همیشه گفته ام و باز می گویم،عزیز من، کودکی ها را به هیچ دلیل و بهانه، رها مکن، که ورشکست ابدی خواهی شد... آه که در کودکی، چه بی خیالی بیمه کننده ای هست، و چه نترسیدنی از فردا... هرگز کودکی خویش آنقدر فاصله مگیر که صدای فریاد های شادمانه اش را نشنوی…. اینک دست های مهربانت را به من بسپار تا به یاد آن ها بیاورم که چگونه باید زلف عروسک ها را نوازش کرد... 🌱☁️ [ازکتاب “چهل نامه کوتاه به همسرم “ نادر ابراهیمی] #حرف @nafhe76