📌 امانت داری و اهمیت آن در سیره نبوی 👈 شیخ طوسی رحمه الله به نقل از ابوعبيده، از هند بن [ابى] هاله و ابو رافع و عمّار بن ياسر: #قريش، محمّد صلى الله عليه و آله را در #جاهليت، «امين» ناميده بودند و #امانت پيش وى مى‌نهادند و #حفظ اموال و كالاهاى خود را به او مى‌سپردند. عرب‌هايى كه در موسم #حج به مكّه مى‌آمدند نيز اين كار را مى‌كردند. پس از آن كه محمّد، #پيامبر شد نيز همين گونه بود. از اين رو، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به #على عليه السلام فرمان داد كه [پس از خروجش از مكّه] با صداى بلند و رسا در #وادى_مكّه صبح و شام، ندا دهد: آگاه باشيد! هر كس #امانت يا وديعه‌اى نزد محمّد دارد، بيايد تا امانتش به او باز گردانده شود. پيامبر صلى الله عليه و آله [به على عليه السلام] فرمود: «آنان از اكنون تا آن گاه كه بر من وارد شوى، نمى‌توانند هيچ گزندى به تو برسانند. پس، امانت‌هاى نزد مرا آشكارا و جلوى چشم مردم، باز گردان»(۱) ✅ نکته: جالب اینکه ابن سعد در طبقات خویش نقل می کند؛ على عليه السلام هر سال روز عيد قربان [در انتهاى مِنا] كنار عقبه كسى را روانه مى‌كرد تا اين ندا را در دهد: (هر كس نزد پيامبر خدا وعده يا طلبى دارد، نزد من بيايد)، و اين كار تا هنگام وفات على عليه السلام ادامه داشت. پس از امام على عليه السلام، حسن مجتبى عليه السلام آن را انجام مى‌داد تا آن كه وفات نمود و سپس حسين عليه السلام آن را انجام داد و پس از ايشان - كه رضايت و سلام خدا بر همۀ آنها باد - ديگر ادامه نيافت.(۲) 📚 ۱) امالی شیخ طوسی. ۴۶۷ به نقل از سیره پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله. ج۱.ص ۳۱۵. ۲) الطبقات الکبری. ج۲. ص۳۱۹. https://eitaa.com/mr13_72