چرا گاهی یکدفعه بی‌دلیل یاد بعضی اموات میفتیم؟ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔜 @avaye_marg

#نهج_البلاغه گناهانی که بخشیده نمی شوند. إِنَّ مِنْ عَزَائِمِ اللَّهِ فِي الذِّكْرِ الْحَكِيمِ الَّتِي عَلَيْهَا يُثِيبُ وَ يُعَاقِبُ وَ لَهَا يَرْضَى وَ يَسْخَطُ، أَنَّهُ لَا يَنْفَعُ عَبْداً وَ إِنْ أَجْهَدَ نَفْسَهُ وَ أَخْلَصَ فِعْلَهُ أَنْ يَخْرُجَ مِنَ الدُّنْيَا لَاقِياً رَبَّهُ بِخَصْلَةٍ مِنْ هَذِهِ الْخِصَالِ لَمْ يَتُبْ، مِنْهَا: أَنْ يُشْرِكَ بِاللَّهِ فِيمَا افْتَرَضَ عَلَيْهِ مِنْ عِبَادَتِهِ، أَوْ يَشْفِيَ غَيْظَهُ بِهَلَاكِ نَفْسٍ، أَوْ يَعُرَّ بِأَمْرٍ فَعَلَهُ غَيْرُهُ، أَوْ يَسْتَنْجِحَ حَاجَةً إِلَى النَّاسِ بِإِظْهَارِ بِدْعَةٍ فِي دِينِهِ، أَوْ يَلْقَى النَّاسَ بِوَجْهَيْنِ أَوْ يَمْشِيَ فِيهِمْ بِلِسَانَيْنِ؛ اعْقِلْ ذَلِكَ فَإِنَّ الْمِثْلَ دَلِيلٌ عَلَى شِبْهِهِ. از امور قطعى و مسلّم الهى در کتاب حکيم و استوار او (قرآن مجيد) که خداوند به آن پاداش و کيفر مى دهد، و براى آن خشنود مى شود يا خشم مى گيرد، اين است که هر گاه انسان با يکى از اين خصلت ها بدون توبه از دنيا برود و پروردگار خود را با آن ملاقات کند، اعمالش سودى براى او نخواهد داشت; هر چند خود را به زحمت افکند و عملش را خالص گرداند. (نخست) اين که همتايى براى خدا در عبادتى که بر او فرض کرده قرار دهد يا خشم خود را با کشتن بى گناهى فرو نشاند يا کسى را به سبب عملى که ديگرى انجام داده نکوهش کند. (و او را متّهم سازد). يا براى به دست آوردن حاجتى که به مردم دارد بدعتى در دين خدا بگذارد يا مردم را با دو چهره ملاقات کند و در ميان آنان با دو زبان سخن بگويد (و نفاق و دورويى پيشه کند) در آن چه گفتم بينديش; (و بقيه را بر آن قياس کن) چرا که هر چيز را با مثل و مانندش مى توان شناخت. #خطبه۱۵۳

#صحیفه_سجادیه دعا در هنگام سختی و دشواری امور وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ يَدْعُوكَ مُخْلِصاً فِي الرَّخَاءِ دُعَاءَ الُْمخْلِصِينَ الْمُضْطَرِّينَ لَكَ فِي الدُّعَاءِ ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ. و مرا از آنان قرار ده که تو را خالص و بی‌آلایش، در حال آسایش می‌خوانند، مانند خواندن خالصانِ بی‌آلایشِ درمانده؛ همانا تو ستوده بزرگواری. #پایان_دعای۲۲

نگرشی بر واژه ها و ترکیب ها «مِنَ النِّسَآءِ وَ ...»: از قبیل عشق به زنان و .... دوست داشت زنان و ... حرف (مِنْ) می‌تواند مفسّره یا بیانیّه باشد. «الْبَنِینَ»: پسران. مراد فرزندان است. «الْقَنَاطِیر»: جمع قِنطار، دارائی هنگفت. آلاف و الوف. «الْمُقَنطَرَةِ»: انباشته. بیشمار. کومه. «الذَّهَبِ»: طلا. «الْفِضَّةِ»: نقره. «الْخَیْلِ»: رمه اسبان. «الْمُسَوَّمَةِ»: سر داده شده برای چَرا. نشاندار سفید پیشانی و دست و پا. زیبا و برازنده. «الأنْعَامِ»: چهارپایان. شتر و گاو و بز و گوسفند. «الْحَرْثِ»: کشتزار. مصدر است و به معنی اسم مفعول به کار رفته است. «الْمَآبِ»: مرجع. بازگشت. «حُسْنُ الْمَآبِ»: بازگشتگاه نیکو در بهشت. صفت به موصوف خود اضافه شده است. (با استفاده از سایت الکتاب)

#استاد_قرائتی سوره آل عمران «15» قُلْ أَ أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرٍ مِنْ ذلِكُمْ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ بگو: آيا شمارا به بهتر از اينها (كه محبوب شماست) خبر دهم؟ براى كسانى كه تقوا داشته باشند، نزد پروردگارشان باغهايى (بهشتى) است كه از زير (درختان) آن نهرها جارى است. براى هميشه در آنجا (بهره‌مند) هستند و همسرانى پاك (خواهند داشت) و رضا و خشنودى خداوند (شامل حالشان مى‌شود) و خداوند به حال بندگان بيناست. نکته ها در آخرين جمله از آيه‌ى قبل خوانديم كه عاقبتِ نيك نزد خداوند است؛ «وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ» اين آيه، سيمايى از بهشت نيكوكاران را ترسيم مى‌كند. پیام ها 1- در دعوت مردم به حق، آنان را به مقايسه‌ى دنيا و آخرت دعوت كنيم. «قُلْ أَ أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرٍ ...» 2- دوام و ثباتِ بهشت و رضايت خداوند كجا و لذائذ موقّت و ناپايدار دنيا كجا؟ «ذلِكَ مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا ... قُلْ أَ أُنَبِّئُكُمْ» 3- افراد با تقوا، شيفته‌ى زرق و برق دنيا نمى‌شوند. «لِلَّذِينَ اتَّقَوْا» در اين آيه، در مقابل‌ «لِلنَّاسِ» در آيه‌ى قبل بكار رفته است. 4- ملاك رسيدن به نعمت‌هاى آخرت، تقواست. «لِلَّذِينَ اتَّقَوْا» 5- تشويق بايد هماهنگ با خواسته‌هاى طبيعى وفطرى باشد. «أنهار، أزواج، خالدين» 6- پاكدامنى و پاكيزگى، برترين ارزش است. «أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ» 7- لذّت‌هاى متّقين تنها محدود به لذايذ مادّى نيست، رضايت الهى بالاترين لذّت معنوى است. «رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ» 8- تقوا تنها در ادعا نباشد، خداوند بصير و داناست. «وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ»

تفسیر سوره بقره آیه ۱۵ توسط استاد قرائتی

نگرشی بر واژه ها «أُنَبِّئُکُمْ»: آگاهتان کنم. «رِضْوَان»: رضايت. خوشنودى ازواج : جمع زوج بمعنى جفت. به زن و مرد اطلاق مى شود. (با استفاده از سایت الکتاب و تفسیر احسن الحدیث )

#استاد_قرائتی سوره آل عمران آیه ۱۶ «16» الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا إِنَّنا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ قِنا عَذابَ النَّارِ (پرهيزگاران) كسانى‌اند كه مى‌گويند: پروردگارا! براستى كه ما ايمان آورده‌ايم، پس گناهان ما را ببخشاى و ما را از عذاب آتش حفظ فرما. پیام ها 1- متّقين، همواره در انابه و دعا هستند. «يَقُولُونَ» 2- ايمان، زمينه‌ى عفو الهى است. «آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنا» 3- عفو، از شئون ربوبيّت و لازمه‌ى تربيت است. «رَبَّنا ... فَاغْفِرْ لَنا» 4- ترس از قهر و عذاب خداوند، از نشانه‌هاى تقواست. «قِنا عَذابَ النَّارِ» 5- به كارهاى خوبتان اعتماد نكنيد. با آنكه اهل تقوا هستيد، باز هم از قهر الهى بايد ترسيد. «قِنا عَذابَ النَّارِ»

سوره آل عمران آیه ۱۷ «17» الصَّابِرِينَ وَ الصَّادِقِينَ وَ الْقانِتِينَ وَ الْمُنْفِقِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحارِ (پرهيزگاران، همان) صابران و راستگويان و فرمان برداران فروتن و انفاق كنندگان و استغفار كنندگان در سحرها هستند. نکته ها افراد با تقوا خصوصيات و ويژگى‌هايى دارند؛ از جمله: 1. صبر در برابر مشكلات، صبر بر ترك گناهان و صبر بر انجام واجبات. 2. صداقت در گفتار و رفتار. 3. خضوع وفروتنى در انجام دستورات، دورى از غرور و خود برتربينى. 4. انفاق از هر چه خداوند به آنان روزى كرده است. 5. مناجات سحر و آمرزش‌خواهى از خداوند. آرى! سحر مناسب‌ترين زمان براى دعاست. امام صادق عليه السلام فرمود: مراد از استغفار در سحر، نماز در آن وقت است. «1» در برخى روايات آمده است: اگر كسى يكسال به طور مداوم، در قنوت نماز شب هفتاد مرتبه استغفار كند، مشمول اين آيه مى‌شود. «2» ابى‌بصير از امام صادق عليه السلام درباره‌ى «الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحارِ» پرسيد، حضرت فرمودند: رسول خدا صلى الله عليه و آله در نماز وتر هفتاد مرتبه استغفار مى‌كرد. «3» پیام ها 1- هم رسيدگى به خلق، هم عبادت خالق. «وَ الْمُنْفِقِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحارِ» 2- تقوا به معناى انزوا، بى‌خبرى و گوشه‌گيرى نيست، متقّى بايد جامع كمالات باشد. «الصَّابِرِينَ وَ الصَّادِقِينَ وَ ...» «1». تفسير مجمع‌البيان. «2». تفسير اطيب‌البيان؛ من‌لايحضر، ج 1، ص 309. «3». تهذيب‌الاحكام، ج 2، ص 120.

تفسیر سوره آل عمران آیات ۱۶ و۱۷ توسط استاد قرائتی