برای زینب... برای قلب زخم خورده ی ٱم زینب... این روزها که گوشه کنار دنیای مجازی پر شده است از #سگ‌بازی و#سگ‌گردانی بارها دست و دلم را جمع کردم تا حرفی بزنم و چیزی بگویم:) درخواست های زیادی هم برای نوشتن بیانیه و این چیزها داشتم اما حقیقتا نتوانستم:) باید به جای أم زینب باشی تا بتوانی حرف بزنی!!! تابستان سه سال پیش بود که زینب با مادر صبورش برای بازی به پارک سر کوچه رفتند،فارغ از این که آخرین دفعه ای است که می‌تواند با دلی عمیقا شاد در دنیای کودکی اش غرق شود:) سگی که صاحبش قلاده اش را باز کرده بود تا آزادانه بچرخد به زینب دو سال و نیمه حمله می‌کند. اما حالا ام زينب مانده و دختر بچه ای که تازه مشکلاتش شروع شده... زینب از ترس؛ دچار بیماری خود ایمنی می‌شود! تمام موهای ناردانه می‌ریزد! و کودکی که تازه از پوشک گرفته شده بود؛ مجددا به پوشک بر می‌گردد!!! شما فرض کنید! به جای شانه زدن موهای دخترکتان و بافتنش، از آخرین مژه های نازدانه تان عکس بگیرید و بنویسید: [ای هنوزت مژه از صف شکنی بر سر ناز گوشه‌ی چشم تو دنباله کش لشگر ناز‌] حتی اگه دو تا مونده باشه:) سکوت میکنم و اشک گوشه ی چشمانم را پاک میکنم:) همین!!! پ. ن: هر تغییری در زندگی، اگر با فرهنگ همراه نباشه؛ زیان های جبران ناپذیری میتونه داشته باشه. مثل همین پدیده ی #سگ_گردانی!!! هر وقت خواستید حامی حقوق( #حیواناتِ دارای صاحبان بی #فرهنگ) بشین خودتون رو بزارین جای زهرا و تصور کنین آرزوی بافتن موهای دخترتون رو باید فعلا تو سینه نگه دارین...:) و غصه اتون رو لبخند کنین برای دخترتون تا قوی بمونه...:) #سگ‌گردانی @nafhe76