🔸عشق به خدا، کَرۀ زندگیست🔸 عمری که با حوادث گوناگون می‌گذرد، شبیه مَشکی است که عشایر، با آن دوغ می‌زنند. به آن می‌گویند: نِعره. این مشک، مشک خاصی است. دو تا چوب، این طرف و آن طرفش نصب می‌کنند. ماست را که می‌بندند، می‌ریزند در این مشک و بعد از آنکه گلوی مشک را بستند، شروع می‌کنند به تکان دادن آن. به این کار می‌گویند: نِعره‌زنی. می‌زنند و می‌زنند، تا آن ماست، دیگر از حالت ماستی در می‌آید و می‌شود دوغ. در آن وقت، مقداری کَره روی آن جمع می‌شود. دوغش را مصرف می‌کنند و سرمایه‌شان همین کره‌ای‌ست که به‌دست آمده. این زندگی، هر چیزش را که فکر کنی، دوغ است. اگر #عشق_به_خدا در آن پیدا شود، همان کره است. 💠 آیت الله حائری شیرازی ره