✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام و #شب_یلدا» روز پنجشنبه ١۴٠٢/٠٩/٣٠ مناسبت روز: امشب اولین شب از فصل زیبای زمستان است که ایرانیان بنابر رسوم کهن خود، این شب را به‌عنوان «شب #یَلدا» یا «#شب_چلّه» جشن می‌گیرند؛ لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم؛ درباره فلسفه پیدایش جشن شب یلدا، نکات مختلفی در تاریخ ایران آمده است از جمله این‌که: ⬅️ ایرانیان باستان که کشاورزی بنیان زندگی آنان را تشکیل می‌داد و لحظه لحظه‌ی وجود نور حیات بخش خورشید برای آنها منشأ خیر و برکت فراوان بوده، این شب را مقدس و مبارک می‌دانستند، زیرا از فردای آن، دوام تابش خورشید حتی برای لحظه‌ای بیشتر می‌شود؛ ⬅️ همچنین آورده‌اند که پیشینیان ما، نور و روشنایی و تابش خورشید را نماد نیکی و خوشبختی، و تاریکی و ظلمت شب را نماد بدی‌ها و زشتی‌ها می‌دانستند، لذا هر سال شب یلدا را به‌دلیل طی شدن بلندترین شب و تاریکی سال و به دنبال آن، طولانی شدن روزها و غلبه روشنایی بر تاریکی جشن می‌گرفتند و به‌گونه‌ای شب یلدا را شب تولد دوباره نور و روشنایی می‌دانستند؛ هرچند که این سنت کهن، امروزه بدون دقت در فلسفه وجودی آن در بین ایرانیان رواج داشته و همچنان آن را پاس می‌دارند. ❓اما سؤالی که افراد زیادی از مردم، مخصوصاً افراد متدین می‌پرسند این است که آیا جشن شب یلدا، از نظر دین اسلام، امری مشروع و درست است و باید آن را ترويج نمود و یا این‌که یک آیین خرافی است که باید در برابر آن ایستاد و از تبلیغ و ترویج و انجام آن جلوگیری کرد؟ ✅ برای جواب به این سؤال، ابتدا باید بدانیم که اسلام، دین اعتدال است و با هرگونه افراط و تفریط در عقیده و عمل مخالف بوده و رویکرد اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و بزرگان دینی ما نیز در برخورد با سنت‌های پیشینیان هر قوم، هیچ‌گاه نفی و نهی مطلق نبوده است، لذا نوع تعامل اسلام با سنت‌های اقوام و ملل، به چگونگی و محتوای آنها بستگی دارد؛ اگر سنت و آیینی مخالف کرامت انسانی و احکام اسلامی و آموزه‌های مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) باشد، بدیهی است که اسلام نیز با آن مقابله کرده و آن‌را نمی‌پذیرد؛ اما اگر آن سنت و آیین، موافق و مطابق با آموزه‌های دین اسلام بوده، و یا حداقل در تضاد با آنها نباشد، اسلام در مورد آن سنت، مانعی ایجاد نمی‌کند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) هنگام فرستادن مالک اشتر (ره) به سوی مردم مصر، که سرزمینی با فرهنگ کهن چندهزار ساله بودند، به او سفارش کردند که «سنت‌ها و آیین‌های نیکی که در بخش وسیعی از آن سرزمین انجام می‌شده (و در دل مردم مصر جا گرفته) و موجب برقراری الفت و دوستی میان آنان بوده را حفظ کند». (نهج البلاغه، ص ۴٣١) ✍️ برهمین اساس با بررسی آیین جشن شب یلدا در می‌یابیم که این رسم کهن نه تنها در زمره سنت‌های نکوهیده و بر خلاف دستورات دینی نیست، بلکه برخی از آموزه‌های دینی نیز در آن وجود دارد که می‌تواند با هدایت و راهبری درست، بسیار ارزشمند و مفید باشد؛ سنت‌های نیکویی همچون صله رحم، احترام و عیادت از پدر و مادر و بزرگان فامیل، گوش دادن به سخن بزرگان و داستان‌های گذشتگان که باعث تفکر و عبرت آدمی می‌شود، دادن هدیه به يکديگر، خواندن اشعار حکمت‌آمیز از دیوان حافظ و دقت در گذر زمان و نظم در جهان هستی و چگونگی پیدایش فصول و شب و روز که تمامی این نکات مورد تأیید و تأکید دین مبین اسلام است‌؛ همچنین از آن‌جا که این شب، مصادف با شروع فصل زمستان است که از دیدگاه روایات اسلامی، این فصل، بهار عبادت به شمار می‌آید، لذا شب آغازین این فصل را می‌توان، به عنوان شب مبارکی برای عبادت و بندگی خدا مطرح نمود؛ چنانچه امام صادق (ع) فرموده‌اند: «زمستان بهار مؤمن است، شبش بلند و کمکی برای عبادت و شب‌زنده‌داری است و روزش کوتاه و کمکی برای روزه گرفتن است». (امالی شیخ صدوق، ص٢٣٧) البته نکات فوق‌الذکر و عدم مخالفت اسلام با این جشن و تأييد برخی رسوم «شب یلدا» بدان معنا نیست که تمام آنچه که امروزه به مناسبت این رسم کهن انجام می‌شود مورد تأیید اسلام است! چنانچه بدیهی است که انجام اموری همچون اسراف و تبذیر در خوراک و پوشاک، و تجملات و چشم و هم‌چشمی‌ها، و غافل شدن از یاد خدا و همچنین برگزاری مجالس‌ لهو و لعب، و انجام گناه و معصیت و موارد دیگری که در تضاد با آموزه‌های اسلامی است، هیچ‌گاه مورد تأیید اسلام نبوده و این شب هم استثنایی از دیگر شب‌های سال نیست و مسلماً در صورت تحقق شرایط وظیفه ما امر به معروف و نهی از منکر است. ✍️ و روزبرگ امروز را با دوبیت شعر یلدایی به پایان می‌بریم: یک لحظه دیر آمدن صبح زمستان باعث شده یلدا همه بیدار بمانیم ده قرن نیامد پسر فاطمه اما شد ثانیه‌ای تشنه‌ی دیدار بمانیم؟ «اللهم عجل لوليك الفرج» https://eitaa.com/nahadnamazjomehvarzane

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#حماسه_کربلای_هویزه»         روز شنبه ١۴٠٢/١٠/١۶ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز حماسه خونین شهدای هویزه است که رهبر معظم انقلاب این شهیدان غریب را به «شهدای کربلا» و «صدر اسلام» تشبیه نمودند؛ لذا ضمن گرامیداشت نام و یاد این شهدای عزیز، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ در آذر ماه ١٣۵٩شمسی، پس از شکست سخت نیروهای عراقی در جنوب سوسنگرد به وسیله سربازان اسلام، یک گروهان از سپاه اهواز، به شهر هویزه اعزام شد؛ در این زمان، بنی‌صدر، دستور تخلیه هویزه از نیروهای بسیج و سپاه را صادر نمود؛ این دستور خائنانه یا جاهلانه، که به‌منظور جداسازی نیروهای سپاه و ارتش صادر شده بود، با مخالفتِ جِدّی شهید سید محمدحسین علم‌الهدی (فرمانده سپاه هویزه) مواجه شد و با پیگیری‌های وی و دستور آیت‌الله خامنه‌ای، فرمانِ بنی‌صدر لغو شد و نیروهای سپاه در کنار نیروهای ارتش در هویزه باقی ماندند. در روز ١۵ دی ١٣۵٩، عملیات مشترک ارتش و سپاه آغاز شد و رزمندگان اسلام، پس از تصرف مرزهای كرخه و حاج بدر، قصد پیشروی به سوی پادگان استراتژیکِ حمید را داشتند که متأسفانه عملیات بنا به دلایلی، مانند نرسیدن مهمات، توسط فرماندهی، متوقف و قرار بر این شد كه ادامه‌ی عملیات در روز بعد انجام شود؛ 👈 اما در روز ١۶ دی ماه که نیروهای بسیج و سپاه، جلوتر از نیروها و تانک‌های ارتش، مستقر و منتظر صدور مجدد دستور حمله بودند، ناگهان با غافلگیری دشمن و آتش سنگین توپخانه، کاتیوشا، خمپاره اندازها و تانک‌ها روبرو گردیدند؛ متأسفانه در همان زمان توسط فرماندهی جنگ به نیروهای ارتش، دستور عقب‌نشینی داده شد و تانک های ارتش عقب نشینی نمودند! بعثی‌ها نیز با دیدن این عقب‌نشینی، با روحیه‌ای مضاعف، در یک ضد حمله سنگین، بیش از یکصد تن از برادران بسیج و سپاه، جهاد و دانشجویان پیرو خط امام از جمله شهید بزرگوار حسین علم الهدی را به شهادت رساندند و سپس در عرض دو روز شهر هویزه را کاملاً تسخیر نمودند. سپس فرمانده‌ی نیروهای عراقی (خلیل الدوری) دستور داد تعداد زیادی از مردم بی گناه هویزه را، دست بسته در گودال ریختند و همه را به گلوله بستند و پس از آن در یک حمله وحشیانه، بیش از ١٨٠٠ واحد مسكونی و تجاری و سه مسجد و دو حسینیه را در هویزه به تپه ای از خاك مبدل نمودند. ✍️ بی‌شک فرصت دادن به دشمن برای تجدید قوا و رسیدن نیروهای پشتیبانی، ضعف شدید فرماندهی و خیانت و اشتباه استراتژیک و تاکتیکی بنی‌صدر به‌عنوان فرمانده جنگ، و دستور عقب نشینی به نیروهای ارتش، از جمله دلایل شکست رزمندگان اسلام در این محور و شهادت تعداد زیادی از نیروهای خط شکن سپاه اسلام و مردم مظلوم هویزه شد. شهیدانی سربلندی که امام راحل عظیم الشأن با شنیدن خبر شهادتشان به شدت گریستند و رهبر معظم انقلاب، آنان را «عزیز و غریب» نامیده و بر جایگاه والای آنها تأکید فرمودند که در پایان سخن امروز، به بخشی از سخنان معظم‌له در این زمینه اشاره می‌نمائیم: «در همین بیابان (هویزه) که امروز ما جمع شده‌ایم، یک روزی جمعی از بهترین جوانان و پاکیزه ‌ترین عناصر مؤمن و خالص و صالح ما، با غربت به خاک افتادند و شربت شهادت را نوشیدند... آن روز این جوان‌های عزیز برای خدا قیام کردند و حرکت کردند؛ من در آن‌روز...آنها را از نزدیک دیدم، در نزدیکی کرخه نور، شهید عزیز حسین آقای علم‌الهدی (ره) و بقیه جوانانی که همراه او بودند و با دست خالی بدون تجهیزات، اما با دلی سرشار از عشق و ایمان، با قلبی استوار از اتکاء و توکل به پروردگار، به این طرف می‌آمدند؛ واقعاً انسان یکبار دیگر صحنه صدر اسلام را، صحنه عاشورای حسینی و کربلا را به چشم خود مشاهده می‌کرد، وقتی آن جوان‌ها را می‌دید با عزم راسخ داشتند می‌آمدند در قلب دریای دشمن... این یک درس است، یک درس بزرگ برای امروز ملت ایران و برای همیشه تاریخ! در انقلاب هم ما دست خالی داشتیم اما با دل پُر ایمان و پرعشق با دستگاه تا دندان مسلحِ دشمن جنگیدیم و بر او پیروز شدیم...» (سخنان معظم‌له در ١٣٧۵/١٢/٢٠) روحشان شاد، یادشان گرامی، نامشان جاودان، و راهشان همواره پررهرو باد. https://eitaa.com/nahadnamazjomehvarzane

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#فرصت‌های_تکرارناشدنی»         روز یکشنبه ١۴٠٢/١٢/٢٠ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم، اما هر لحظه به پایان فرصت‌ها و تمام شدن سال نزدیک می‌شویم لذا سخن امروز را با عنوان «فرصت‌های تکرار ناشدنی» آغاز می‌نمائیم؛ یکی از شاخصه‌های مهم و اصلی یک انسان موفق، مدیریت زمان و فرصت‌هاست و به طور اساسی کسانی در زندگی خود موفقیت‌های قابل توجهی کسب کرده‌اند که از فرصت‌های خود به نحو مطلوب استفاده نموده‌اند؛ بر همین اساس در نزد اصحاب حقیقت، فوت زمان و فرصت، از فوت شدن جسم و جان نیز سخت‌تر است! چرا که فوت جان، سبب جدایی از خَلق می‌شود ولی فوت فرصت، باعثِ جدایی از حق می‌باشد و ارزش هر نعمتی هم آن‌گاه بر انسان آشکار می‌شود که آن نعمت از دست برود! ✍️ بر همین اساس، اسلام بر غنیمت شمردن فرصت‌ها، مخصوصاً فرصتِ عمر، تأکید فراوان نموده، زیرا بر اساس روایات در همین فرصت‌های تکرارناشدنی است که می‌توان سیئات و گناهان را تبدیل به حسنات و خوبی‌ها کرد، و زیبایی‌ها را به جای زشتی‌ها نشاند و نور را جانشین ظلمت نمود! اما اگر فرصت‌ها از دست برود و کار از کار بگذرد و پیک مرگ از جانب حق تعالی برسد و چراغ عمر به لحظه‌ی خاموشی وصل شود، دیگر جایی برای توبه و جبران، باقی نمی‌ماند و پشیمانی سودی نخواهد داشت؛ چنانچه زمانی که «طلحه» در جنگ جمل در اثر تیر مروان بن حکم به زمین افتاد و در حال جان دادن بود، می‌گفت: بزرگی از بزرگان قریش را به بدبختی خود ندیدم! اما این پشیمانیِ سخت، وقتی برای «طلحه» ایجاد شد که دیگر سودی نداشت و فرصت عمر و توبه از دست رفته بود؛ همچنین زنانِ حضرت نوح و لوط (ع) دو پیامبر بزرگ الهی، چنان بر مخالفت با شوهران خود اصرار ورزیدند و این مخالفت‌ها را آنقدر ادامه دادند که دیگر راه بازگشتی باقی نماند و هر دو محکوم به عذاب الهی شدند؛ در مقابل، می‌توان به حضرت آسیه (س) همسر فرعون اشاره نمود که فرصت‌ها را غنیمت دانست و خواسته‌ی حق را بر خواسته‌ی شوهرش فرعون مقدم نمود و به این خاطر به خوشنودی خدا و نعمت بهشت برین دست یافت؛ همچنین حضرت خدیجه (س) همسر باوفای پیامبر اعظم (ص) که در اوج ثروت و مکنت، فرصت چند روزه دنیا را غنیمت شمرد و در راه دین و پیامبر خدا فداکاری فراوان نمود و به سعادت دنیا و آخرت رسید؛ و نیز می‌توان به حر بن یزید ریاحی اشاره کرد که در اندک زمانی با غنیمت شمردن فرصت، توبه کرد و با جبران گذشته و شهادت در رکاب امام حسین (ع)، به جای آتش جهنم، منفعت ابدی و بهشت جاودان را نصیب خود نمود. ✍️ لذا بجاست که در این روزها و لحظات پایانی سال به خود نهیب بزنیم که این دنیای فانی نیز همچون سال ١۴٠١ لحظه به لحظه به پایان خود نزدیک می‌شود و چه بسا فرصت برخی از ما، کوتاه‌تر از پایان امسال هم باشد!پس برای توبه و جبران مافات لحظه‌ای درنگ نکنیم تا انشاالله هیچ‌گاه حسرت این فرصت‌های تکرارناشدنی را نخوریم! ✍️ و در پایان سخن، توجه شما عزیزان را به چند حدیث گهربار در این زمینه جلب می‌نمائیم: 1️⃣ امیرالمؤمنین (ع): «اِنتَهِزُوا فُرَصَ الخَيرِ ؛ فإنّها تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ»: «فرصت‌های خوب را دريابيد؛ زيرا فرصت‌ها همچون ابر مى گذرند» (غرر الحكم/۲۵۰۱) 2️⃣ امام محمدباقر(ع): «اَلیَومُ غَنیمةٌ وَغداً لاتَدری لِمَن هُوَ؟»: «امروز را غنیمت شمار، تو چه می‌دانی فردا از آنِ که خواهد بود» (بحار، ج ٧٨، ص ١٧٩) 3️⃣ امیرالمؤمنین (ع): «إنَّ عُمرَكَ وقتُكَ الّذی أنتَ فیهِ»: «عمر تو، همین وقت و زمانی است که هم‌اكنون در آن به سر می‌بری (پس آن را غنیمت بشمار). (شرح غرر، ج ٢، ص ٥٠٠) 4️⃣ امام صادق(ع): «اَلأیّامُ ثلاثةٌ: فیومٌ مَضی لایُدْرَكُ و یومٌ اَلناسُ فیهِ فَیَنبَغِی أَن یَغتَنِموُهُ وَ غدٌ اِنّما فی اَیدیهم اَمَلُه»: «ایام زندگی سه روز است: یک روز که گذشت و دیگر دسترسی بدان نیست! دوم، روزی است که اکنون در آن به سر می‌برید و باید آن را غنیمت بدانید؛ و روز سوم، فردایی است که تنها آرزو بدان بسته‌اید» (تحف‌العقول، ص ٣٢٤) 5️⃣ امیرالمؤمنین (ع): «ا‌ِنّما اَنتَ بَعضُ ایّامِك، فكُلُّ یَومٍ یَمضیِ عَلَیكَ یَمضیِ بِبَعضِكَ»: «این را بدان که وجود تو همان شمارش روزهای عمر تو است، هر روزی که بر تو بگذرد قسمتی از وجود تو را به همراه خود می‌برد!» (شرح غرر، ج ٣، ص ٧٧) 6️⃣ امیرالمؤمنین (ع): «اِنّ اَنفاسَكَ أَجزاءُ عُمرِكَ فَلاتُفنها اِلاّ فی طاعَةٍ تُزلِفُك»: «این نَفَس‌های تو، یکایک أجزای عمر تو است، برحذر باش که آن‌ها را جز در راه اطاعتی که تو را به خدا نزدیک کند به هَدَر ندهی» (شرح غرر، ج ٢، ص ٢٧٦) 🇮🇷https://eitaa.com/nahadnamazjomehvarzane

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#یادگار_یار»         روز شنبه، ١۴٠۲/١٢/٢۶ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم شمسی، سالروز رحلت حجت‌الاسلام والمسلمين حاج #سيد_احمد_خمينی (ره) در سال ١٣٧٣ است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند «#یادگار_امام» آغاز می‌نمائیم؛ در آخرین روزهای زمستان سال ١٣٢۴ شمسی در شهر مقدس قم و در خانه فقیهی وارسته و مجاهدی نستوه به نام حاج آقا روح‌اللّه، نوزادی دیده به جهان گشود که وی را «احمد» نامیدند؛ او درد دین را از گرما و حرارت جانسوز نوای اذان و اقامه خمینی کبیر به ارث برد و صبر و استقامت و اخلاق اسلامی را از سیره عملی پدر و مادر آموخت و در کانونی از علم و اخلاق و عرفان، بزرگ و کامل گردید؛ احمد پس از طی دوره ابتدایی و متوسطه در رشته علوم طبیعی از دبیرستان حکیم نظامی قم دیپلم گرفت و پس از آن به عراق سفر کرد و سال‌ها در نجف‌اشرف به آموختن دروس حوزوی همت گمارد و همانجا نیز ملبّس به لباس مقدس روحانیت گردید و سپس برای ادامه تحصیل به قم بازگشت؛ او در اوج جوانی که هنوز روح تشنه‌اش از کوثر زلال علم و دانش سیراب نگردیده بود و برای اجتهاد در دین می‌کوشید، در برابر مسئله مهمتری قرار گرفت و آن، اوج‌گیری جریانات سیاسی و مسئله انقلاب بود؛ لذا سید احمد، انقلاب اسلامی را بر همه چیز ترجیح داد و همچون پدر، شجاعانه وارد صحنه سیاسی شد و از آن پس خود را کاملاً وقف انقلاب و امام نمود که در تأئید این ادعا همین جمله از امام راحل (ره) کافی است که ایشان فرمودند: «تو (احمد) شب و روزت را وقف کرده‌ای و برای اسلام و انقلاب کار می‌کنی...» و به گفته شاهدان عینی، تراکم کارها و فعالیت‌های احمد آقا در نوفل‌لوشاتو به حدی بود که چندین بار به بستر بیماری افتاد؛ مرحوم حاج سیداحمد آقا در طول سالیان عمر امام امت، همواره مشاوری خبره و امین برای ایشان بود و دیدگاه‌های بسیار پخته و عالمانه‌ای را ارائه می کرد به صورتی که پیرفرزانه و مغز متفکر معمار بزرگ انقلاب نیز همواره بر پیشنهادات سنجیده و اثرگذار وی، مهر صحت و تأئید می‌زدند، لذا باید اذعان نمود که احمد آقا سهم بزرگی در پیروزی انقلاب و تداوم آن داشته است؛ البته از همه این‌ها مهمتر، نقش ویژه حاج احمد آقا در حفاظت هوشمندانه و مدبرّانه از وجود نازنین امام امت بود، آن هم در آن مدت زمانی طولانی و با آن همه توطئه‌ها و نقشه‌های شوم دشمنان و بدخواهان انقلاب در داخل و خارج از کشور؛ چنانچه رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: «بی شک سلامت و توان جسمی و قدرت کاری آن قائد عظیم‌الشأن در دوران پرمخاطره ده ساله با وجود کهولت سن و بیماری قلبی، در میان عوامل و اسباب عادی، از همه بیشتر به ابتکار و مراقبت و پیگیری دلسوزانه این فرزند مهربان وابسته بود؛ ملت ایران از این بابت بسی مدیون احمد عزیز فقید است... » یکی از خصوصیات بارز مرحوم سیداحمد خمینی (ره) پرهیز از خودستایی و حتی نهی دیگران از بیان محاسن ایشان بود! چنانچه فرزند ایشان در این‌باره می‌گوید: «یادگار امام، فردی بسیار کتوم و تودار بود و اهل این نبود که خود را بنمایاند و از روی فخر و مباهات یا منیّت و هوای نفس به زبان بیاورد که فلان کار را من کردم یا من بودم که چنین نقشی داشتم؛ ابدا! او دنیا را به قدری ناچیز و بی‌قدر و بها می‌دانست که حتی اجازه نمی‌داد کسی از او تعریف و تمجید کند... لذا عظمت و بزرگی پدرم در پنهانی و گمنامی اوست...» یکی دیگر از خصوصیات آشکار حاج احمد آقا، صراحت لهجه ایشان بود؛ او اصلاً اهل سازش‌کاری با کسی نبود و هرآنچه در راستای اهداف بلند و آسمانی امام امت نبود را به شدت مذموم می‌دانست و با آن بدون رودربایستی مقابله می‌نمود؛ و به همین جهت گروه‌ها و افراد مختلفی از وی رنجیده خاطر می‌شدند و چه تهمت‌هایی که نثار آن دریادل نکردند! اما شگفت آنکه ایشان در دوران زندگی امام و پس از آن، هرگز لب به شکوه نگشود و از خود دفاعی نکرد! از جمله خدمات بزرگ حاج سید احمد آقا بعد از رحلت حضرت امام (ره)، نقل خاطره‌ای از خلوت خود با خمینی کبیر و اعلام شایستگی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله‌العالی) برای رهبری نظام بود، که زمینه را برای سکانداری کشتی انقلاب در جمع خبرگان رهبری مهیا نمود و بدینوسیله نقش حیاتی و مهمی را در تثبیت انقلاب و واگذاری آن به دست پرتوان رهبر فرزانه انقلاب ایفا نمود و سپس با حمایت همه جانبه از ایشان گفت: «هرکس بین اطاعت از مقام معظم رهبری و امام راحل، تفاوتی قائل باشد، در خط آمریکاست» ✍️ و بالاخره «یادگار یار» بعد از عمری خدمت صادقانه و خالصانه به اسلام و انقلاب در چنین روزی در سال ١٣٧٣ به علت ایست قلبی دار فانی را وداع گفت و در کنار امام راحل برای همیشه آرام گرفت؛ روحش شاد، یادش گرامی و نامش جاودان باد @nahadnamazjomehvarzane

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#تاریخ_اَنْدُلُس، #عبرتى_بزرگ برای مسلمانان (٢)» ✍️ مناسبت روز: ٢١ شوال، سالروز پیروزی و فتح مسلمانان و تشکیل حکومت و تمدن بزرگ اَندلس بود؛ حکومتی که پس از ٨٠٠ سال شکوه و عظمت و شگفتی‌، برای همیشه از صفحه روزگار حذف گردید و امروزه جز یک نام و چند ساختمان و موزه از آن هیچ نشانی وجود ندارد! لذا در دو روز گذشته عرض کردیم که بررسی دلایل شکست و اضمحلال این تمدن عظیم، می‌تواند درسی بزرگ برای تمامی حکومت‌های اسلامی و بالأخص جمهوری اسلامی ایران باشد. ✍️ با بررسی دقیق تاریخ تمدن بزرگ اندلس، می‌توان دو عامل اساسی را به عنوان مهمترین دلایل اضمحلال این حکومت اسلامى برشمرد که عبارتند از: 1️⃣ «اختلاف و تفرقه بین مسلمانان» در اسلام، یکى از ارکان مهمِ ثبات، امنیت و پیشرفت هر جامعه‌ای، وحدت است، چنانچه خداوند متعال در آیه ١٠٣ سوره آل‌عمران، به مسلمانان، دستور وحدت و دوری از تفرقه داده است: «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَميعًا وَلا تَفَرَّقوا»؛ بی‌شک حکومت اسلامی آندلس نیز در سايه همین وحدت و یکپارچگی مسلمانان، بصورت برق آسا پیشرفت کرد؛ اما پس از چند صد سال، دشمنان توانستند بین مسلمانان تفرقه و درگیرى‏‌هاى داخلى ایجاد نموده و همین موضوع، یکی از مهمترین عوامل شکست‏ و نابودی تمدن بزرگ اندلس بود. (صحنه‌هاى تکان دهنده در تاریخ اسلام، ص١۵١) 2️⃣ «فساد اخلاقى و تعطیل شدن دستورات و احکام دینی» بی‌شک دومین عامل مهم شکست مسلمانان در اندلس را باید پشت کردن به احکام اسلامی و ترک فريضه مهم امر به معروف و نهی از منکر، و در نتیجه رواج فساد و بى بند و باری در آن جامعه اسلامی دانست؛ به صورتی که با فراگیر شدن فساد و فحشا، رفته رفته، از توجه مسلمانان اندلس به صلاح و سلامت و پیشرفت جامعه اسلامی کاسته شد، و حیا و عفت، و حَمیت و غیرت دینى در آنها از بین رفته و تنها شهوت‌رانی و خوش‌گذرانى برای آنها اهمیت پیدا نمود! در این دوران، دشمنان اسلام که در طی صدها سال همواره با مسلمانان جنگیده و از آنها شکست خورده بودند، با پیمان به ظاهر دوستی، و با طرحِ شیطانىِ تهاجمِ فرهنگی، وارد میدان شدند و با عقد قراردادهایى با حاکمان اسلامی، برای مسلمانان به ایجاد تفریح‌گاه‌ها، مدرسه‌های‌ مختلط و بازارهای رنگارنگ پرداختند و سپس با به گردش در آوردن دختران زیباروى مسیحى در همین بازارها و تفریحگاه‏ها و همچنین القای انحرافات عقیدتی در همین مدارس، جوانان مسلمان را از درون و برون تهى کرده و بدین ترتیب تمام توان مقاومت و غیرت آنها را از بین بردند و سپس با لشکریان خود به آنها یورش برده و حکومت اسلامی اندلس را برای همیشه نابود نمودند!» (همان) ✍️ در پایان این مبحث سزاوار است که در شکست تلخ اندلس بیشتر بیاندیشیم و از خود بپرسیم که: ❓آیا تاریخ تکرار نمى‏شود؟ و آیا حکومت اسلامی ما با کمتر از نیم قرن پایداری، از حکومت ٨٠٠ ساله اندلس، مستحکم‌تر است؟ ❓پس چرا برخی از ما، بى‌توجه به نقشه‏هاى شوم دشمنان، بر طبل اختلاف و تفرقه مى‏کوبیم و از وحدت حول محور ولایت امر، غفلت کرده و منافع حزبى و گروهى خود را بر منافع انقلابی و ملی ترجیح مى‌دهیم! ❓و چرا برخی مسئولان نظام و مردم در خوابند و در برابر شبیخون فرهنگی دشمنان، و اِلقاى شبهات و ایجاد تردید در بنیان‌هاى اعتقادى، و همچنین هزینه‌ی چند میلیارد دلاری دشمنان برای گسترش رایگان برنامه‏‌هاى ضد اخلاق و ضد عفت و غیرت اسلامی در فضای مجازی و حقیقی کاری نمی‌کنند؟ ❓و مهمتر از همه، چرا برخی از افراد از تاریخ تلخ اندلس درس نمی‌گیرند و هنوز دل در گرو «برجام ها» و پیمان و یاری کفار و دشمنان قرار داده‌اند؟! مگر فراموش کرده‌ایم که دشمنى کردن در ذات دشمن نهفته است و به فرموده امیر مؤمنان (ع): «کسى که از دشمن غفلت ‏بورزد، (بداند) که دشمن از او غافل نخواهد شد» (نهج‌البلاغه، نامه ۶٢) ✍️ و کلام آخر این‌که اگر روزی جوانان مؤمن و انقلابی ما توانستند با دست خالی در برابر تمامی جهان استکبار و پیشرفته‌ترین تجهیزات و تسلیحات جنگی، ایستاده و به پیروزی برسند؛ عامل آن چیزی جز وحدت کلمه و انسجام ملی تحت فرمان ولایت امر و امام امت (ره)، و غيرت و حميّت دينی، و روحیه ایثارگری و شهادت‌طلبی نبوده‌ است؛ لذا برای پاسداری از این دستاوردهای بزرگ و همچنین حفظ آرمان‌ها و اصول انقلاب اسلامى، بر همه ما واجب است که با حفظ وحدت بر محور ولایت مطلقه فقیه، و اجرای تمامی احکام و شعائر اسلامی، و ایستادگی در برابر تهاجم فرهنگی دشمنان به خصوص در رابطه با حجاب و عفاف اسلامی، مسیر نورانی امام و شهدا را ادامه داده تا انشاالله پرچم انقلاب را با دست با کفایت رهبر فرزانه انقلاب به دست مبارک حضرت ولی عصر (عج) برسانیم.

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#تاسوعا، پاسداشت وفاداری حضرت #عباس (ع)» ✍️ مناسبت روز: امروز نهمین روز از ماه #محرم‌ الحرام و منسوب به تاسوعای حسینی است که در روایات آمده، یکی از سخت‌ترین روزها برای اهل‌بیت امام حسین (ع) بوده، چنانچه امام صادق(ع) فرمودند: «تاسوعا روزی است که حسین (ع) و اصحاب ایشان در کربلا محاصره شدند و سپاه (عظیم) شامیان بر ضد آنان گرد آمدند و ابن زیاد و عمر سعد از فراهم آمدن آن همه سوار خوشحال شدند؛ و در آن روز، حسین (ع) و یاران ایشان را ناتوان شمردند و یقین کردند که دیگر یاوری برای امام نخواهد آمد و عراقی‌ها ایشان را پشتیبانی نخواهند کرد» (سفینه البحار، ج١، ص٣١٢) ⬅️ یکی از وقایع مهم روز تاسوعا، ورود شمر ملعون به کربلاست؛ او که در دشمنی با اهل‌بیت زبانزد است، نامه ابن‌زیاد را در این روز به دست عمر بن سعد رساند و به او هشدار داد که یا باید بلادرنگ با امام حسین (ع) نبرد کند و یا فرماندهی را به او واگذار نماید و برای همیشه حکومت بر ری را فراموش کند! مورخین آورده‌اند در این هنگام عمر سعد که حُب ریاست و هوای نفس بر او غلبه کرده بود، بدون در نظر گرفتن خدا و جایگاه فرزند رسول خدا و اهل‌بیت گرامی ایشان، با دست‌پاچگی تمام فرمان حمله عمومی به سوی خیمه‌های حسینی را صادر نمود و گفت: «اى رزم‌آوران خدا، سوار شويد و به بهشت شادمان باشيد»؛ پس سپاهیان نفاق، يكپارچه به سوى خيمه‌هاى حسینی حركت کردند؛ (بحارالانوار، ج۴۴، ص٣٩٠) امام که خيل عظيم سپاهيان دشمن را در روبروى خيمه‌ها مشاهده نمودند، برادرشان حضرت عباس (ع) را طلبيدند و ایشان را به همراه بيست تن از ياران شجاع و فداكارشان به سوى سپاه دشمن فرستادند، تا از علت آتش‌افروزى آنان جويا گردند؛ پس آنها به طرف لشگر دشمن رفتند و از عمر سعد ملعون علت تحرک لشگر را پرسیدند، و او در جواب گفت از امیر عبيدالله فرمان فوری آمده كه يا بايد در طاعت او درآييد و با وى بيعت كنيد و يا آماده نبرد و جنگ شوید! حضرت عباس (ع) به نزد برادر بزرگوارشان آمدند و امام حسين (ع) پس از شنیدن ماجرا فرمودند: «از عمر سعد بخواهید كه امشب را مهلت دهد و كار را به فردا واگذار نماید، تا با خدای خود راز و نیاز کنیم و به درگاهش نماز بگزاریم؛ خدا می‌داند که من نماز و تلاوت قرآن را بسیار دوست دارم»؛ پس حضرت ابوالفضل (ع) پيام امام را به عمرسعد رساندند، اما او كه مظنون به مسامحه كارى شده بود و شمر را رقيب سرسخت خود مى‌ديد، ابتدا از درخواست حضرت، سرباز زد؛ اما پس از اعتراض شدید برخى از فرماندهان سپاه، ناگزير به پذیرش درخواست امام شد؛ پس پيام داد كه فقط يك شب شما را مهلت می‌دهم ولى اگر بامدادان بر فرمان امير، سر طاعت فرود نياوريد، كار را با شمشير تمام خواهم کرد! و بدین ترتیب هر دو سپاه به خيمه‌گاه خويش برگشته و منتظر فرارسيدن روز خونین عاشورا شدند. (ارشاد شيخ مفيد، ج٢، ص۴۴٠، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۱۷) ⬅️ همچنین آورده‌اند که در عصر روز تاسوعا، شمر ملعون که از قبیله مادر حضرت عباس (ع) بود، برای چهار فرزند رشيد و دلاور حضرت ام‌البنین (س) که همگی در کربلا بودند، امان‌نامه آورد و با صداى بلند فرياد زد: خواهرزادگان من كجايند؟ پس حضرت اباالفضل (ع) كه كانون وفادارى و معدن غيرت بودند، با شنیدن صدای نحس شمر، بانگ برآوردند که بريده باد دست‌هاى تو، و لعنت خدا بر تو و بر امان نامه‌ی تو باد! اى دشمن خدا! آيا ما را امان مى‌دهید ولى فرزند رسول خدا را امان نمی‌دهید؟! (بحارالانوار، ج۴۴، ص٣٩١) ✍️ لذا آنها که همواره این سؤال را داشته‌اند که چرا تاسوعا را به حضرت عباس منسوب نموده‌اند، باید بدانند که این نام‌گذاری به پاسداشت وفاداری، ولایت‌یاوری و رشادت‌های فراوان پورحیدر، حضرت قمربنی‌هاشم (ع) در روز تاسوعا انجام شده تا با یاد این قهرمان بزرگ کربلا، همواره خوبی‌ها و فضیلت‌های انسانی و اسلامی در جهان، زنده و پایدار بماند. 🏴#روضه اما امشب، شب عاشورای حسینی است و در روایتی امام سجاد (ع) می‌فرمایند: من شب عاشورا نشسته بودم و عمه‌ام از من پرستاری می‌کردند، در آن هنگام پدرم به خیمه خود می‌رفتند و این اشعار را می‌خواندند: «"ای روزگار! اف بر دوستی تو! چه بسا یاران و طالبانی را که در بامداد و شامگاهت کُشتی؛ آری! روزگار بجای آنان دیگری را نپذیرد؛ به راستی که پایان کار در دست خدای بزرگ است و هر زنده‌ای باید این راه را طی کند»؛ پس من فهمیدم که کار تمام است و پدرم فردا به شهادت می‌رسد و بغض گلویم را گرفت ولی خودم را نگه داشتم، اما صدای ناله و گریه عمه‌ام زینب (س) بلند شد... (بحارالانوار، ج۴۵، ص٢) امشبی‌را، شه‌دین درحرمش مهمان‌است ظهر فردا، بدنش زیر سم اسبان است مکن ای‌صبح طلوع مکن ای‌صبح طلوع... ▪️▪️▪️▪️

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#مظهر_اخلاق_و_مهرورزی» ✍️ مناسبت روز: هفدهم ربیع‌الاول طبق روایات و نظر مشهور علماء شیعه، سالروز میلاد با سعادت رسول گرامی اسلام، حضرت محمد مصطفی (ص) و میلاد مسعود رئیس مذهب جعفری، حضرت امام جعفر صادق (ع) و «#روز_اخلاق_و_مهرورزی» است؛ لذا ضمن عرض تبریک و شادباش ایام، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ سیری در سیرۀ نورانی رسول خدا (ص) به‌خوبی نشان می‌دهد که وجود مبارک پیامبر اکرم (ص) سرشار از فضیلت‌های اخلاقی و صفات پسندیده‌ی انسانی و سرچشمه همه‌ی نیکی‌ها و خوبیهاست؛ لذا مسلماً تبیین فضائل بی‌شمار و صفات حمیده حضرت رسول (ص) در این نوشتار کوتاه نمی‌گنجد! چنانچه قرآن کریم، کلمات خداوند را بی‌شمار توصیف کرده و فرموده: «اگر تمام درختان جهان قلم شوند و همۀ دریاها مرکّب گردند، نمی‌توانند آن کلمات را شمارش نمایند!» : «وَ لَوْ أَنَّ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ‏ كَلِماتُ اللَّه‏» [لقمان/٢٧]. و امام رضا (ع) در تفسير این آیه فرموده‌اند: كلمات الهى ما هستيم كه فضائل ما، نه براى كسى قابل دسترسی کامل است و نه به شمار مى‏آيد: «نَحْنُ الْكَلِمَاتُ الَّتِي لَا تُدْرَكُ فَضَائِلُنَا وَ لَا تُسْتَقْصَى» [مناقب آل أبیطالب‌، ج‏۴، ص۴٠٠]. کتابِ فضلِ تو را آب بحر کافی نیست که تَر کنم سر انگشت وصفحه بشمارم... از این‌رو در سخن امروز، در حد وسع ناچیز خود به چند نمونه از صفات حسنه و فضیلت‌های بی‌شمار رسول خدا (ص) اشاره می‌نمائیم؛ ✍️ قبل از تبیین هر فضیلتی از پیامبر گرامی اسلام، لازم است از «اخلاق پسندیده» ایشان سخن بگوییم؛ چنانچه خداوند تعالی در قرآن کریم، خلق و خوی رسول خویش را با صفت «عظیم» توصیف کرده است: «وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ‏ عَظيمٍ» [قلم/۴]. بدیهی است که برخورداری از خُلق عظیم و بهره‌مندی از والاترین مراتب صفات انسانی، برازندۀ بزرگ اسوه‌ی اخلاق و مهربانی است که اميرالمؤمنین«ع» در توصیف آن حضرت فرمودند: «رسول خدا از همۀ مردم بخشنده‏تر، دليرتر، راستگوتر، باوفاتر و نرم‌خوتر بودند و برترین و بهترین اخلاق و معاشرت را با مردم داشتند» [مكارم الأخلاق، ص١٨] ✍️ به شهادت مورخین در زمان بعثت پيامبر اكرم (ص) فضای جامعه‌ی جهانی و به‌ویژه جزیرةالعرب، از فضيلت‌های انسانی تهی بود و رذائل ناپسند، سراسر آن جامعۀ جاهلی را فراگرفته بود؛ لذا اساساً بعثت پیامبر اکرم (ص) به‌خاطر تهذیب نفوس آدمیان و رساندن آنان به مقام آدميّت بوده است؛ از این رو حضرت رسول (ص)، هدف از بعثت خود را چنین بیان فرمودند: «من مبعوث شدم تا مکارم و فضیلت‌های اخلاقى را كامل و تمام كنم»: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ‏ الْأَخْلَاقِ» [بحارالأنوار، ج‏١۶، ص٢١٠]. قرآن کریم نیز صفات نیکویی مانند حسن خُلق، نرم‌خویی و محبّت در پیامبر اکرم(ص) را عامل گسترش اسلام در برهوت جاهلیت جهان برشمرده و تأکید نموده که اگر ایشان تندخو و فاقد فضائل اخلاقی بودند، مردم از اطراف حضرت پراکنده شده و اسلام گسترش نمی‌یافت: «وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ‏ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ»‌ [آل عمران/١۵٩]. 👈 لذا بدیهی است که پیروان پیام‌آور اخلاق و مهربانی در «روز اخلاق و مهرورزی» می‌بایست با الگوگیری از نبی رحمت، خود را به فضایل انسانی و اخلاق محمدی آراسته نمایند، تا پیروان دیگر ادیان و مذاهب با دیدن آنها به اسلام و مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) گرایش پیدا نمایند. 📚 برگرفته از نوشتاری از مرجع عالیقدر و استاد معظم اخلاق، حضرت آیت‌الله العظمی مظاهری (دامت‌برکاته) به مناسبت هفدهم ربیع‌الاول. 🇮🇷https://eitaa.com/nahadnamazjomehvarzane

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#فقیه_پارسا» مناسبت روز: طبق تقویم شمسی در ایام سی‌ و دومین سالگرد قمری رحلت فقیه پارسا و مجاهد انقلابی حضرت آیت‌الله العظمی سید محمدرضا موسوی #گلپایگانی (ره) از مراجع بزرگ شیعه در جهان معاصر قرار داریم؛ ایشان علاوه بر فعالیت‌های بی‌بدیل در عرصه‌ علوم و فرهنگ اسلامی و تربیت عالمان بزرگ، خدمات ارزشمندی در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی نموده و با همراهی امام امت، نقش به سزایی در روشنگری جامعه و پیروزی انقلاب اسلامی داشته‌اند، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح مقدس این عالم ربانی آغاز می‌نمائیم؛ سید محمدرضا گلپایگانی در هشتم ماه ذی‌القعده ۱۳۱۶ قمری در گلپایگان، پا به عرصه وجود نهاد؛ پدرش آقا سید محمدباقر، عالمی معروف به زهد و تقوا، و کوشا در امر به معروف و نهی از منکر بود که هم اینک مرقد ایشان مورد احترام و زیارت مردم است؛ سید محمدرضا در سه سالگی «مادر» و در نه سالگی پدر گرامیش را از دست داد و دوران کودکی را با یتیمی و مشکلات و سختی‌های فراوان سپری کرد‌؛ او تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه گذراند‌ و در نوجوانی به شوق تحصیل علوم اسلامی، زانوی ادب نزد اساتیدی همچون آیت الله محمدتقی گوگدی (ره) و آیت الله سید محمدحسن خوانساری (ره) زد‌؛ وی با سعی و تلاش و هوش سرشار، در نوزده سالگی، شایستگی حضور در درس خارج فقه و اصول حضرت آیت‌الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری یزدی (ره) در اراک را پیدا کرد و سپس با تأسیس حوزه علمیه قم همراه با آیت‌الله مؤسس به شهر مقدس قم هجرت نموده و از محضر بزرگانی همچون حضرات آیات عظام میرزای نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی، بروجردی و آقا ضیاء عراقی بهره‌ها برد و موفق به اجازه اجتهاد از حضرت آیت الله العظمی حائری یزدی و اجازه نقل روایت از مرحوم شیخ عباس قمی شد؛ آیت‌الله العظمی گلپایگانی در طول بیش از هفتاد سال تعلیم و تعلم دانش اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، و تألیف ده‌ها اثر ارزشمند، نسبت به تربیت صدها تن از ستارگان درخشان آسمان علم و اندیشه همت گمارد که از مشهور‎ترین آن‌ها می‌توان به بزرگانی چون حضرات آیات مرتضی مطهری، سید محمدعلی قاضی طباطبایی، سید اسدالله مدنی، محمد مفتح، سید محمد بهشتی، ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، لطف الله صافی گلپایگانی، حسن حسن زاده آملی، رضا استادی و احمد جنتی اشاره نمود؛ این فقیه مجاهد از بدو حرکت شجاعانه روحانیت به رهبری امام خمینی (ره)، به مبارزات پیگیر و بی‎‌امان با استبداد پرداخت و نخستین اعلامیه اعتراض به لایحه ننگین «انجمن‎های ایالتی و ولایتی» در مهرماه ۱۳۴۱ شمسی از سوی ایشان صادر شد و به دنبال آن، همواره پشتیبان و یار امام راحل و یاور مردم مظلوم ایران تا سقوط رژیم منحوس پهلوی بود؛ چنانچه امام امت فرموده بودند: «آقای گلپایگانی عِزّ اسلام است و نقش بسیار زیادی در پیشبرد مبارزات ملت مسلمان دارند...» پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ایشان در جهت تأیید کامل مواضع حضرت امام و تقویت موقعیت ایشان به عنوان ولی فقیه و رهبر نظام اسلامی نقش به‌سزایی داشته و تمامی مساعی خویش را برای تقویت نظام اسلامی و پیشبرد اهداف انقلاب به کار برد؛ این مرجع بزرگ جهان تشیع با وجود اشتغالات علمی فراوان، همواره در کنار مردم و یاور مستضعفان بود و نسبت به بنیان نهادن ده‌ها مؤسسه عام‌المنفعه همچون مسجد، مدرسه، کتابخانه، بیمارستان و مؤسسات خیریه در کشور و جهان همت گمارد؛ زهد و بی ‎اعتنایی به جلوه‌های دنیا، تواضع، بهره‌وری از فرصت‌ها، تجلیل از مقام فقها و مراجع معاصر، تشویق عالمان و نویسندگان، اهتمام بسیار به حفظ و قرائت قرآن، و عشق به ساحت مقدس ائمه اطهار (ع)، بخشی از ویژگی‌های اخلاقی این فقیه پارسا است‌؛ که بالاخره پس از ۹۶ سال عمر بابرکت در ۲۴ جمادی الثانی ۱۴۱۴ قمری، دار فانی را وداع گفت و پس از تشییع باشکوه در تهران و قم، در مسجد بالا سر در مرقد مطهر حضرت معصومه (س) آرام گرفت؛ رهبر فرزانه انقلاب پس از رحلت این عالم عامل در پیامی، ایشان را «عالم بزرگ، فقیه نام‌آور، مرجع تقلید عظیم‌الشأن، عبدصالح و تقى، نقى و زکى» نامیده و فرمودند: «این شخصیت والاى علمى کهن‌سال در میان مراجع عظام تقلید، یکى از موفق‌ترین و سعادتمندترین‌ها بودند... اولین مدرسه علوم دینى به سبک جدید را ایشان در قم تأسیس کردند؛ اولین مؤسّسه بزرگ قرآنى را ایشان در قم بنیان نهادند؛ اولین فهرست بزرگ فقهى و حدیثى با استفاده از دانش و اختراعات جدید بشرى را ایشان پدید آوردند؛ صدها مدرسه، مسجد و مؤسّسه تبلیغ دین را در سراسر کشور و در کشورهاى دیگر بنیان کردند...» ✍️ روحش شاد، یادش گرامی، نامش جاودان، و راهش همواره پررهرو باد. 🇮🇷https://eitaa.com/nahadnamazjomehvarzane

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#امیر_کبیر_ایران» مناسبت روز: امروز سالروز شهادت بزرگ‌مرد تاریخ معاصر ایران، میرزا محمدتقی‌خان فراهانی معروف به «#امیرکبیر» به فرمان ناصرالدین‌شاه قاجار در سال ١٢٣٠ شمسی است که نام او، یادآور عزت و پیشرفت ایران، و لیاقت و شایستگی ایرانی است؛ و عزل و شهادت او، یادآور بی‌کفایتی و خیانت و سرسپردگی شاهان قاجار است؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند امیرکبیر ایران، آغاز می‌نمائیم؛ میرزا تقی خان امیرکبیر، از بزرگترین رجال سیاسی ایران است که در سال ١١٨۵ شمسی در خانواده‌ای از طبقات پایین جامعه متولد شد؛ پدرش آشپزِ قائم‌مقام فراهانی بود و این مسأله باعث شد که دوران کودکی تا جوانی او، زیر نظر و تربیت قائم‌مقام سپری شود و با اثبات استحقاق و شایستگی‌های خود، ابتدا به‌عنوان منشی رسمی قائم مقام، و سپس مسئولیت «وزیر نظام» را برعهده گرفت؛ دینداری و تعهد، منش اخلاقی و رفتاری، حُسن سلوک و استعداد و آشنایی کامل امیرکبیر به آداب حکومتی به سرعت باعث ترقی او در نظام دیوانی کشور شد تا آن‌که پس از مرگ محمد شاه قاجار، با تدبیر و تمهید ویژه وی، مقدمات سلطنت ناصرالدین شاه مهیا گردید و او نیز پس از نشستن بر تخت سلطنت، میرزا تقی خان را به مقام «صدارت عُظمی» منصوب نمود؛ امیرکبیر در دورانی حکومت را به‌دست گرفت که به‌علت بی‌کفایتی شاهان قاجار و خیانت دولتمردان خودفروخته به بیگانگان و دول خارجی، خزانه ایران، خالی و سازمان کشور کاملاً از هم گسیخته بود؛ او در اولین گام به تصفیه دولت فاسد پرداخت و برای تصدی مشاغل حساس، شایسته‌ترین افراد را انتخاب نمود؛ سپس به اصلاح قُشون و ارتش ایران همت گمارد؛ یکی دیگر از اقدامات امیرکبیر، ايجاد نظم و امنیت در جامعه بود؛ او شراب‌خواری و مستی را ممنوع و رسم قمه‌بستن و قمه‌کشی را برانداخت و با تأسيس «اداره آگاهی» دزدی و هرزگی و شرارت را درجامعه به حداقل رسانيد و پس از سال‌ها «امنیت» را در ایران برقرار ساخت؛ امیرکبیر، رسمِ رشوه‌گیری که در آن زمان، بسیار مرسوم بود را نیز برانداخت و برای بسط و گسترش عدالت در جامعه، محاکم قضایی را به علمای دینیِ صالح سپرد؛ همچنین امور مالیه کشور را سروسامان داد و با شجاعت، حقوق بسياری از درباريان را محدود و حتی برای شاه ایران نيز «حقوق معلوم» مقرر نمود؛ امیرکبیر با نوآوری در عرصه اجتماعی و سیاسی، نهضت علم و دانش در ایران برپا کرد و مدرسه «دارالفنون» را به‌عنوان اولین مدرسه جدید ایران در رشته‌های مهندسی، تاکتیک‌های نظامی، معدن شناسی، طب، دواسازی و... تأسیس نمود؛ ترجمه و انتشار كتب و ایجاد روزنامه «وقایع اتفاقیه» نیز از دیگر اقدامات مؤثر وی، برای افزایش اطلاعات و آگاهی جامعه ایران بود؛ او برای خودکفایی و رونق کشاورزی و صنعت نیز قیام کرد و ضمن ایجاد چند سدّ بزرگ و کمک به کشاورزان، با ايجاد کارخانه‌های پارچه بافی، تولید شکر، چينی و بلورسازی، کاغذ سازی، چدن‌ريزی و دیگر صنایع فلزی و انتقال این فنون به ایرانیان، گام بلندی در «تولید ملی» و عدم وابستگی به بیگانگان برداشت؛ اميركبير كه خود فردی مذهبی و پیرو مکتب اهل‌بیت (ع) بود در ترویج این مکتب الهی و ارتقاء شأن و منزلت علماء و روحانيون بسیار كوشيد و نقش برجسته‌ای نیز در سركوب فرقه‌های انحرافی، از جمله فتنه ‌بابيه داشت؛ میرزا تقی‌خان در امور سیاسی و روابط خارجی نیز، تدبیر و اقتدار را جایگزین روابط ذلیلانه ایران نمود؛ او حامی استقلال ملی کشور بود و در برابر دشمنان و مجريانِ سياست استعماری آنها، يك تنه ایستاد و پوزه استكبار و عُمّال داخليش را به خاك ماليد و همین موضوع نیز باعث توطئه آنها و عامل شهادت امیرکبیر گردید؛ ✍️ آنچه گذشت تنها بخشی از خدمات ارزشمند امیرِ کبیر ایران بود که با سن کمتر از ۴۵ سال و تنها در دوران سه سال و دو ماهه‌ی صدارت، آنهم با خزانه خالی و وضعیت بسیار نابسامان ایران انجام شده و این موضوع، درسی بزرگ برای دولتمردان ایران اسلامی است که دوران دولت چهارساله و یا هشت ساله خود را برای ایجاد تحول و خدمتگزاری، اندک می‌پندارند! چنانچه رهبر معظم انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس در تاریخ ١٣٨٣/٠٣/٢٧ فرمودند: «یکی از نام‌های دارای افتخار در تاریخ ما امیرکبیر است؛ امیرکبیر در کشور ما (تنها) سه سال در رأس دولت بوده است؛ معلوم می‌شود سه سال وقت خیلی زیادی است؛ همه کارهایی که امیرکبیر انجام داده و همه خاطرات خوبی که تاریخ و ملت ما از این شخصیت دارد، محصول سه سال است! بنابراین چهار سال، وقت کمی نیست‌؛ وقت خیلی زیادی است؛ به شرط این که از همه این وقت به نحو درست استفاده شود...» 📚 برداشتی از کتاب «امیر کبیر» نوشته دکتر علی‌اکبر ولایتی 🇮🇷https://eitaa.com/nahadnamazjomehvarzane

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#جوادالائمه (ع) ٢» ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز ولادت نهمین خورشید ولایت و امامت، حضرت جوادالائمه (ع) در سال ٢٢٠ هجری قمری است، لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته از شرایط ویژه امامت حضرت در سنین کودکی و مکر مکرر مأمون و انجام مناظرات متعدد ایشان با بزرگان و دانشمندان ادیان و مکاتب مختلف و همچنین پیروزی حضرت در تمامی مناظرات و اثبات مقام و علم بی‌کران امامت، و عدم مغایرت منصب امامت با کودکی حضرت سخن گفتیم و انشاالله در سخن امروز به سیره اخلاقی حضرت جوادالائمه (ع) می‌پردازیم: #امام_جواد (ع) صاحب صفات و القاب بسیاری بودند، اما مهمترین آنها که در میان مسلمانان معروف می‌باشد «#تقی» و «#جواد» است؛ ✅ «تقی» به معنای تقوا و پارسایی است، و هرچند که تمام اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) دارای تقوای الهی و عصمت بوده‌اند، اما با توجه به جلوه خاص تقوای ابن‌الرضا (ع) در بین مردم آن زمان، حضرت به لقب «تقی» معروف شده‌اند؛ البته مأمون تلاش‌های زیادی برای خدشه‌دار کردن عصمت و طهارت امام انجام داد تا به هر صورتی که شده، آن حضرت را مانند خودش اهل دنیا و اهل لهو و لعب معرفی کند و قداست ایشان را نزد مردم از بین ببرند، چنانچه محمد بن ریان می‌گوید: مأمون در مجلسی که برای جشن ازدواج امام (ع) با دخترش برپا ساخت صد کنیز زیبا را که هر یک جامی پر از جواهرات در دست داشتند واداشت تا چون امام وارد شدند و برجای خود نشستند به استقبال ایشان بروند، اما امام هیچ اعتنایی به آنان نکردند و عملاً انزجار خود را نشان دادند و این حیله مأمون نیز با شکست مواجه گردید؛ و آورده‌اند که در همین مجلس، مطربی را برای خواندن و نواختن آورده بودند، اما همین که او کار خود را شروع کرد، امام بانگ بر او زدند: «از خدا بترس» و مطرب از صلابت فرمان امام که از ژرفای معنویت و نیروی الهی و ولایی آن حضرت نشأت گرفته بود، چنان مرعوب شد که آلات موسیقی از دستش فرو افتاد و دیگر هرگز تا زنده بود نتوانست از دست‌هایش برای ساز و نوا استفاده کند. (کافی ج١، ص۴٩۴) ✅ یکی دیگر از القاب و صفات مهم حضرت، «جواد» است که ریشه‌ در جود و بخشش دارد و یکی از اوصاف بزرگ پروردگار عالم است و علمای اخلاق بیان داشته‌اند که منظور از «جود» آن صفتی است که دارنده آن در برابر چیزی که می‌بخشد، به هیچ وجه انتظار جبران ندارد و البته این صفت در بین همه ائمه اطهار (ع) وجود داشته اما در سیره و زندگی حضرت جواد (ع) معنا و تبلور خاص‌تری پیدا کرده است؛ چنانچه به تصریح مکرر راویان موثق شیعه و اهل سنت، حضرت از همان دوران کودکی در جامعه زمان خویش، به جود و کرم، و بخشندگی شُهره بودند و از همان زمان، جمع قابل توجهی از مردم نیازمند در مقابل منزل ایشان اجتماع می‌کردند تا از حضرت، حاجتی بخواهند و هیچکدام نیز ناامید از درب منزل جوادالائمه (ع) برنمی‌گشتند؛ البته توجه به این نکته هم لازم است که حضرت جواد در عین بخشندگی فراوان، همانند جد بزرگوارشان امیرمؤمنان (ع)، زندگی بسیار ساده و به دور از تشریفات داشته‌اند؛ چنانچه مورخین آورده‌اند که جوادالائمه (ع) همانند فقیران جامعه، لباس پوشیده و غذا می‌خوردند و با ضعیف‌ترین مردم، هم سفره می‌شدند؛ ✅ از دیگر ویژگی‌های اخلاقی امام جواد (ع)، «حسن خلق» و «ادب» و «گشاده رویی» و «نرم خویی» حضرت با مردم بود که این امر، علاوه بر دوستان باعث جذب مخالفان و حتی دشمنان امام به سوی ایشان شده بود؛ چنانچه حضرت جوادالائمه (ع) را در این خصلت مانند جدّ بزرگوارشان پیامبر اعظم (ص) دانسته‌اند که دارای «خُلق عظیم» و اخلاق محمدی؛ و مصداق آیه ۴ سوره قلم بوده‌اند: «وَ إِنَّک لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ»؛ ✅ «حرّیت و آزادگی» نیز یکی دیگر از ویژگی‌های حضرت جوادالائمه (ع) است، چنانچه آن بزرگوار هیچ‌گاه تسلیم ظلم و ستم نشدند و با حریت تمام، بر اعتقادات و مبانی حق، پافشاری نمودند و به‌همین دلیل در بیست و پنج سالگی توسط معتصم ملعون به شهادت رسیدند. ✍️ آنچه گذشت تنها بخش کوچکی از خصوصیات و سیره اخلاقی امام جواد (ع) بود که بی‌شک همه‌ی مسلمانان با الگوگیری از سیره کلامی و عملی آن امام همام، می‌توانند به سعادت دنیا و آخرت دست یابند. «انشاالله» 🇮🇷https://eitaa.com/nahadnamazjomehvarzane

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#فرار_شاه» مناسبت روز: امروز سالروز فرار #محمد_رضا_شاه #پهلوی در سال ١٣۵٧ شمسی از ایران است؛ او پس از حدود سی و هفت سال ظلم و جنایت در حق مردم مسلمان ایران در چنین روزی کشور را ترک کرد و ملت ایران این فرار بزرگ را جشن گرفتند و سپس در کمتر از یک ماه با برگشتن امام امت، طومار عمر ٢۵٠٠ ساله شاهنشاهی ایران را در هم پیچیدند و انقلاب اسلامی به پیروزی رسید. ✍️ اما در سال‌های اخیر برخی رسانه‌های مزدور و خودفروخته، با تحریف واقعیت‌ها و ساخت دروغ‌های بزرگ به‌دنبال آن هستند که نگاه ملت ایران به‌ویژه جوانان و نوجوانان که روزهای سیاه قبل از سال ۵۷ را ندیده‌اند را تغییر داده و حکومت پهلوی را نظامی موفق و در راستای پیشرفت کشور و رفاه ملت نشان داده و انقلاب مردم ایران در سال ۵٧ را حرکتی احساسی و از روی شکم‌سیری مردم وانمود نمایند؛ بنابراین امروزه بیش از هر موقع دیگر به جهاد تبیین و روایت‌های صادقانه تاریخی از ایران قبل از انقلاب نیازمندیم؛ لذا در این مجال کوتاه به بخشی از خیانت‌ها و جنایت‌های محمدرضا شاه پهلوی در کشور اشاره می‌نمائیم: ١. نگه داشتن ملت در جهل و بی‌سوادی، به صورتی که بیش از هفتاد درصد جمعیت کشور در سال ۵۷ «بی‌سواد مطلق» بودند و ایران تا آنجا عقب مانده بود که از هندوستان و بنگلادش «پزشک» وارد نموده و شاه به صراحت به ملت بزرگ ایران توهین کرده و می‌گفت: «این مردم قادر به انجام هیچ کاری نیستند، آنها مثل "گوسفند" هستند!» ٢. خودباختگی کامل شاه و کشور در برابر غربی‌ها به‌خصوص آمریکا، به صورتی که بیش از ۶۰ هزار مستشار نظامی و اداری آمریکایی در ایران با دریافت حقوق و هزینه‌های گزاف، بر ارتش و همه ارگان‌های کشورمان سلطه داشتند و حتی شاه و دولت ایران بدون اجازه آن‌ها حق خوردن آب‌ نداشت؛ ٣. اعطای حق مصونیت قضائی (کاپیتولاسیون) به مستشاران امریکایی در سال ۱۳۴۳ و تبعید امام راحل به علت مخالفت با فروش آبرو و استقلال کشور؛ ۴. اعطای جزیره استراتژيک بحرین (استان چهاردهم ایران) و جزایر مهم اطراف آن به اربابان انگلیسی و عرب‌های وهابی توسط شاه به اصطلاح آریایی در سال ۱۳۴۹ شمسی؛ ۵. تبدیل ۸۰۰ هزار کشاورز ایرانی به خرده مالکان بی‌زمین و واردکنندگان محصولات کشاورزی به ایران با اصلاحات ارضی و سایر سیاست‌های اقتصادی غربی در کشور و تبدیل ایران از کشور صادرکننده گندم به یکی از بزرگترین واردکنندگان گندم در جهان؛ ۶. تبدیل ایران به بازار کالاهای بنجل خارجی و ورود کارخانجات مونتاژ به کشور؛ و عدم ایجاد هرگونه زیرساخت‌ اقتصادی برای خودکفایی کشور با وجود فروش بالای نفت و درآمد سرشار کشور؛ ٧. دادن وام‌ و کمک‌های بلاعوض به دیگر کشورهای غربی همچون انگلیس برای تأمین آب شرب لندن؛ و یا ایتالیا برای زیر آب نرفتن ونیز؛ و در عوض شکل‌گیری اولین حلبی‌آبادها در شهر تهران و دیگر شهرها از دهه ۱۳۴۰ به بعد، و وجود هزاران کارتن خواب‌ در کشور؛ ٨. وجود تورم شدید با نرخ سالانه بین ۴۰ تا ۵۰ درصد به همراه فساد و ارتشای سراسری و دزدی بلندپایگان و نابرابری شدید در توزیع درآمدهای سرشار نفتی؛ ٩. وجود فساد علنی و روابط نامشروع و افسارگسیخته شاه، خواهرانش و همسران و خانواده شاهنشاهی؛ و ترویج فحشا، شرابخواری و بی‌بندوباری در بین مردم با ایجاد بیش از ۳۰۰۰ فاحشه‌خانه و کاباره رسمی در کشور و ده‌ها محله فاحشه‌نشین در تهران و شهرهای بزرگ دیگر؛ ١٠. حمایت بی‌چون و چرا از رژیم غاصب صهیونیستی و تأمین ۶۵ درصد نفت مورد نیاز اسرائیل و حمایت نظامی و تسلیحاتی از این رژیم علیه مردم مظلوم فلسطین؛ ١١. ایجاد ترسناک‌ترین و خطرناک‌ترین سازمان جاسوسی دنیا با عنوان «ساواک» و انجام بی‌رحمانه‌ترین شکنجه‌ها و کشتار هزاران انسان بی‌گناه در زندان‌های مخوف آن؛ ١٢. کشتار ده‌ها هزار شهید مظلوم از مردم بی‌گناه ایران در جریان انقلاب اسلامی؛ ١٣. سرقت و خارج نمودن بیش از دو میلیارد دلار به گزارش بانک مرکزی ایران به همراه ۳۸۴ عدد چمدان و صندوق حاوی جواهرات سلطنتی، عتیقه، الماس‌های گران‌بها، ساعت‌های تمام‌طلا و تاج و نیم‌تاج‌های تمام زمرد و... به‌صورتی که روزنامه اقتصادی «فاینَنشال‌تایمز»، میزان دارایی‌های خارج شده توسط محمدرضا شاه پهلوی را «۳۵ میلیارد دلار» اعلام کرد که محاسبه این مبلغ نجومی را به ریال به شما واگذار می‌نمائیم. ✍️ آنچه گذشت بخش کوچکی از جنایات محمد رضا شاه پهلوی و حامیان غربی او در ایران است که ملت بزرگ ایران هیچ‌گاه این جنایات را فراموش نخواهند کرد و به دشمنان ایران اسلامی نیز اجازه نخواهند داد که از فراموش‌کاری و کم حافظه بودن برخی سوءاستفاده نمایند! 🇮🇷https://eitaa.com/nahadnamazjomehvarzane

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#سوگ_ابراهیم (ره)» مناسبت روز: ١٨ رجب، سالروز رحلت «ابراهيم» تنها پسر رسول خدا (ص) در سال دهم هجری قمری است که باعث حزن شدید پیامبر اکرم (ص) گردید لذا سخن امروز را به این موضوعِ غم‌انگیز اختصاص می‌دهیم؛ خداوند در سال هشتم هجرت، فرزند پسری به پیامبر (ص) عطاء فرمود که رسول خدا، نام او را «ابراهیم» گذاشتند! پس از تولد این مولود مبارک، جبرئیل امین نازل ­شد و حضرت را با عنوان "اباابراهیم" سلام ­داد! و این موضوع، پیامبر را بسیار شادمان نمود! همچنین در روایت آمده که حضرت، ابراهیم را به همسر گرامیشان نشان داده و فرمودند: «ببین چقدر این بچه شبیه من است!» [انساب الاشراف، ج۱، ص۴۵۰] اما تقدیر الهی بر آن بود که ابراهیم در ١٨ ماهگی، بیمار شد و از دنیا رفت! پیامبر که به شدت غصه‌دار شده بودند، در سوگ فرزند عزیزشان گریسته و فرمودند: «ای ابراهیم، کاری از ما برای تو ساخته نیست! تقدیر الهی برگشت ناپذیر است! چشم پدرت در مرگ تو گریان و دلش محزون و غمگین است، ولی هرگز سخنی را که مایه خشم خدا شود، بر زبان جاری نمی‌سازد! پس اگر وعده صادق و حتمی خدا نبود که ما نیز به دنبال تو خواهیم آمد، در فراقت بیش از این گریه می‌کردم و محزون می‌شدم!» (بحارالانوار، ج٢٢، ص١۵۶) در این هنگام، برخی از صحابه که شاهد اندوه فراوان و گريه جاری رسول خدا(ص) بودند، زبان به اعتراض گشوده و عرض کردند: شما ما را از گريه بر مردگان نهی می‌نمودید، اکنون چگونه در سوگ فرزند خود، چنین اشک می‌ريزيد؟ پيامبراکرم(ص) در پاسخ آنان فرمودند: «من هرگز نگفته‌ام که در مرگ عزيزان خود گريه نکنيد، زيرا اين احساسات، نشانه‌ی دلسوزی و مهربانی و ترحم است! و شخصی که دلش بر حال ديگران نسوزد، مورد رحمت الهی قرار نمی‌گيرد! آنچه من گفته‌ام این است که در مرگ عزيزانتان، شيون نکنيد و سخنان کفرآميز و سخنانی که مصداقِ اعتراض به خداوند است بر زبان نیاورید و از شدت اندوه، لباس‌های خود را پاره ننماييد!» وسپس فرمودند: «من نیز انسانم؛ قلب اندوهگین می‌شود و چشم می‌گرید، ولی هرگز سخنی که خداوند را به خشم آورد نمی‌گویم؛ ای ابراهیم! به خدا سوگند من به خاطر (مرگ) تو اندوهگینم!» [الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۱۴] پس رو به کوه ایستادند وفرمودند: «ای کوه! اگر آنچه بر من وارد شده بر تو وارد می‌شد، تو را درهم می‌کوبید، ولی ما همان‌گونه که خدا فرمان داده، می‌گوییم: إنّا لِلهِ وَ إنّا اِلَیْهِ راجِعونَ وَ الْحَمدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمینَ» [انساب الاشراف، ج۱، ص۴۵۲] آنگاه اميرالمؤمنين (ع) به دستور رسول اکرم(ص)، بدن ابراهيم را غسل داده و کفن نمودند و پس از تشييع، در قبرستان بقيع به خاک سپردند! ✍️ بدیهی است سیره و سخنان پیامبر (ص) در رحلت فرزند گرامیشان ابراهیم (ره)، جواب بسیار محکمی برای وهابیون و افرادی است که به شیعیان اعتراض می‌کنند و عزاداری و گریه برای اموات را، بدعت و حرام می‌دانند!!! 💠 همچنین در تاریخ آمده، روزی که ابراهیم درگذشت، کسوف (خورشید گرفتگی) رخ داد؛ در نتیجه مردم برداشت نمودند که خورشید به خاطر مرگ ابراهیم و اندوه پیامبر گرفته است! ولی حضرت پس از حمد الهی به مردم فرمودند: «خورشید و ماه دو نشانه از نشانه‌های الهی هستند و به‌خاطر مرگ یا زندگی هیچ‌کس نمی‌گیرند.» [بحارالأنوار، ج۷۹، ص۹۱] ✅ نکته مهم و درس‌آموز در این مسئله این است که هرچند برداشت مردم از گرفتگی خورشید، به خاطر مرگ فرزند پیامبر (ص)، می‌توانست عقیده آن‌ها را نسبت ‏به اسلام راسخ‌تر نموده و در نتیجه به پیشرفت دین اسلام کمک کند! اما پیامبر (ص)، راضی نشدند که از طریق خرافات و راه باطل، دین حق را ترویج و در دل مردم تحکیم نمایند! تا به ما بیاموزند که اسلام هرگز اجازه نمی‌دهد که از ابزار و راه‌های باطل برای ترویج و تبیین دین و کارهای خوب و متعالی دیگر استفاده شود و به اصطلاح در اسلام «هدف، وسیله را توجیه نمی‌نماید!» ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند استاد شهید مرتضی مطهری (ره) به پایان می‌بریم که فرمود: «رسول خدا نمی‌‏خواستند از نقاط ضعف و جهالت و نادانى و غفلت مردم براى هدايت آنها استفاده كنند! بلکه می‌خواستند از نقاط قوّت و علم و معرفت و بیداری مردم استفاده كنند...» [مجموعه آثار شهید مطهری، ج١٦، ص١٠٩] https://eitaa.com/ROOZBARG