#سفری_به_درون #کودکانه 🔅تقدیم به آخرین ذخیره خدا 🌙حضرت مهدی ارواحنا فداه کودک درخانه بشدت بهانه گیر شده چند وقتیست در خانه بند نمی شود و مدام نافرمانی می‌کند، مدام گریه مدام آزارو اذیت والدین خودش و روزش را اینگونه شب می‌کند... در عین نیاز عجیبی که به والدین خودش دارد از آنها گلایه مند و شاکیست... تازمانی که در بازار دستش جدا شد ازدست مادر... هیاهو و زرق وبرق عجیب بازار او را غافل کرد از #پناه خود یعنی مادرش... یکدفعه که به خودش آمد متوجه شد مادرش نیست و دستش جدا شده از دست مادر... اینجا در عرض یک ثانیه دنیا برایش تیره و تار می‌شود و گریه امانش را می‌برد... گریه ای که از سر بی پناهیست... اینجا همان کودک با همه ی کودکیش معنای مادر را خوب می‌فهمد... معنی واقعی پناه داشتن را... اینجا در یک لحظه از تمام شکوه هایش پشیمان می‌شود و تمام آمالش می‌شود حضور دوباره در آغوش مادر... دقت به خودم که میکنیم... انگار همان #کودکم... کودکی که هیاهو ها و حسرت های سراب گونه او را نسبت به وجود و انس با تمام معنای خویش یعنی #امام_عصر خودش بد گمان و غافل کرده... نمی دانم که همه ی پناهم در این عصر امام زمانی ست که از مادرمهربان تر منتظر یک یک فرزندان خودش می باشد ولی فرزندان مشغولند به بازی های کودکانه خودشان در دنیا و هنوز خلاء داشتن یک مادر را متوجه نشدند... دستمان که کوتاه شد از دنیا و بی پناه که شدیم و در هیاهوی بازار قیامت که بریده شدیم از همه ی اندوخته هایی که در دنیا جمع کرده بودیم؛می فهمیم به که باید دل می‌بستیم... می فهمیم همه آن چیزی که باید مدام در حال دویدن به سمتش باشیم خودمان است خودی که الان از بس رنگ تعلق به خود گرفته اصلا از معنای خود دور شده و چیزی را خود می‌داند که یک ثانیه بعد هم نمی‌توان روی ماندنش حساب کرد... خودی که می‌توانست مانوس با حقیقت ها باشد تا کذب ها و جذابیت های مقطعی و محدود این دنیا.... امام عصر ما؛ ما خیلی راه داریم تا روبه راه شدن در همین عصر غیبت ما را رو به #خودت کن راه تویی سالهای غیبت می‌توانست مارا بسازد رو به راه کند و باعث شود به این سال‌های تنهایی و درماندگی بشر فکر کنیم... اما در این عصر سرد و زمستانی غیبت نه تنها #عمق_درماندگی خویش را نفهمیدیم بلکه در توهمات و آرزو های طول و دراز دار و پوچ خودمان را غرق کردیم... هر روز دور تر از دیروز ما رو به تو نکردیم وبسمت تو نیامدیم.... بلکه پشت به تو خیلی مسیر ها را طی کردیم... و هر روز دور تر شدیم از خودی که باید باشیم... نه رفاقت هایمان... نه زندگی هایمان... نه کاسبیمان... بویی از #مهدویت نمی‌دهد! براستی رو چاهیم در این عصر زمستانی و سرد غیبت... در گل نشستگانیم...! دریاب حال ما را... #اللﮩـم_عجـ_لولیڪ_الفـرجــ 📝حسین قاسمی 📚حلقه های اندیشه ورزی 🚩هیئت یاحسین(ع)اصفهان 🆔️ @NAGHARE_IR