یک ضرب المثل تبتی میگه: راز زندگیِ موفق و عمر طولانی این است که ؛ نصف بخوریم... دو برابر راه بریم... سه برابر بخندیم... و بی اندازه عشق بورزیم...!

📚 #حکایتی_از_گلستان_سعدی 👈 مال از بهر آسایش عمرست نه عمر از بهر گِرد کردن مال 🌴از عاقلی پرسيدند: نيکبخت کيست و بدبختی کدام است؟ 🌴در پاسخ گفت: نیک بخت آن که خورد و کِشت و بدبخت آنکه مُرد و هِشت.(خوشبخت آن کسی است که هم بکارد و هم از دسترنج خودش استفاده کند و بدبخت کسی است که بمیرد در حالیکه فقط پول جمع کرده باشد.) 🍂مکن نماز بر آن هيچ کس که هيچ نکرد 🍂که عمر در سر تحصيل مال کرد و نخورد 👌نماز میت بر جنازه آن کسی نخوان که هیچ کاری برای آخرتش انجام نداده و عمرش را فقط در راه به دست آوردن پول صرف کرده و از آن استفاده ای نکرده است. #بخل #مال

اگر چرخ وجود من از این گردش فروماند بگرداند مرا آن کس که گردون را بگرداند #مولوی #خدا

#تلنگری بعد از یک مهمانی باشکوه و ساخته شدنِ نَفْس ما بقدر وسعش ، نوبت به شروع سالِ معنوی‌مان می‌رسد! ★ در این یکسالِ پیشِ رو، مهمترین برنامه‌ام چه باشد که؛ سال بعد، ظرفِ وجودم برای دریافت تقدیرات وسیع‌تر، آماده باشد؟ #رهبری #استاد_شجاعی ویژه #عید_فطر 🌜 @ostad_shojae

نزدیک تر شدن به ضریح امام نور تا دوردست خاطره ها می برد مرا از خود در این حرم به خدا می توان رسید این جذبه از کجا به کجا می برد مرا؟ ❤️حال و هوای روضه منوره حضرت ❣اینجا #قلب_ایران است

کبوتر داخل سقاخانه

هلال ماه شوال

📚 #حکایتی_از_گلستان_سعدی 👈 نگاه به زيردست و شکرانه خدا 🌴هرگز از سختی و رنجهای زمان نناليده بودم، و در برابر گردش دوران، چهره در هم نکشيده بودم، جز آن هنگام که کفشهايم پاره شد، و توان مالی نداشتم که برای خود کفشی تهيه کنم. 🌴با همين وضع با کمال دلتنگی به مسجد جامع کوفه رفتم، ديدم که پاهای يک نفر قطع شده و پا ندارد، گفتم: اگر من کفش ندارم، او پا ندارد، از اين رو بر نداشتن کفش صبر کردم. 👌آری هر کس بايد در امور مادی به زير دست نگاه کند، تا آنچه را دارد، قدر بشناسد و شکر بسيار بنمايد. #شکرگزاری

‌‌‌‌‌‌از بی ادبی کسی به جایی نرسید دری است ادب؛ به هر گدایی نرسید! سر رشته ی ملک پادشاهی، ادب است تاجی است که جز به پادشاهی نرسید از خدا جوئیم توفیق ادب بی ادب محروم ماند از لطف رب بی ادب تنها نه خود را داشت بد بلکه آتش در همه آفاق زد #مولانا #ادب

یک روز رسد غمی به اندازه کوه یک روز رسد نشاط اندازه دشت افسانه زندگی چنین است عزیز، در سایه کوه باید از دشت گذشت