eitaa logo
آرامش
1.8هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
1.2هزار ویدیو
78 فایل
یادداشتها و تجارب دکتر رضامنتظر در بحث آرامش و سایر مطالب کاربردی مفید در این موضوع آرامش که لازمه سعادت دنیا و آخرت است، نیاز به آموزش دارد لطفا فایل های آرامش را از منشی مجازی به آی دی ذیل دریافت و مطالعه و نظرات خود را ارسال کنید @visitmontazer
مشاهده در ایتا
دانلود
آموزش آرامش گفتگو و شنود با بیماران + چرا این قدر اضطراب و درگیری فکری داری؟ - کارم‌ زیاد است. کارهای زیادی هست که باید انجام‌ دهم. به کارهام نمی رسم. + سوال: اگه الان بهت بگن فقط یه هفته از عمرت باقیه بازم فکرت درگیر کارهات میشه؟ - نه اصلا. اهمیت همه چیزهایی که الان ذهنم رو پر کرده از بین میره. دیگه بهشون فکر نمی کنم. + پس متوجه شدی که ریشه افکار جورواجور افراد که آنها را آشفته میکنه تصور اقامت طولانی در دنیاست. در نگاه قرآنی مدت اقامت ما در دنیا در مقایسه با ابدیت مان بسیار کوتاه است: قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ [خدا] می‌گوید: از جهت شمار سال‌ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَآدِّينَ می‌گویند: روزی یا بخشی از روزی، از شمارندگان بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ [خدا] می‌گوید: اگر معرفت می‌داشتید [می‌دانستید كه‌] جز اندكی درنگ نكرده‌اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ آیا پنداشته‌اید كه شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینكه به سوی ما بازگردانده نمی‌شوید؟ (مومنون ۱۱۵ -۱۱۲) بالاخره روزی فرا می رسد که ما بیش از یک هفته از عمرمان باقی نمانده است. آیا غیر از این است؟ رئیس جمهور یک مملکت هم که باشی به یکباره می بینی از دنیا به سرای ابدی منتقل شدی! خب الان فکر کن فقط همین مقدار از حیات دنیوی برایت باقی مانده است. آن وقت روزمرگی ها و مشکلات زندگی این قدر تو را تحت تاثیر قرار نمی دهد. ذهنت مشغول دغدغه های اصلی شده و اهداف دنیایی برایت کوچک می شود. - دغدغه های اصلی چه هستند؟ + در انتهای همین آیات اگر دقت کنی خداوند متعال فرمود: "آیا فکر می کنید شما را بیهوده آفریدیم و به سوی ما باز نمی گردید؟" من که هستم؟ از کجا آمدم؟ برای چه آمدم؟ یه روز قراره به دیدار خدا بروم! آن روز خدا از من چه می پرسد و من چه جواب خواهم داد؟ همان که شاعر گفت: سالها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود؟ به کجا می روم آخر ننمایی وطنم دغدغه اصلی این است که من باید طوری فکر کنم و به گونه ای زندگی کنم که این انتقال به منزل ابدی برایم غیر منتظره نباشد. وقتی اتفاق افتاد دچار حسرت نشویم. برعکس بگویم منتظر چنین روزی بودم. https://eitaa.com/nafsemotmaen