⭕️ #سید_مجتبی_علمدار 🔶بیست وچهارم 🔶 #پاسگاه_پنج 👉 @mtnsr2

🌴🌾🌴🌾🌴🌾🌴🌾🌴🌾🌴🌾 ⭕️ #سید_مجتبی_علمدار 🔶بیست وچهارم 🔶 #پاسگاه_پنج پنج كيلومتر مسير را به سمت سه راه بدون مشكل طی کردیم. به پاسگاه سوم رسيده بوديم كه ناگهان دشمن متوجه حضور ما شد. با تانك و نفراتی كه در بالای ارتفاعات و در سه راه مستقر بودند به سمت ما آتش گشود.هيچ پناهی نداشتیم. سريع كنار جاده، كه حدود يك متر پايين تر از جاده بود، سنگر گرفتيم. حجم آتش آنقدر زياد بود كه مدت زيادی زمينگير شديم. كسی جرئت نميكرد سرش را بالا بياورد. بعضی از بچه ها، که در شیار پایین کوه قرار داشتند، برای اینکه در معرض رگبار دشمن نباشند خودشان را به داخل آب انداختند! آبی که در آن سرما تقریبًا یخ زده بود.وضعيت واقعًا بحرانی بود. زمان در حال از دست رفتن بود. باید کاری ميکردیم. در اين هنگام آقا سيد مجتبي بلند شد و با صدايی رسا فرياد كشيد و گفت: »الله اكبر. بعد ادامه داد: از بچه های گروهان سلمان هر كی هست با من بياد. پشت سر او پسرعمويش سيد مصطفی و چند نفر ديگر از زمين كنده شدند. انگار همه منتظر فرياد الله اكبر آقا سيد بودند. همه روحیه گرفتند. بچه ها توانستند با شلیک آرپيجی يكی از تانكها را منهدم كنند. با انفجار تانک دشمن و فریادهای سید مجتبی نیروها، كه روحيه گرفته بودند، به طرف پاسگاه چهارم حركت كردند. پس از درگيری كوتاهی پاسگاه فتح شد. به آخرین مرحله کار نزدیک ميشدیم. حدود پانصد متری ما پاسگاه پنج قرار داشت.خودم را به سيد مجتبی رساندم. به همراه او جلوتر از بقيه نيروها بودم. از حاشيه سمت راست جاده به طرف پاسگاه پنج حركت كرديم. به دويست متری پاسگاه رسيديم. سكوت عجيبی در سه راه احساس ميشد. پاسگاه پنج درست مشرف به سه راه و بالای تپه قرار داشت. با خودم گفتم احتمالًا كسی در پاسگاه حضور ندارد. شاید عراقی ها با شنیدن صدای درگیری فرار کرده اند. با سرعت جلو ميرفتیم. توی همین افکار بودم که یک دفعه صدای شليك تيربار و آرپيجی از بالای تپه و داخل پاسگاه به طرف ما آغاز شد. بلافاصله تانک عراقی از روبه رو شلیک کرد. همه ما زمینگیر شدیم! خودمان را از روی جاده به سطح شيبدار کنار آن پرت كرديم. در اين موقع یک دفعه صدای نالی سید مجتبی را شنیدم! سيد فریاد زد وگفت: يا زهرا سلام الله علیه و بعد آرام روی زمين نشست. وقتی سيد اينگونه نام مادر را به زبان آورد معنايش اين بود كه اتفاقی برایش افتاده. با شنيدن اين ذكر ناخودآگاه به سمتش برگشتم. گلوله تيربار گرینوف به بازوی سيد اصابت كرده بود. گلوله از بازو رد شده و پهلوی او را پاره كرده بود. دویدم به سمت سید. او را به سمت شیار کشاندم. حال و روز او اصلًا مساعد نبود. خونریزی شدیدی داشت. ميخواستیم سيد را به عقب منتقل كنيم اما قبول نكرد. ميگفت: بايد پاسگاه دشمن را فتح كنيم.در اين هنگام، بقيه نيروها از راه رسيدند. سید علی دوامی، حاج تقی ایزد، فرمانده گردان، و ... با حجم آتش بچه ها تانك دشمن فرار کرد. بعد از دقايقی پاسگاه پنج به دست رزمندگان اسلام فتح شد. عملیات در محور ما به اهداف خود دست یافت. خبر پیروزی بچه ها بلافاصله اعلام شد. بسیاری از نیروهای دشمن در محورهای مجاور پا به فرار گذاشته بودند.کار پاکسازی تمام شد. سيد نيروها را برای ادامه عمليات سازماندهی و تعدادی از بچه ها را در سنگرهای اطراف سه راه مستقر كرد. با اين كار راه فرار نيروهای عراقی مسدود شد. آن موقع بود که سید به عقب منتقل شد. اما من خیلی ناراحت سید بودم. شب قبل ميگفت: آرزو دارم مانند مادرم شهید شوم. حالا با زخمی که بر پهلو داشت او را به عقب منتقل ميکردند.در مرحله سوم اين عمليات شهر هفتاد هزار نفری حلبچه عراق آزاد شد. مردم حلبچه از رزمندگان اسلام استقبال با شکوهی کردند. دولت عراق نیز از آنها انتقام گرفت! روز 25 اسفند شهر حلبچه به شدت بمباران شیمیایی شد. 👉 @mtnsr2 🌴🌾🌴🌾🌴🌾🌴🌾🌴🌾🌴🌾