فصل خون گشته و لاله به کمین افتاده آسمان گریه کنان روی زمین افتاده در دل معرکه ای عشق و جنون می ریزد باز فتوای شُریح است که خون می ریزد ضربه ی تیغ رسیده ست به پیشانی ها می چکد خون ز سر و دست سلیمانی ها تبر ناخلفان بر چمن گُل زده است تیر تکفیر به بال و پَر بلبل زده است تا عمو رفت همه سوی خیام آمده اند ناکسانند که از منبر شام آمده اند لشکر حرمله و تیر دوشعبه در دست بین زوار ببین کودک زائر هم هست شعله در دست گرفتند و هیاهو دارند چشم بر میخ در و کودک و پهلو دارند روضه خوان آمده از اوج خطر می خواند روضه از کودک از ترکش و سر می خواند روضه از چادر خاکی که زمین گیر شده ست دختری یک شبه از داغ پدر پیر شده ست روضه داغ پس از داغ بسی سنگین است راه گلزار به خون دلمان رنگین است گرچه شلاق خزان آتش و تب ریخته است نخل می سوزد و درباغ رطب ریخته است ماهمه ملت عشقیم و شهادت غم نیست این زمین لرزه که پایان حیات بم نیست تا که از عشق به سردار همه لبریزیم دستِ امید به زانو زده بر می خیزیم #مرتضی_برخورداری #عضوکانال