#یادداشت_همراهان وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافری است رنجیدن . ..... نفس ها در سینه حبس شده ، رییس در جایگاه مستقر می شود ، با نگاهی از جنس مهربانی به مسئول روابط عمومی که ناشی از رضایت امور برگزاری مراسم است، می فهماند که جلسه شروع شود ، و صوت خوش قرآن مجید از بلندگوهای سالن پخش می شود، ""اعوذ بالله من الشیطان الرجیم""، و فقط اهل فن آن می دانند نفس راحت بعد کلام الله، چقدر برای مسئول روابط عمومی لذت بخش است ؛ چه خون جگرها که نخورده تا مراسم به اینجا رسیده ‌و تازه این شروع کار است ، از تهیه و تنظیم خبر ، گزارش تصویری و فیلم برداری ، گرفتن بازخورد خبری و الی آخر ...... خبری تولید میشود ، که نامی از خودش نیست ، روایتگر تصویری است که خود در تصویر نیست ، آری جنس کار روابط عمومی این است ، ""سنگرسازان بی سنگر "" ، باید اعتماد و اطمینان همه راجلب کند، اما نتیجه غالبا برای خودش این نیست ، روابط عمومی علاوه بر علم و فن ، عشق و اخلاق می خواهد . اخلاق حرفه ای در روابط عمومی نقش بزرگی در تهیج و حرکت آفرینی و تحول آفرینی دارد ، بدون اخلاق حرفه ای در روابط عمومی کاری پیش نمی رود ، اگر هم کاری شود دوامی ندارد چرا که منجر به تغییر رفتار مخاطبان نمی شود و فرهنگ سازی نمی کند . بزرگواری نقل فرمود *""با چوب پوسیده ...... ""* " البته که حتی با چوب پوسیده نمی شود مترسک هم ساخت چه رسد به قایق . باید فولاد آب دیده باشی ، که کاپیتان جوان ، خوش فکر و با اخلاق بتواند از فولاد آب دیده ناو جنگی بسازد و با دانش و منش و اخلاق حرفه ای خود، کشتی بزرگ سازمان را از تلاطم طوفان ها قبل از فرون رفتن به گرداب رهایی ببخشد، ایجاد انگیزه کند و تمام تجارب گذشته را بکار گیرد که قطعا با اخلاق مداری همه تا پای جان در خدمتند ، همانگونه که بوده اند و نقش خود را به درستی ایفا نموده اند ، تفعلی به شعر جناب حافظ شیرازی خالی از لطف نیست . 🌷🌷🌷 نه هر که چهره برافروخت دلبری داند نه هر که آینه سازد سِکندری داند نه هر که طَرْفِ کُلَه کج نهاد و تُند نشست کلاه داری و آیینِ سروری داند تو بندگی چو گدایان به شرطِ مزد مکن که دوست خود روشِ بنده پروری داند غلامِ همتِ آن رندِ عافیت سوزم که در گداصفتی کیمیاگری داند وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی وگرنه هر که تو بینی ستمگری داند بباختم دلِ دیوانه و ندانستم که آدمی بچه‌ای، شیوهٔ پری داند هزار نکتهٔ باریکتر ز مو این جاست *نه هر که سر بتراشد قلندری داند* مدارِ نقطهٔ بینش ز خالِ توست مرا که قدرِ گوهرِ یک دانه جوهری داند به قَدّ و چهره هر آنکس که شاهِ خوبان شد جهان بگیرد اگر دادگستری داند ز شعرِ دلکَشِ حافظ کسی بُوَد آگاه که لطفِ طبع و سخن گفتن دری داند بسیار مراقب سلامتی تون باشید که با هیچ چیز در جهان قابل مقایسه نیست. همواره سلامت و موفق و سربلند باشید. یا علی مدد 🌷🌷❤️ ✍️قاسم نصیری مقدم - مدیر روابط عمومی اداره کل امور مالیاتی استان مرکزی ✅ *نفس تازه* https://eitaa.com/joinchat/2146042053Cb62dba414a

#یادداشت_همراهان امروز روز روابط عمومی است... فعالیت در روابط عمومی با بیشترین تنوع وظایفی که در این واحد سازمانی وجود دارد، برخی اوقات سخت و نفس گیر است. گاهی فشار روانی و استرس ناشی از به موقع انجام شدن گزارشات خاص و مناسبتهای اتفاقی آنچنان بر ما چیره می شود که از خواب و خوراک باز می مانیم و گاهی با انتظاراتی مواجه می شویم که پیش از شروع فعالیت، به آنها فکر هم نمی کردیم و چه بسا با برآورده کردن همان انتظارات و در بدترین شرایط،‌ کم ترین تقدیر و توجهی از روابط عمومی نمی شود. هیچوقت از یک فعال روابط عمومی نباید پرسیده شود که در حال حاضر چه کارهایی را انجام می دهی؟! چون روابط عمومی وقت و ساعتی نیست که درگیر کار، فکر برنامه های روز بعد، برنامه ریزی و نگاه جدید به اطراف خود نباشد. باید دلت دریا باشد تا هر اتفاق سرد و خشن را به آرامی در خودت فرو ببری و فراموش کنی. یک روابط عمومی سوای از تخصص و آگاهی از سازمان خود بزرگترین موهبت الهی را در خود دارد و آن روحیه هنری و مدیریت ارتباط با دیگران است که بدون شک با روشهای مختلفی که دارد می تواند بر مشکلات پیروز شود و این آرامش را به همکاران خود القا کند. اما آنچه که هر کارمند یا مسئول روابط عمومی را به ادامه فعالیت در این واحد وا می دارد، همین تنوع، روحیه انعطاف پذیر، علاقه، در افتادن در چالش های جدید، گسترش دامنه ارتباطات سازمانی و حضور در بطن همه رویدادهای مهم است که مواجهه با آن ها به روابط عمومی روحیه ادامه کار می بخشد. برای یک کارشناس عاشق روابط عمومی،‌ ناامیدی معنایی ندارد و هر بار با انگیزه تر به کار برمی گردد و دوباره با امید، هیجان و شور را به مخاطبان مان منتقل می کند. وقتی همه آرام روی صندلی هایشان به چیزی جز برنامه ها توجهی ندارند، منتظر خبر خوب، گرفتن عکس یادگاری، پذیرایی خوب، پاداش و در آخر به ساعت دیواری سالن اجتماعات نگاه می کنند ! قلب توست که با سرعتی مضاعف در سینه می تپد و نگران لحظه لحظه اجرای برنامه هستی. و وقتی همه در حال ترک محل برگزاری برنامه هستند، این تو هستی که در ذهنت نقاط ضعف را یادآوری می کنی و بعد از همه تلاش ها نگران کارت زرد مدیر. این تو هستی که باید محل برنامه را به حالت اول برگردانی و … . وقتی همه همکاران مشغول کارهای روزمره هستند، این تو هستی که باید نبض اداره را در دست داشته باشی و برای همه سؤالاتی که خبرنگاران یا ارباب رجوع ها از تو دارند، پاسخی داشته باشی. وقتی مخاطبین هر صبح به وب سایت اداره سر می زنند این تو هستی که باید اخبار و عکس ها و مطالب را بدون غلط به روز کرده باشی. وقتی درخواستی از سوی خبرنگار و رسانه ای مطرح می شود این تو هستی که با نرمش و انعطاف باید مسئولین را به خبرنگاران نزدیک کنی و با ایجاد اعتماد، طرفین را به یکدیگر نزدیک کنی. روابط عمومی گوش شنوای درد و دل کارمندانی است که اگر نباشد و نشنود و پاسخ خوبی ندهد به بی انگیزگی و سردی و رخوت تبدیل می شود. راستی! درد دل روابط عمومی ها را چه کسی بشنود ؟ ما چه بگوییم که 365 روز در تکاپو هستیم و در این روز شاید و شاید ساعتی به ما اختصاص داده شود آن هم با هزار مشغله و کار . فرا رسیدن روز ارتباطات و روابط عمومی را تبریک عرض می کنم. زان طره پرپیچ و خم سهل است اگر بینم ستم از بند و زنجیرش چه غم هر کس که عیاری کند ✍️محسن ربیعی مسئول روابط عمومی اداره کل امور اقتصادی و دارایی ✅ *نفس تازه* https://eitaa.com/joinchat/2146042053Cb62dba414a

#یادداشت_همراهان روابط عمومی؛ بلندگوی تبلیغاتی مدیر یا پل و رابط واقعی بین افکارعمومی به نظر می رسد به بهانه روز جهانی ارتباطات و هفته بزرگداشت روابط عمومی و خطاب به مسئولان محترم و گرامی و نه روابط عمومی ها بتوان گفت: -اگر به دنبال بازسازی اعتماد اجتماعی هستید و در جامعه پی مقبولیت می گردید، باید به روابط عمومی اجازه بدهید که به جایگاه واقعی اش برسد. -اگر قصد دارید که سازمان شما یک سازمان شفاف و شیشه ای به معنای واقعی و صادقانه شود، باید روابط عمومی ها وارد کار شوند و این نقش مهم و محوری را برعهده بگیرند. -اگر خواهان امیدآفرینی و آینده وافق روشن هستید، باید مدیران دانا و بصیر روابط عمومی این وظیفه مهم را به عهده بگیرند و سرانجام برسانند. -اگر می خواهید آینده نگر باشید و بحران ها ی پیش بینی نشده را رصد و دفع کنید، باید مدیرانی برای روابط عمومی انتخاب کنید که فهم درستی از جامعه و عملکرد سازمان شما داشته باشند نه اینکه "بله قربان گوی "شما باشند. و خلاصه اینکه اگر بدنبال بسط و گسترش مسئولیت های اجتماعی وعمومی سازمان تان، بدون ظاهر بینی و ظاهر سازی هسیتد این کار فقط و فقط از روابط عمومی ها غیر فشل، کارآمد، پاسخگو و بصیر برمی آید و بس! باور کنیم که روابط عمومی نقشش بلندگوی تبلیغاتی مدیر و بله قربان گویی وی، صدور تکذیبیه یا جوابیه، در روزهای جشن پرچم رنگی زدن و چراغانی کردن و در روزهای ماتم و عزا نیز پرچم سیاه نصب کردن یا تهیه بلیط هواپیما و رزروهتل برای شما و سایر ارکان سازمان و... نیست، بلکه باید پل و رابط واقعی بین افکارعمومی باشد و روابط عمومی ها باید بتوانند و اجازه داشته باشند که خط و مشی های اداری واجتماعی ساختارها و دستگاه های دولتی و خصوصی را تببین کنند. درخاتمه روزجهانی ارتباطات و هفته روابط عمومی را به همه دوستان و عزیزان زحمتکش اما بدون اختیار واقعی این عرصه در استان مرکزی و بویژه شهر اراک، تبریک و تهنیت می گویم و امیدوار و آرزومندم به زودی زود، شاهد رسیدن روابط عمومی ها به جایگاه واحد، خاص و تاثیرگذار خودشان باشیم .ان شاء ا... رستگار باشیم – ✍️علی آقا ایرجی دوستدار شما و صاحب امتیاز - مدیر مسئول اسبق هفته نامه مجنون استان مرکزی ✅ *نفس تازه* https://eitaa.com/joinchat/2146042053Cb62dba414a

#یادداشت_همراهان روابط عمومی در یک عبارت و تعریف خلاصه نمی‌شود چراکه روابط عمومی به منزله آئینه تمام نمای سازمان و تشکیلاتش است. کارشناسان در روابط عمومی زمانی موفق خواهند بود که در وهله نخست صفر تا صد ماهیت، کارکرد و نقش‌آفرینی سازمان متبوع خود را بشناسند و در این راستا به نحو خوب و شایسته با استفاده از ابزارهای اطلاع‌رسانی، بتوانند آن را به مخاطبین و عموم جامعه منتقل و منعکس کنند. همچنین شناخت سواد رسانه و کم و کیف‌های آن می‌تواند یک فعال روابط عمومی را در مأموریت خود یاری رساند؛ مخاطب شناسی و شناخت نیازهای عموم با بکارگیری شگردهای تبلیغاتی، اطلاع‌رسانی و رسانه یک ضرورت مهم و اثربخش برای اهالی روابط عمومی خواهد بود. روابط عمومی را می‌توان نقطه ثقل دنیای هنر و ارتباطات دانست چراکه تلفیق این دو مهم می‌تواند تصویری صحیح از دستگاه مربوطه را به مخاطب عرصه کند و مشارکت و اعتماد مردم را به برنامه‌ها و عملکرد دستگاه‌های اجرایی جلب نماید. روابط عمومی محلی که رقابت می‌آورد، الگو پروری می‌کند و واگن‌های در راه مانده این حوزه را به تکاپو می‌اندازد و روح و جان مضاعفی به سازمان می‌بخشد. به راستی روابط عمومی را می‌توان خط کش و تراز ساختمان یک تشکیلات دانست که با احصاء نقاط قوت یا کاستی‌ها، مدیران را در اجرای مأموریت‌ها یاری می‌رسانند. رساندن صدای رسای مطالبات عموم و خواسته‌ها و نیازهایشان به مسئول یا مدیرکل یک وجه دیگر حقیقت محوری یا به تعبیری عدالت گستری در سطح یک سازمان است، از این‌رو جایگاه روابط عمومی به عنوان پل ارتباطی میان مردم و کارگزاران، بسیار مشهود و ملموس است؛ و به طور قطع بدون وجود نیروهای شایسته، توانمند و متخصص که کار در روابط عمومی را افتخار بدانند تحقق چنین انتظاراتی میسر نخواهد بود. اصلاح نگرش و بهبود وضعیت از سوی سیاستگذارن در حوزه و جایگاه روابط عمومی و نقش گسترده آن یک ضرورت مهم، قطعی و فوری است که بایستی مسئولان و مدیران برای آن چاره‌اندیشی کنند و توانمندی و ارتقاء آن را در صدر برنامه‌های خود داشته باشند. ✍️محمد حسینخانی- سردبیر خبرگزاری بسیج استان مرکزی ✅ *نفس تازه* https://eitaa.com/joinchat/2146042053Cb62dba414a

#یادداشت_همراهان به مناسبت 27 اردیبهشت روز ارتباطات و روابط عمومی "روابط عمومی، خالق و حافظ سرمایه اجتماعی سازمانها" دکتر عباس خسروانی/سخنگوی شورای اسلامی شهر اراک روابط عمومي به عنوان اصلی‌ترین حلقه ارتباطي بين حكومت، سازمان و مديريت با مردم است و در فرآيند دسترسي مديران به افكار عمومي و جريان آزاد اطلاعات و ارتباطات تحقق اصل پرسشگري و پاسخگويي و بسط فرهنگ نظارت مردم بر عملكرد دولتمردان و نهادهاي اجرايي، مسئوليتي خطير دارد. http://www.diyareaftab.ir/news/106089/

#یادداشت_همراهان چرا روابط عمومی ها در ایران کارایی لازم را ندارند؟! درآستانه 27اردیبهشت روزجهانی ارتباطات وهفته بزرگداشت روابط عمومی قرارداریم .علی القاعده هرساله درچنین روزهایی جلسات ومراسم زیادی برگزارمی شود ودرمدح ومنقبت واحدی بنام روابط عمومی سخن گفته می شود،برای هم هورا می کشند ودست می زنند وبه چند نفری هم لوح تقدیری می دهند وبعدشم ازسرناچاری چندنفری درخصوص "باید ونباید های"فعالیت های روابط عمومی،حرف های شعارگونه ای می دهند وخلاصه می روند سرکارشان تاسال بعد!! سال هاست که درکشورما همین نمایش یا "شوآف " اجرامی شود، اما هرگز روابط عمومی به جایگاه واحد،خاص وتاثیرگذارخودش نرسیده است وبه نظر می رسد که بناهم نیست که شیوه تغییر کندوطرحی نو درانداخته شود!! دربررسی چرایی اینکه چرا روابط عمومی نمی تواند نقش واثرات اداری واجتماعی خودش را داشته باشد به دلایل بسیارزیاد ومهمی برمی خوریم که واکاوی هرکدام ازاین دلایل خود مثنوی هفتاد من می شود. عمده ترین دلیل ناکامی روابط عمومی ها وتنزل سطح عملکرد آن ها به اشکالات ساختاری واداری کشورچه دربخش دولتی وچه دربخش خصوصی برمی گردد که عملکرد روابط عمومی را صرفادراین می بینند که"روزهای جشن پرچم رنگی بزنند و چراغانی کنند و در روزهای ماتم وعزا نیز پرچم سیاه بزند"!! این نگاه رسمی وحاکم برمدیریت اداری کشور باعث شده است تا روابط عمومی به یک سطح نازل وتشریفاتی تنزل پیداکند وخیلی هم که هنر کند چندتاپوسترمنتشرنماید. اینکه چه باید کرد تا این وضع تغییرکند قبل ازهرچیزباید جایگاه روابط عمومی درکشور دریک دستورکارجداگانه ازنظرقانونی تعیین تکلیف شود ووظایف مهمی برایش تعریف شود، تاهیچ مدیری نتواند واحدروابط عمومی را به زیرمجموعه شخصی خودش تبدیل بکند تا بلندگوی تبلیغاتی مدیر شود. امروزه برخی مدیران روابط عمومی نیز برای حفظ جایگاه اداری خود حاضرنیستد با مدیریت بحث های چالشی بکنندوبه مدیربالادست تفهیم کنند که وظیفه ما تهیه بلیط هواپیما ورزروهتل برای شما وسایرارکان سازمان نیست ،برخی مدیران روابط عمومی نمی خواهند اصطلاحا خودشان را" باشاخ گاو" درگیرکنند که صندلی شان را ازدست ندهند! ممکن است چندنفری هم بتوانند به مدیربالادستی شان شرح وظایف را توضیح دهند اما این مدیران ازصددرصد به سه درصد هم نمی رسند که درصددتبیین جایگاه واقعی روابط عمومی برآمده باشند. این است داستان پرغصه وقصه روابط عمومی درکشورما،اینکه چرامدیران نمی خواهند روابط عمومی ها وارد مباحث جدی بشوند وبه وظایف واقعی خودبرسند؛چرا کسی درصدد این نیست که روابط عمومی ها بتوانند خط ومشی های اجتماعی دستگاه ها را تعیین وتبیین کنند؟چرا روابط عمومی نمی تواند یک پل ورابط واقعی بین افکارعمومی وسازمان ها باشد؟ چرا باید روابط عمومی سطحش درحدصدور یک تکذیبیه یا جوابیه تنزل بکندنیست ؟واگربخواهیم ازاین چرا ها را پشت سرهم قطارکنیم قطعا ویقینا به دهها مورد دیگرخواهیم رسید. مخلص کلام اینکه دراین ایام باید "جوالدوزی " به تصمیم گیران کلان کشوربزنیم وبگوییم بدجوری به بیراهه رفته ومی روید وراه را گم کرده اید. -آقایان مسئول اگرمی خواهید به بازسازی اعتماد اجتماعی برسید ودرجامعه به مقبولیت برسید باید روابط عمومی به جایگاهش برسد. -اگرمی خواهید سازمان شما یک سازمان شفاف وشیشه ای شود باید روابط عمومی ها وارد عمل شوندواین مهم را برعهده بگیرند. -اگربدنبال امیدآفرینی هستند باید مدیران دانا وبصیر روابط عمومی این وظیفه مهم را به سرانجام برسانند. -اگر می خواهید آینده نگرباشید وبحران ها ی پیش بینی نشده را رصد ودفع کنید باید مدیرانی را انتخاب کنید که فهم درستی ازجامعه وعملکرد سازمان داشته باشند نه اینکه "بله قربان گوی "شماباشند. خلاصه اینکه اگربدنبال بسط وگسترش مسئولیت های اجتماعی وعمومی سازمان تان باشد این کارفقط ازروابط عمومی ها برمی آید وبس! درخاتمه روزجهانی ارتباطات رابه همه دوستان زحمتکش اما بدون اختیارواقعی تبریک می گویم. ✍️فرهادخادمی ✅ *نفس تازه* https://eitaa.com/joinchat/2146042053Cb62dba414a