⭕️ #پسرک_فلافل_فروش 🔶 #مرد_ميدان_نبرد يكي از دوستان عراقی شهيد اولين بار که ايشان را ديدم همراه ما با يک خودرو به سمت نجف برميگشتيم. موقع اذان صبح بود که به ورودی نجف و کنار وادی السلام رسيديم. هادی به راننده گفت: نگه دار.تعجب کرديم. گفتم: شيخ هادی اينجا چه کار داری؟ گفت: ميخواهم بروم وادی السلام. گفتم: نميترسی؟ اينجا پر از سگ و حيوانات است. صبر کن وسط روز برو توی قبرستان. هادی برگشت و گفت: مرد ميدان نبرد از اين چيزها نبايد بترسد. بعد هم پياده شد و رفت. بعدها فهميدم که مدتها در ساعات سحر به وادی السلام ميرفته و بر سر مزاری که برای خودش مشخص کرده بود مشغول عبادت ميشده. هادی مرد مبارزه بود. او در ميدان رزم و در مقابل دشمن هم دست از اعتقاداتش بر نميداشت. هميشه تصوير مقام عظمای ولايت را بر روی سينه داشت. برای رزمندگان عراقی صحبت ميکرد و آنها را از لحاظ اعتقادی آماده ميکرد. يادم هست خيلی با اعتقاد به جمعی از رزمندگان عراقی ميگفت: لحظه شهادت نام مقدس يا حسين علیه السلام را به زبان داشته باشيد تا خود آقا بالای سرتان بيايد.کل وسايل همراه هادی، در همه مدت حضور در ميادين نبرد، فقط يک ساک دستی کوچک بود. تعلقات او از همه دنيای مادی بريده شده بود. در دوران نبرد خيلی کم غذا ميخورد، ميگفت: شايد بقيه رزمندگان همين را هم نداشته باشند. کم ميخوابيد و به واقع خودش را برای وصال آماده کرده بود. هادی در خط نبرد هم وظيفه روحانی بودن و مبلّغ بودن خود را رها نميکرد. در آنجا هم، وظيفه هر کس را به آنها متذکر ميشد. زمانی هم كه احتياج بود در كار تداركات و رساندن آب و آذوقه كمك ميكرد. 👉 @mtnsr2