كثیر الارتباط به خَلق باشد، هم خوب حرف خدا را درك كند، هم خوب این امانت را به مردم برساند, تَربیب غیر از تربیت است. آن است كه مُربِّب باشد؛ یعنی مدبّر باشد. این ربّ مضاعف است ناقص نیست آن «تربیت» ناقص است. ربّ‌العالمین یعنی مدبّر اصلی, این مظهر ربوبیت حق است مردم را خوب می ‌پروراند. مگر می‌ شود مردم را با حرف پروراند؟! مگر مردم را با كتاب نوشتن می‌ شود پروراند؟! مگر مردم را با سخنرانی می ‌شود پروراند؟! مردم را با طهارت دل می ‌پرورانند! مردم یعنی همه ما، روحیه ‌ای ذات اقدس الهی به ما داد كه می‌ فهمیم چه كسی پاك است چه كسی آلوده است ولو نتوانیم علم به علم داشته باشیم. مگر مردم حرف هر كسی را گوش می‌ دهند؟! چه ما بخواهیم چه نخواهیم! شامّه ‌ای كه خدای سبحان به مردم داد آن شامّه, و طاهرشناس است. دین هم به ما گفته اگر چوبی عود باش كه بعد از سوختنت بویی لااقل نصیب مردم بشود. اگر حیات حیوانی داری مُشك و عنبر باش كه بالأخره بویی به مردم برسد، خیلی‌ ها فقط دود دارند، آن مُشك آهوی ختن است و آن عنبرِ ماهی ‌های دریای خاص است كه معطّر است فرمود بالأخره حیوانی آن حیوان باش! اگر چوبی آن چوب باش! حالا انسان كه حساب خاصّ خودش را دارد. [1]. سوره آل عمران, آیه79. 📚 سخنرانی عمومی همراه با ذکر مصیبت اهل بیت علیهم السلام تاریخ: 1392/06/11 : https://www.aparat.com/v/V6gDX 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 جامعه ربّانی 🔹 در قرآن کریم را بالقول المطلق نفی کرده است. یک ارباب و رعیتی اقتصادی بود که به لطف الهی رخت بربست؛ اما و علمی کم و بیش هست؛ گاهی دامنگیر حوزویان است گاهی دامنگیر دانشگاهیان است. فرمود ما این کتاب را فرستادیم، معارف فراوانی در آن هست، شما زحمت بکشید یاد بگیرید؛ اما رژیمتان رژیم ارباب و رعیتی نباشد، مقلّدپرور نباشید، خوشتان نیاید که کسی بی ‌دلیل چیزی را از شما قبول بکند؛ برای مردم باشید. 🔹 فرمود: ﴿مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن یؤْتِیهُ اللّهُ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ یقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَاداً لِی مِن دُونِ اللّهِ﴾؛ ما به هیچ بشری، چه نبی چه غیر نبی، معارف را ندادیم که این معارف را یاد بگیرد بشود ارباب طبقه دیگر که مردم را به خود دعوت کند بگوید این نظر من است بگوید که از من پیروی کنید؛ ﴿ثُمَّ یقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَاداً لِی مِن دُونِ اللّهِ﴾. البته هیچ کس داعیه ربوبیت ندارد که بگوید من ربّ هستم مرا بپرستید تا این آیه بخواهد او را نفی کند؛ اما این ، مقلّدپروری، جاهل را در جاهلیت نگه داشتن و جلوی پیشرفت تحقیقی علم او را گرفتن و تحمّل نقد نداشتن را نفی می‌ کند. می ‌فرماید ما به کسی چیزی یاد ندادیم ﴿ثُمَّ یقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَاداً لِی مِن دُونِ اللّهِ﴾، پس چه باید باشیم؟ 🔹 این امور را به افرادی یاد می ‌دهیم تا اینکه ﴿وَ لكِن كُونُوا رَبَّانِیینَ﴾. کسی است که هم شدید الرّبط به ربّ خودش باشد، باشد و هم شدید الرّبط به متعلّمانش باشد بشود معلم خوب، چنین آدمی می ‌شود عالم ربّانی. اینکه مربوط به خصوص انبیا نیست؛ فرمود باید عالم ربّانی تربیت کند باید عالم ربّانی تربیت کند: ﴿وَ لكِن كُونُوا رَبَّانِیینَ بِمَا كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَ بِمَا كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ﴾؛ درس شما درس قرآنی باشد؛ اما باشید، باشید، داعیه ارباب و رعیتی نداشته باشید، تا جامعه بشود . 📚 سوره مبارکه الرحمن جلسه 4 تاریخ: 1396/07/29 🆔 @a_javadiamoli_esra