⚡️ ضرورت طراحی یک الگوی اختصاصی و متفاوت برای برقراری رابطه دیپلماتیک ایران با مصر ✍به قلم: سید علی بطحائی 🔹 انتشار عمومی و گسترده متن سخنان ژنرال عبدالفتاح السیسی در دیدار با دکتر مسعود پزشکیان یک خرق عادت و کمتر چنین سخنانی در رسانه ها منتشر می شود. 🔸 دلایل انتشار این سخنان را هم می توان خوب و هم می توان بد تفسیر کرد. بهترین تفسیر را صداقت و یکرنگی رئیس جمهور محترم ایران با مردم می توان تحلیل کرد و انتقال این پیام که مردم بدانند که رابطه با مصر چه موانعی را پیش روی خود دارد. ما هم این تفسیر خوب را باور داریم و سایر برداشت های منفی را تسویه حساب های سیاسی و حزبی دانسته و برای آن اهمیتی قائل نیستیم.‌ (ضع فعل اخیک علی احسنه) 💠 نکته مهم اینکه موضع گیری السیسی را نه می توان توهین و نه می توان به محض مواجه با آن مواضع، رویکردهای خودمان را در برقراری رابطه با مصر عوض کرد. برآنیم که السیسی صریح موضع سکولارطور خود در برابر اسلام سیاسی را بیان کرده و اگر این سخنان را نمی گفت جای تعجب بود. از آن سو، سفر وزیر خارجه ایران به قاهره و دیدار دیروز پزشکیان - السیسی، سیگنال های مثبتی به برقراری روابط دیپلماتیک ایران و مصر می دهد که آینده جدیدی برای رابطه این دو کشور رقم خواهد زد. به همین مناسبت در یادداشت پیش رو به نکاتی در این باره اشاره خواهیم داشت. 1⃣ یکم؛ قصد قلم‌فرسایی در مورد جایگاه مصر را نداریم؛ ولی کوتاه اینکه مصر «چکیده جهان اسلام» است و بهتر است بگوییم «چهارراه اندیشه ها و تلاقی جریان ها و مراکز اسلام شناسی» در این سرزمین نهادینه شده است. وجود الازهر هزارساله، اخوان صد ساله، پیشتازی فمنیسم، قد برافراشتن روشنفکری، تاخت و تاز ناسیونالیسم و حاکمیت نسخه های متعدد سکولاریسم در این خطه، فسطاط قدیم را از همه کشورهای جهان اسلام متمایز کرده است. به همان جهت که گفته اند «روم را ببین و بعد بمیر»؛ می توان گفت «مصر را ببین و بعد بمیر» و به تعبیری دیگر «همه راه ها به روم (مصر) ختم می شود». 2⃣ دوم؛ به صورت طبیعی تئوری های روابط بین الملل مناسبات کشورها را سامان می دهد، ولی در تعامل ایران با مصر باید راه دیگری پیمود و جریان های فکری را صحنه گردان این رابطه دیپلماتیک کرد. بررسی تاریخ فرار و فرود رابطه دیپلماتیک ایران و مصر و متغیرهای مزاحمی مثل انقلاب ها، چپ گرایی و لیبرال گرایی در ایران مصر در دوران پهلوی دوم و جمال عبدالناصر و نضج بهار عربی ارتباط دراز مدت دو دولت را به یکباره به هم ریخت. تجربه تلخ و گزنده دیدار رییس دولت دهم ایران با شیخ الازهر احمد الطیب هنوز از ذهن ها پاک نشده است. این بار نباید از این مسیر پر هزینه و تکراری عبور کرد و باید راه جدیدی پیمود. براین باوریم با نگاه جریانی می توان صفحه جدیدی از تاریخ روابط دیپلماتیک ایران و مصر را گشود. اسلام سیاسی حاکم بر ایران باید با نگاه گفتمانی رابطه ایران و مصر را پیش ببرد. کنشگری فعالانه سنتی ها، روشنفکران می تواند فصلی تازه از رابطه ایران و مصر را بگشاید. 3⃣ سوم؛ سنتی ها، اهل سنت معتدل ایران، دیپلمات های عمومی متخصص در جهان اسلام، ضد سلفی های صوفی، دغدغه مندان الازهر، تقریبی های غیرسیاسی، آثار عربی ناشران روشنفکر، انتشارات های سنتی، هنرمندان و ادیبان عرب زبان ایرانی، چهره های رسانه ای و یوتیوبرهای فرهنگی، کوچ سرفینگ های عمومی بهتر است نوک پیکان رابطه با مصر معرفی شوند. 🔚 النهایه؛ نزدیکی روابط جریانی اخوان و ایران بسیار مهم و پرهزینه است. در این زمینه پیشنهاد می شود از نظریه «بازی ها» ژان ژاک روسو استفاده کرد. روسو در «بازی شکار گوزن» (منافع رابطه با الازهر) و شکار خرگوش (منافع رابطه با اخوان)، گرفتن خرگوش را پرهزینه و آسیب زا می داند و خرگوش گیری شکارچیان را مخرب منفعت اصلی (رابطه با الازهر) می داند. درست است که ایران سیاسی و اخوان سیاسی هم افق و البته متفاوتند؛ ولی منافعی کم نظیر و غیرقابل اغماضی در رابطه با الازهر نهفته شده که عواید فراوانی برای جبهه ایمانی و تشیع در پی خواهد داشت. می توان با برقراری رابطه با الازهر و منافع کلان رابطه تشیع سنتی با تسنن سنتی از طریق کانال الازهر به انزوای تشیع در بخشی از جهان اسلام خاتمه داد. چنین باد... 🏷 #ایران #مصر #اسلام_سکولار #السیسی #اسلام_سیاسی #پزشکیان #اسلام_سنتی #الازهر #حوزه_علمیه_قم 💠 مسْلِمْنا (کانال علمی‌تخصصی مسائل جهان اسلام) در تلگرام، ایتا و واتس اپ: ʲᵒᶦⁿ↷ ➣ @Muslimnair ؛ @muslimnair ʲᵒᶦⁿ↷ ➣https://chat.whatsapp.com/FLlDC5HucS4IxWzZVaVe2o