نقد چهارم: آقای غفاری در بخش دیگری از سخنان خود در #دانشگاه_شیراز ادعای عجیب دیگری را درباره #امام_خمینی (قدس سره) نقل می کند که بیش از آنکه در راستای بزرگ کردن حضرت امام باشد در جهت تخریب ایشان ارزیابی می شود. وی در این سخنان می گوید: «امام مدعی بود؛ می فرمود: بعد از #شهدای_کربلا؛ یعنی چی؟! بعد از #امام_حسین من درخشیدم [!] و شهدای جنگ تحمیلی و زمان انقلاب هرچی هست، فرمود بعد از شهدای کربلا بالاترین شهدا هستند. بالاترین شهدا هستند یعنی همه را دربرمی گیره ها؛ جنگ های در غزوه هایی که رسول گرامی اسلام داشت این همه برای فتح اسلام و قرآن جنگیدند. می فرماید از همه این شهدا بالاتره[!]؛ خیلی حرف بزرگیه [!] خیلی ادعای بزرگی کرده است امام[!]؛ امام ادعاهای عجیب غریبی داره[!]» (از 8:28 دقیقه) وقتی آقای غفاری از آیه ای خبر می دهد که اصلا در قرآن وجود ندارد (به پست های قبل 👆 رجوع کنید) عجیب نیست که چنین نسبتی را هم به امام بزرگوار و متواضع ما بدهند. آنچه در ذهن و دل مردم ما از #امام_خمینی باقی مانده است تواضع ایشان است. این امامی که می گفت «این من من کردنها شیطان است» چگونه ممکن است ادعا کند که «بعد از امام حسین (ع) من درخشیدم!» آیا این تهمتی غیرقابل بخشش به آن شخصیت متواضع نیست؟! چطور ممکن است امام چنین حرفی بزنند در حالی که بعد از امام حسین (ع) 9 امام معصوم وجود داشته و هر کدام درخششی عظیم داشته اند. امام خمینی(قدس سره) حتی پیروزی قیام و مبارزات انقلابی را همواره به خدا و مردم نسبت می داد و از اینکه خود را مطرح کند به شدت برحذر داشت و اگر کسی در مقابل ایشان به ستایششان می پرداخت در همان مجلس به دهانش می کوبید. اکنون آقای غفاری یا می بایست سند محکمی برای این ادعا به نقل از امام ارائه کند که «بعد از امام حسین من درخشیدم» یا از ساحت ایشان عذرخواهی نماید. اما درباره ادعای برتری شهدای جنگ و انقلاب از شهدای صدر اسلام نیز ما نه تنها چنین جمله ای را در #صحیفه_امام نیافتیم بلکه موارد متعددی بر خلاف آن مشاهده شد. به عنوان نمونه 17 مرتبه تعبیر «#شهدای_صدر_اسلام» در مجموعه صحیفه امام ثبت و ضبط شده است و امام خمینی تقریبا در تمام این موارد نه تنها شهدای جنگ و انقلاب را بالاتر از شهدای صدر اسلام ندانسته بلکه آرزو و دعا کرده است که خداوند شهدای ایران را در شمار شهدای صدر اسلام بپذیرد. در موارد اندکی هم امام شهدای ایران را شبیه به شهدای صدر اسلام (و نه برتر از آنها) دانسته به عنوان نمونه امام خمینی در مقدمه کوتاه خود بر کتاب پیام خون نوشته اند: «آنچه مقابل شماست جملاتى از وصيتهاى عده اى از شهداى انقلاب اسلامى است. براستى انسان را به ياد شهداى صدر اسلام مى اندازد. من شرمم مى آيد كه خود را در مقابل اين عزيزان سرشار از ايمان و عشق و فداكارى به حساب آورم؛ آنان با عشق به خداى بزرگ به معشوق خويش پيوستند و ما هنوز در خم يك كوچه هم نيستيم. خداوندا، اين عزيزان از خود گذشته را در جوار رحمت خود بپذير، و ما را از قيدها و بندهاى خودبينى و خودخواهى نجات مرحمت فرما. انك ذوالفضل العظيم» (صحیفه امام، ج 14، ص 310) علاوه بر اینها امام گاهی بخصوص از #شهدای_بدر و #احد یاد می کرد و نه تنها شهدای ما را برتر از آنها نمی دانست بلکه آرزو می کرد که شهدای جنگ و انقلاب در زمره آنها پذیرفته شوند. به عبارات زیر توجه کنید: «اميدوارم كه اين شهدا در نامه اى كه اسم شهداى بَدْر و #كربلا نوشته مى شود، نوشته شده باشد. و براى شماها هم همان طور كه بازماندگان كربلا و احُد و امثال اينها بودند و اجر داشتند، شما هم در شمار آنها نامتان به ثبت برسد.» (صحیفه امام، ج 10، ص 192) و یا در پیامی به مردم اصفهان می نویسند: «در امر دفاع از دين خدا، آنچنان صبر و مقاومت نشان داده ايد كه رشادت و استقامت ياران سيد شهيدان حضرت امام حسين- عليه السلام- را در خاطره جهانيان تجديد كرديد.» (صحیفه امام، ج 17، ص 95) @naghdeghaffari