حکمت ۲۵۳ امام(ع) كرارا ميفرمود: هر گاه خواستيد ظالمى را سوگند دهيد اينگونه سوگند دهيد كه او از حول و قوت خدا بيزار است چه او اگر به دروغ چنين سوگندى خورد در كيفرش شتاب شود و اگر سوگند خورد به خدايى كه جز او خدايى نيست در عقوبتش شتاب نشود چرا كه او خدا را به يگانگى ياد كرده است. @nahjolbalaghe5

حکمت ۲۵۴ علی (ع) فرمود : ای فرزند آدم! وصى خود در مال خويش باش امروز به گونه‌ای عمل کن که دوست داری پس از مرگت عمل کنند. @nahjolbalaghe5

🌹 ❕فیش حقوقی حضرت علی (ع)❕ " ای مردم! با این لباسی که بر دوش دارم و این مرکبی که بر او سوار هستم، داخل شهر شما شدم. پس اگر من از شهرتان خارج شدم و به غیر از چیزهایی که با آن وارد شدم، چیز دیگری داشتم، پس بدانید من ازخیانتکاران هستم." 📔 امیرالمؤمنین علی علیه السلام المناقب ج ۲ ص ۹۸ #غدیر @noktehaitalaii

#غدیر #عید_غدیر #غدیری_ام @nahjolbalaghe5

حکمت ۲۵۵ علی (ع) فرمود : تندخويى، نوعى ديوانگى است زيرا تندخو از كرده خود پشيمان می شود اگر پشیمان نشد، پس دیوانگی او پایدار است. @nahjolbalaghe5 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 حکمت ۲۵۶ علی (ع) فرمود : سلامت بدن، از کمی حسد است. @nahjolbalaghe5 💞💞

حکمت ۲۵۷ به «كميل بن زياد نخعى » فرمود: خاندانت را فرمان ده كه روزها در كسب فضائل و مكارم بكوشند و شب‌ها در رفع نیاز مردمى كه خوابند تلاش كنند پس سوگند به كسى كه تمام صداها را مى شنود هیچکس دلی را شاد نکند مگر آنکه خداوند از آن شادمانی ، برایش لطفی می‌آفریند چون مصیبتی بدو رسد آن لطف چون آبى به سوى او سرازير شود تا تلخی مصيبت را از او دور گرداند چنانكه شتر غريبه را از چراگاه دور سازند @nahjolbalaghe5

حکمت ۲۵۸ علی (ع) فرمود : آن گاه كه فقير و نيازمند شديد با صدقه دادن، با خدا تجارت کنید. @nahjolbalaghe5

حکمت ۲۵۹ علی (ع) فرمود : وفادارى با بى وفايان، بى وفايى با خداست و بى وفايى با بى وفايان، وفادارى با خداست.

حکمت ۲۶۰ علی (ع) فرمود : بسا کسی که با احسانی(که خدا به او کرده است) فریب خورد و بسا كسى كه بخاطر خطاپوشى خداوند مغرور مي‌شود و بسا كسی كه خداوند نام نيكش را بر زبان‌ها اندازد و فريفته می‌شود خداوند هيچكس را به آزمايشى همچون مهلت‌دادن نیازموده است. سید رضی می گوید : این سخن امام درکلمات گذشته آمده بود و در اينجا با اضافاتی نيكو و سودمند تکرار شد.

سلام بر دوستان عزیز تشکر میکنم که با حضور گرم خود کانال نهج‌البلاغه آقا امیر المومنین علی علیه السلام رو منور کردید اجرتون با آقا امیر المومنین 🌺🌺🌺🌺🌺🙏🌺🌺🌺🌺🌺 ان شاء الله مابین حکمت ها ده حکمت شگفت انگیز از مولا هست ارسال میکنم کانال ودوباره ادامه حکمت ها رو میفرستم

حکمت های شگفتی آور ۱ در حديثى از آن حضرت (ع) آمده است: چون چنين شود پیشوای دين با پيروان خود به راه افتد و مردم بر او گرد آيند همانگونه که ابر پاییزی گرد می‌آید. سید رضی می گوید : «يعسوب » به معنى سرور و مهتر قوم است كه كارهاى مردم به دست اوست و«قزع» به معنى پاره هاى ابر است كه در آن باران نباشد. @nahjolbalaghe5

حکمت های شگفتی آور ۲ در حديثى از آن حضرت (ع) آمده است: اين سخنران ماهری است. سید رضی می گوید : مراد از«شحشح»كسى است كه در اداى خطبه و ادامه دادن آن مهارت دارد و هر كه در سخن و رفتار چالاك باشد او را«شحشح »گويند در غير اين موضوع به معنى بخيل و ممسك است @nahjolbalaghe5

حکمت های شگفتی آور ۳ در حديثى از آن حضرت (ع) آمده است: دشمنى، رنج ها و سختی هایی هلاک کننده دارد. سید رضی می گوید : منظور امام از«قحم» مهلكه ها است زيرا دشمنى آنان را به هلاکت می رساند و از اين باب است كه گفته مي شود:«قحمة الاعراب» آن سالهاى قحطى است كه ايشان را فرا گيرد و اموالشان را نابود گرداند و معنى «تقحم» نيز همين است. البته در مورد معنى اين جمله معنی ديگرى نيز گفته شده و آن اين است كه خشكى صحرا ناچارشان سازد تا به شهرها رو آورند و یا به کلامی دیگر خشكسالى روستائيان را از سرزمين خود به مناطق سبز و آباد مى كشد. @nahjolbalaghe5

حکمت های شگفتی آور ۴ در حديثى از آن حضرت (ع) آمده است: چون زنان به بلوغ (نص الحقاق) رسيدند خويشاوندان پدرى برای سرپرستی سزاوارترند. سید رضی می گوید : «نص الحقائق» هم روایت شده است و نص نهايت هر چيز است و رسيدن به پايان آن چون «نص در رفتن» و آن منتهاى سرعتى است كه چهار پا تواند رفت .و مى گويى «نصصت الرجل عن الامر» منظور اينست كه آنقدر سؤال از كسى بشود كه آنچه در آن زمينه ميداند بيان كند بنابر اين «نص الحقائق» بمعنى رسيدن به مرحله بلوغ است كه همان پايان دوره كودكى است و آن هنگامى است كه كودك پاى به دوران جوانى مى نهد و اين از فصيح ترين و غريب ترين كنایات از اين مرحله است منظور امام اين است : هنگامى كه زنان بدين مرحله رسيدند خويشاوندان پدرى از خويشاوندان مادرى به آنان نزديك ترند اگر محرم باشند چون برادران و عموها و به شوى دادن او اگر بخواهند و حقاق ستيز مادر است با خويشاوندان پدرى بر سر دختر كه هر يك از آن دو به ديگرى مى گويد كه من سزاوارتر به او هستم گويند از اين معنى است حاققته حقاقا، مانند جادلته جدالا و گفته اند: نص الحقاق رسيدن عقل است به كمال و آن بالغ شدن است چه قصد امام از آوردن اين كلمه هنگامى است كه در آن حقوق و احكام واجب مى شود و آنان كه «نص الحقايق»گفته اند، از حقايق جمع حقيقت را فهمیده اند اين معنى را ابوعبيد آورده است اما نظرمن اين است كه منظور از«نص الحقاق» اين است كه زن به مرحله اى برسد كه در آن سن، ازدواجش جايز باشد و بتواند درحقوق خود تصرف كند اين در حقيقت تشبيه به «حقاق» در شتر است چرا كه «حقاق» جمع «حق» است و آن شترى است كه سه سالگى را به پايان رسانيده و به چهارمين سال در آمده است و در اين هنگام به حدى رسيده كه می توان بر آن سوار شد و تند راند و حقائق نيز جمع حقه است پس هر دو روايت به يك معنى باز مى گردد و اين معنى به روش عرب شبيه تر است تا معنى كه آورده شد. @nahjolbalaghe5

حکمت های شگفتی آور ۵ در حديثى از آن حضرت (ع) آمده است: ايمان به صورت نقطه سفيد در دل ظاهر مى شود و هراندازه كه ايمان افزايش يابد، نقطه سفید فراخ تر می گردد. سید رضی می گوید : و لمظه همانند نقطه سياه است يا مانند آن از سپيدى و از همين باب گفته شده است: «فرس المظ»(اسب المظ)، كه به اسبى گفته مى شود كه بر لبش نقطه سفيدى وجود داشته باشد. @nahjolbalaghe5

حکمت های شگفتی آور ۶ در حديثى از آن حضرت (ع) آمده است: هرگاه كسى طلبی دارد که نمی داند وصول می شود یا نه بايد هنگامى كه آن را مى ستاند زكاتش را بدهد. سید رضی می گوید : بنابر اين «دين ظنون» آن است كه طلبكار نمى داند آيا مى تواند از بدهكار وصول كند يا نه گاه اميدوار است به گرفتن آن و گاه نااميد از ستاندنش اين از فصيح ترين سخنان است همچنين هر كارى كه طالب آن هستى و نمى دانى در چه موضعى نسبت به آن خواهى بود،آن را«ظنون»گويند و گفته اعشى شاعر عرب از همين باب است آنجا كه مى گويد: چاهى كه معلوم نيست آب دارد يا نه و از محلى كه باران گير باشد دوراست نمى شود آن را همچون فرات، كه پر از آب است و كشتى و شناگر ماهر را از پا در مى آورد، قرار داد «جد» چاه قديمى بيابانى را گويند و ظنون آن است كه معلوم نيست آب دارد يا نه. @nahjolbalaghe5

حکمت های شگفتی آور ۸ در حديثى از آن حضرت (ع) آمده است: همانند قمارباز پیروز منتظر نخستين پيروزى از تيرهاى قمار خود است. سید رضی می گوید : منظور از«ياسرون»كسانى هستند كه به وسيله پيكان هاى تير بر سر شترى بخت آزمائى مى كنند و«فالج»كسى است كه پيروزشده است گفته مى شود«فلج عليهم و فلجهم»يعنى بر آنها پيروز شد و راجز گويد: چون دیدم که پیروز، پیروز شده است. @nahjolbalaghe5

حکمت های شگفتی آور ۷ و در حديث آن حضرت است، چون سپاهى را مشايعت كرد كه به جنگشان مى فرستاد فرمود: از زنان تا می توانید دوری کنید. سید رضی می گوید : يعنى به هنگام نبرد از ياد زنان و دل بستن به آنها دورى كنيد و با آنان همبسترمشويد زيرا اين كار بازوى حميت را سست كند و گره عزيمت ها را بگسلد و مانع تعقيب دشمن شود و جنگجو را از فرو رفتن در ميدان نبرد روى گردان سازد و هر چه انسان را از كارى باز مى دارد، گويند،«اعذب عنه» و«العاذب» و «العذوب» كسى كه از خوردن و آشاميدن روى بر تافته است. @nahjolbalaghe5

حکمت های شگفتی آور ۹ در حديثى از آن حضرت (ع) آمده است: چون (تنور) جنگ داغ می شد به رسول الله پناه می بردیم کسی از ما، به دشمن از او نزدیک تر نبود. سید رضی می گوید : معنى اين سخن اين است كه:وقتى ترس از دشمن بزرگ مي نمود و جنگ به گونه اى مى شد كه گويا جنگجويان را مي خواهد در كام خود فرو برد مسلمانان به پيامبر پناهنده مى شدند تا رسول خدا شخصا به نبرد پردازد و خداوند بوسيله او نصرت و پيروزى را بر آنان نازل فرمايد و در سايه آنحضرت ايمن گردند اما جمله «اذا احمر الباس» كنايه از شدت كارزار است در اين باره سخنان متعددى گفته شده كه بهترين آنها اين است كه امام داغى جنگ را به شعله هاى سوزان آتش تشبيه كرده است و آنچه اين معنى را تقويت مى كند اين است كه رسول الله(صلى الله عليه و آله)در روز حنين، در جنگ با هوازن چون جلادت مردان را ديد فرمود اكنون تنور جنگ داغ شد «وطيس»تنور آتش است همانگونه که ابرپاییزی گرد می‌آید.

حکمت ۲۶۱ چون خبر غارت بردن ياران معاويه را بر انبار شنيد خود پياده به راه افتاد تا به نخيله (منزلگاهى در نزديكى كوفه) رسيد مردم در نخيله بدو پيوستند و گفتند اى امير مومنان ما كار آنان را كفايت مى‌كنيم امام فرمود:به خدا! مرا از خودتان بی‌نیاز نتوانید کرد چگونه می‌توانید مرا از دیگران بی‌نیاز کنید اگر رعاياى پيش از من از ستم فرمانروايان خود شكايت می‌کردند من امروز از ستم رعيتم شكايت دارم گويا من پيروم و آنها زمامدار، یا من فرمانبر و محكوم و آنها فرمانروایانند. چون امام این نکته در یک ضمن سخنرانی طولانی فرمود که گزيده آن را در خطبه‌ها‌ی گذشته آوردم دو مرد از ياران وى نزد او آمدند، يكى از آن دو گفت: من جز خود و برادرم را در اختيار ندارم اى امير مومنان فرمان ده تا انجام دهیم! امام فرمود: شما كجا و آنچه من مى‌خواهم كجا؟

حکمت ۲۶۲ و گفته اند حارث بن حوت نزد امام آمد و گفت : چنين پندارى كه من اصحاب جمل را گمراه مى‌دانم؟ چنین نیست امام در پاسخ فرمود: اى حارث تو به پايين نگريسته اى و به بالا ننگريسته اى از اين رو حيران وسرگردان مانده اى تو حق را نشناخته اى تا بدانى اهل حق چه کسانی هستند و نيز باطل را هم نشناخته اى تا بدانى آنها كه راه باطل مى سپرند، كدام اند حارث گفت من با سعيد بن مالك و عبدالله پسر عمر كناره مى‌گيرم امام فرمود: «سعيد»و«عبد الله بن عمر» نه حق را يارى كردند و نه باطل را خوار ساختند.

حکمت ۲۶۳ علی (ع) فرمود : همنشين سلطان چون كسى است كه بر شير سوار شده ديگران به مقام او غبطه مي‌خورند و او خود بهتر از هر كس مى داند كه در كجا نشسته است @nahjolbalaghe5

حکمت ۲۶۴ علی (ع) فرمود : به بازماندگان ديگران نيكى كنيد تا حرمت بازماندگان شما را نگاه دارند. @nahjolbalaghe5

حکمت ۲۶۵ علی (ع) فرمود : سخن حكيمان اگر درست باشد داروست و اگر نادرست باشد، درد است. @nahjolbalaghe5

حکمت ۲۶۶ و مردى از او خواست تا ايمان را به وى بشناساند امام فرمود: فردا نزد من آى تا با تو بگويم ومردم هم بشنوند تا اگر سخن مرا فراموش كردى ديگرى برايت حفظ و نگهدارى كند زيراسخن چون شكار رمنده است يكى آن را مى گيرد، ديگرى از دستش مى دهد. سید رضی می گوید : و پاسخ امام را از اين پيش آورديم و آن سخن اوست كه ايمان بر چهار شعبه است. (حکمت 31) @nahjolbalaghe5