#رمضان_مهدوے 🌸سحر هفتم… ✏️امروز اولین جمعه رمضان است! و ما، باز هم بی تو شب زنده داری می کنیم. می بــینی ؛ درد یتیمی، به قلبمان هیــچ تلنگری نزده!  و دربدری های صبح و شبت، یک ساعت نیز،، از آرامشمان را سلب نکرده است! ❄️می بــینی؛  به نمازی دلخوش کردیم و روزه ای!  دریـــغ که اگر دستمان به تو نرسد، هیچ عبادتی، راهمان را به بهشت باز نکرده است!  دریغ که اگر درد نداشتنت، به استخوانمان نرسد، نه نمازمان پروازمان میدهد، و نه روزه های روزهای تابستانی مان! ❄️یوسف… قصه غصه های تو را، هــزار بار شنیدیم و یک بار هم زلیخایی زار نزدیم. می بــینی؛ هنوز، زنجیرهای زمین، در قلبمان، از تو محبوب ترند! ❄️سحر است… دعا میکنی..ـ می دانم!  دعا کن، قلبمان برایت درد بگیرد!  دعا کن…دستهایمان، از قنوت گرفتن برای تو ، درد بگیرند! دعا کن … دعایمان، بوی درد بگیرد؛  درد انتظار….  درد عاشقی…  درد دویدن برای لحظه درآغوش کشیدنت!  فقط همین درد؛ درمان همه دردهای ماست! سحر هفتم را، بدنبال درد انتظار، قنوت گرفته ایم ! ما دعا می کنیـــم؛ آمینش با تــو…. #رمضان_کریم_1441 #مجمع_یادواره_شهدا __________________ @myshohada

#رمضانِ_مهدوے 🍃  نمی‌دونم دقیقاً چقدر گذشته. چند روز ، چند ماه یا چند سال؟ فقط می‌دونم دلتنگی اَمونَم رو بریده دیگه طاقتِ این دوری رو ندارم ؛ دلم لَک زده واسه هوای حرم ، واسه صحنِ گوهرشاد واسه یه لیوان آبِ سقاخونه.  هر روز توی تلویزیون حرم رو می‌بینم و بخاطر این محرومیت اشک می‌ریزم.  آقاجان!  حالا چند شبه به این فکر می‌کنم که این همه سال چطور دوریِ شما رو تحمل کردیم؟!  دوری و محرومیت ۱۱۸۱ ساله رو. نمی‌دونم دلمون کجای این دنیا گیره که هنوز از نبودنت مضطر نشدیم؟!  آقا جان! ببخش که بجز زحمت و غصه ، چیزی واست نداریم. ببخش که بخاطر خودمون یادت می‌کنیم توی این شبها به کی بهتر از شما ، التماس دعا بگم؟  آقاجان! مثل همیشه واسمون دعا کن. دعا کن که زودتر برگردیم... #رمضان_کریم_1441 #مجمع_یادواره_شهدا ________ @myshohada

#رمضان_مهدوی ویروسی به نام کرونا تمام غرور و ادعای بشر را به تمسخر گرفت و به ما فهماند چقدر بی پناه و محتاج یک منجی وعده داده شده‌ی خدا هستیم. بی پناهی وجودمان را در بر گرفته بود و انتظارِ پایانِ تمام این مشکلات ، بیشتر از هر چیز در زندگی‌مان به چشم می‌خورد.  هر روز دعای « الهی عظم البلا » خواندیم و از عمق وجود ظهور امام غایبمان را از خدا طلب کردیم. نیمه شعبان انگار که مهمان عزیزی در راه داریم ، خانه‌ی دلمان را آب و جارو کردیم. از حرم ها و حسینیه ها و مساجد دور ماندیم و درد دلتنگی به غم‌هایمان اضافه شد. پای تلویزیون ضریح و گنبد و صحن های خالی از زائر را دیدیم و مناجات کردیم. چه کسی فکرش را می‌کرد که روزی پشت درهای بسته بمانیم. اما پشت این درهای بسته بود که کمی حال امام غریبمان پشت پرده غیبت و پشت درهای بسته قلبمان را فهمیدیم. این روزها به همه چیز حتی تغییر شکل زندگی هایمان عادت کرده ایم. اما ای کاش به نا امید شدن و جهان بی منجی عادت نکنیم.ای کاش مثل همان روزهای پر التهاب،با اضطرار دعای فرج بخوانیم.  باید در این ماه عزیز ، حالا که بر سر سفره خدا مهمانیم ، تنها ظهور آرامش دل هایمان را از او بخواهیم.این ویروس هم که نباشد،باز هم فردایی پر از غم و ترس،جنگ و بی عدالتی و فریادهای در گلو مانده ی مظلومان در انتظار ماست. اصلا دنیای بی امام زمان یعنی همین.  شاید شب قدر امسال،سالی که تا این حد ما را مضطر کرد،همان شبی باشد که خدا دیدن ظهور مهدی فاطمه (عج) را در تقدیر ما بنویسد.اگر بخواهیم و اگر او را با اضطرار و نیاز بخوانیم. #رمضان_کریم_1441 #مجمع_یادواره_شهدا ___________ @myshohada