eitaa logo
کانال نهج البلاغه
131 دنبال‌کننده
682 عکس
520 ویدیو
2 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
دعا در طلب توبه اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ کَمٰا هَدَیْتَنَا بِهِ، وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ کَمَا اسْتَنْقَذْتَنَا بِهِ، صَلاٰةً تَشْفَعُ لَنٰا یَوْمَ الْقِیَامَةِ، وَیَوْمَ الْفَاقَةِ اِنَّكَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ، وَهُوَ عَلَیْكَ یَسِیرٌ. خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، آنگونه که ما را به وی هدایت کردی، و بر محمد و آلش، درود فرست آنگونه که ما را به وسیله او رهایی بخشیدی، درودی که شفاعت کند برای ما روز قیامت، و روز نیاز، که تو بر هر چیزیه توانایی و آن بر تو آسان است.
دعا برای سعادتمندی فَالشَّقِیُّ مَنْ لَمْ تَأْخُذْ بِیَدِەِ، وَلَمْ تُؤْمِنْهُ مِنْ غَدِەِ، وَالسَّعِیدُ مَنْ اٰوَیْتَهُ اِلیٰ کَنَفِ نِعْمَتِكَ، وَنَقَلْتَهُ حَمِیداً اِلیٰ مَنٰازِلِ رَحْمَتِكَ، اِنَّكَ عَلیٰ مٰا تَشَاءُ قَدِیرٌ، وَمُیَسـِّرُ کُلِّ عَسِیرٍ، وَکُلُّ عَسِیرٍ عَلَیْكَ سَهْلٌ یَسِیرٌ. که بدبخت کسی است که دستش را نگیری و او را نسبت به فردایش ایمنی نبخشی، و خوشبخت کسی است که او را در پناه نعمتت جای داده، و او را ستوده به جایگاه‌های رحمتت منتقل کرده باشی. که تو بر هر چه خواهی توانایی، و آسان کننده هر مشکلی هستی، و هر مشکلی بر تو آسان و ساده است.
اعتراف به گناه و درخواست فزونی عافیت وَ قُلْتَ: ﴿فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذٰا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكَرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَكَرَمَنِ وَأَمّا إِذٰا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهانَنِ﴾. و فرموده‌ای: «اما انسان را هرگاه پروردگارش بیازماید و گرامی بدارد و نعمت عطا کند، پس می‌گوید: پروردگارم من را گرامی داشته است و اگر او را بیازماید و روزی‌اش را بر او تنگ گیرد، پس می‌گوید: پروردگارم مرا ناچیز شمرده است». وَ قُلْتَ: ﴿إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغیٰ أَنْ رَآهُ اسْتَغْنیٰ﴾. و فرموده‌ای: «انسان سـر به طغیان می‌زند هرگاه که خود را بی‌نیاز بیند». وَ قُلْتَ: ﴿وَإِذٰا مَسَّ الْإِنْسٰانَ الضُّـرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِداً أَوْ قَائـِماً فَلَمّٰا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُـرَّەُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ یَدْعُنَا إِلیٰ ضُـرٍّ مَسَّهُ﴾. و فرموده‌ای:«و اگر بدحالی بر انسان دست یابد، ما را می‌خواند، به پهلو خوابیده یا ایستاده یا نشسته پس هر گاه بدحالی‌اش را از او دور سازیم چنان می‌گذرد که گویی ما را برای دور کردن زیانی از خود، نخوانده است». وَ قُلْتَ: ﴿وَإِذٰا مَسَّ الْإِنْسٰانَ ضُـرٌّ دَعٰا رَبَّهُ مُنِیباً إِلَیْهِ ثُمَّ إِذٰا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِیَ مٰا كَانَ یَدْعُوا إِلَیْهِ مِنْ قَبْلُ﴾ و فرموده‌ای: «هرگاه بدحالی به انسان رسد، پروردگارش را با بازگشت به سویش، می‌خواند و سپس هرگاه به او بدهد نعمتی را از نزد خود فراموش می‌کند آنچه را قبلاً به سوی آن را می‌خوانده بود». وَ قُلْتَ: ﴿وَیَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّـرِّ دُعٰاءَەُ بِالْخَیْرِ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا﴾. و فرموده‌ای: «و انسان شـر را درخواست می‌کند همچون درخواست کردنش خیر را، و انسان بوده است شتاب کننده». وَ قُلْتَ: ﴿إِذَا أَذَقْنَا الْاِنْسٰانَ مِنّٰا رَحْمَةً فَرِحَ بِهٰا﴾. و فرموده‌ای: «و اگر انسان را از سوی خود رحمتی بچشانیم به آن شاد می‌گردد». صَدَقْتَ وَبَرَرْتَ یٰا مَوْلاٰیَ، فَهٰذِەِ صِفَاتِیَ الَّتِی أَعْرِفُهٰا مِنْ نَفْسِی، قَدْ مَضَتْ بِقُدْرَتِكَ فِیَّ، غَیْرَ اَنْ وَعَدْتَنِی مِنْكَ وَعْداً حَسَناً أَنْ أَدْعُوكَ فَتَسْتَجِیبَ لیٖ، فَأَنَا أَدْعُوكَ كَمٰا أَمَرْتَنِی، فَاسْتَجِبْ لیٖ كَمٰا وَعَدْتَنِی، وَارْدُدْ عَلَیَّ نِعْمَتَكَ، وَانْقُلْنِی مِمّٰا أَنَا فِیهِ إِلیٰ مٰا هُوَ أَكَبَـرُ مِنْهُ، حَتّٰی اَبْلُغَ مِنْهُ رِضَاكَ، وَأَنٰالَ بِهِ مٰا عِنْدَكَ فِیمٰا أَعْدَدْتَهُ لِأَوْلِیَائِكَ الصّٰالِحِینَ، اِنَّكَ سَمِیعُ الدُّعٰاءِ، قَرِیبٌ مُجِیبٌ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّیِّبِینَ الْاَخْیٰارِ. راست فرمودی و نیکو عمل نـمودی ای مولای من، زیرا که اینها صفات من هستند که از خود می‌شناسم و به قدرت تو در من جریان یافته، جز اینکه تو از نزد خود مرا وعده‌ای نیکو فرموده‌ای که تو را بخوانم و مرا اجابت فرمایی، من تو را می‌خوانم آنگونه که به من دستور داده‌ای، پس مرا اجابت کن آنگونه که وعده‌ام فرموده‌ای، و بازگردان بر من نعمتت را، و مرا منتقل ساز از آنچه در آن هستم به سوی آنچه بزرگ‌تر از آن است، تا دست یابم از آن خشنودی تو را، و به دست آورم به وسیله آن آنچه را نزد توست از آنچه برای دوستان درست‌کارت آماده نـموده‌ای، که تو شنوندۀ دعا هستی، نزدیک اجابت کننده‌ای، و صلوات خداوند بر محمد و خاندان پاک بهتـرینش باد.
درخواست خوبی های ستوده و افعال پسندیده اَللّٰهُمَّ وَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ كَأَفْضَلِ مٰا صَلَّيْتَ عَلیٰ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ قَبْلَهُ وَأَنْتَ مُصَلٍّ عَلیٰ أَحَدٍ بَعْدَەُ، وَاٰتِنَا فِی الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِی الآْخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنِي بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّارِ. خداوندا و بر محمّد و آلش درود فرست، مانند برترین درودی که پیش از او بر یکی از بندگانت فرستادی و پس از او بر یکی از آفریده‌هایت می‌فرستی و ما را در دنیا و آخرت خیر و خوبی عطا کن و مرا به رحمتت از شکنجۀ آتش حفظ فرما.
دعا در هنگام سحر سپس امام سجاد (ع) به گریه افتاد و چنین سـرود: أَتُـحْـرِقُـنِـی بِـالنّٰـارِ یٰــا غَـایَـةَ الْـمُـنـیٰ آیا مرا با آتش می‌سوزانی ای نهایت آرزوها؟ فَــأَیْــنَ رَجَــائِـی ثُــمَّ أَیْــنَ مَــحَــبَّـتِـی پــس امــیـدم کـجـاسـت و مــحـبـتـم کـو؟ أَتَــیْــتُ بِــأَعْــمَــالٍ قِــبــَاحٍ رَدِیَّــةٍ مــن بــا اعــمــال زشــت پـسـتی آمــده‌ام وَمٰا فِی الْوَرىٰ خَلْقٌ جَنىٰ کَجِنَایَتِی و در میان مردم کسی نیست که جنایتی چون من کرده باشد. پس از آن گریه کرد و گفت: سُبْحَانَكَ تُعْصیٰ کَأَنَّكَ لاٰتُرىٰ، وَتَحْلُمُ کَأَنَّكَ لَمْ تُعْصَ، تَتَوَدَّدُ إِلیٰ خَلْقِكَ بِحُسْنِ الْصَّنِیعِ کَأَنَّ بِكَ الْحَاجَةَ إِلَیْهِمْ وَأَنْتَ یٰا سَیِّدِی الْغَنِیُّ عَنْهُمْ. پاکی تو، معصیت می‌شوی و گویا که نـمی‌بینی و بردباری می‌کنی گویا که معصیت نشده باشی، دوستی می‌کنی به آفریدگانت با نیکوکاری‌ات، و گویا که تو به آنها نیازمندی، در حالی که تو ای سـرورم از آنان بی‌نیاز هستی.
درخواست حوائج یٰا مَنْ قَصَدَهُ الطّٰالِبُونَ فَوَجَدُوهُ مُتَفَضِّلاً، وَلَجَاَ اِلَیْهِ الْعٰائِذُونَ فَوَجَدُوهُ نَوّٰالاً وَاَمَّهُ الْخٰائِفُونَ فَوَجَدُوهُ قَرِیباً. صَلَّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ. ای آنکه جویندگان او را قصد کردند، و او را بخشنده یافتند، و پناهجویان به او پناه بردند پس او را بسیار نعمت بخش دیدند و بیمناکان روی به سویش آوردند پس او را نزدیک یافتند. بر محمد و آل محمد درود فرست. (و حاجتت را درخواست کن که برآورده می‌شود ان شاءاللّٰه تعالی.)
هرگاه از ستم سلطانی بیمناک می شد. فَیٰا مَنْ قَلَّ عِنْدَ نِعْمَتِهِ شُکْرِی فَلَمْ یَحْرِمْنِی، وَیٰا مَنْ قَلَّ عِنْدَ نِقْمَتِهِ صَبْـرِی فَلَمْ یَخْذُلْنِی، وَیٰا مَنْ رَآنِی عَلَی الْخَطٰایَا فَلَمْ یَفْضَحْنِی، وَیٰاذَا النَّعْمَاءِ الَّتِی لاٰتُحْصیٰ، وَیٰا ذَاالْاَیَادِی الَّتِی لاٰتَنْقَضیٖ، بِكَ اسْتَدْفِعُ مَکْرُوهَ مٰا اَنَا فِیِه، وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ شَـرِّہِ یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ. پس ای آنکه اندک شد هنگام نعمت‌هایش سپاسگزاری‌ام و او مرا محروم نکرد، و ای آنکه اندک شد هنگام آزمودنش شکیبایی‌ام و او مرا وانگذاشت، و ای آنکه مرا بر خطاها دید و مرا رسوا نساخت، و ای دارندۀ نعمت‌هایی که به شمار نیاید، و ای دارندۀ الطافی که پایان نیابد، به تو دوری می‌جویم از بدی آنچه در آن هستم. و به تو پناه می‌برم از شـر آن، ای مهربان‌ترین مهربانان.
درخواست یاری و دفاع از شـر دشمنان فَیٰا مَنْ قَلَّ عِنْدَ نِعَمِهِ شُکْرِی فَلَمْ یَحْرِمْنِی، وَیٰا مَنْ قَلَّ عِنْدَ بَلاٰئِهِ صَبْـرِی فَلَمْ یَخْذُلْنِی، وَیٰا مَنْ رَآنِی عَلَی الْمَعَاصِی فَلَمْ یَفْضَحْنِی، یٰا ذَاالْمَعْرُوفِ الَّذِی لاٰیَنْقَطِعُ أَبَداً، وَیٰا ذَاالنَّعْمَاءِ الَّتِی لاٰتُحْصیٰ عَدَداً صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَادْفَعْ عَنِّی شَـرَّ (فُلاٰنٍ)، بِكَ أَدْفَعُ فیٖ نَحْرِہِ وَأَسْتَعِیذُ مِنْ شَـرِّہِ وَأَسْتَعِینُ عَلَیْهِ، فَاکْفِنِی شَـرَّہُ بِحَوْلِكَ وَقُوَّتِكَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ. پس ای آنکه اندک شد هنگام نعمت‌هایش سپاسگزاری‌ام و او مرا محروم نکرد، و ای آنکه اندک شد هنگام آزمودنش شکیبایی‌ام و او مرا وانگذاشت، و ای آنکه مرا در حال نافرمانی‌هایش دید و مرا رسوا نساخت، ای دارندۀ احسانی که هرگز قطع نشود، و ای دارندۀ نعمت‌هایی که تعدادش به شمار نیاید، بر محمد و آل محمد درود فرست، و از من دور کن شـر (فلان را) به تو بر گردنش می‌زنم، و پناه می‌جویم از شـرش و بر او یاری می‌طلبم، پس مرا کفایت کن شـرش را به نیرو و قوتت، ای مهربان‌ترین مهربانان.
دعای پدر و مادر در حق فرزندان اللَّهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذَلِكَ بِتَوْفِيقِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، وَ أَعِذْنَا مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ ، وَ أَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي وَ لِوَلَدِي [لِوُلْدِي] فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الآْخِرَةِ ، إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ سَمِيعٌ عَلِيمٌ عَفُوٌّ غَفُورٌ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ. وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ، وَ فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ. خدایا! همۀ این امور را به توفیق رحمتت به ما عطا کن و ما را از عذاب دوزخ پناه ده و به همۀ مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان باایمان، مانند آنچه را برای خود و فرزندانم از تو خواستم، در این جهانِ زودگذر و زندگی آیندۀ آخرت، عطا فرما! همانا تو به بندگان نزدیک، اجابت‌کنندۀ دعا، شنوا و دانا، بخشنده و آمرزنده، مهربان و رحیمی. و ما را در این دنیا و آن دنیا، خیر و خوبی عنایت کن؛ و از عذاب دوزخ حفظ فرما.
دعا برای پدر و مادر اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ الْمَنِّ الْقَديِمِ ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِميِنَ . خدایا! اگر آمرزشت نسبت به آن‌ها (پدر و مادرم) بر من پیشی گرفته، پس ایشان را شفیع من قرار ده؛ و اگر مرا پیش از آن‌ها مورد مغفرت قرار داده‌ای، پس مرا شفیع آنان کن؛ تا در پرتو مهربانی‌ات، در سرای کرامتت و جایگاه آمرزش و رحمتت گرد آییم؛ همانا تو دارای احسان عظیم و نعمت قدیمی و تو مهربان‌ترین مهربانانی.
هرگاه خبـر مرگ کسی را می‌شنیدند و یا از مردن یاد می‌کردند. أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَیْرَ ضَالِّینَ، طَائِعِینَ غَیْرَ مُسْتَكْرِهِینَ، تَائِبِینَ غَیْرَ عَاصِینَ وَلاٰ مُصِـرِّينَ، یٰا ضَامِنَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِینَ، وَمُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ. ما را در زمرۀ هدایت یافتگان بـمیران، نه گمراهان؛ و در سلک مطیعانی که از مرگ اکراه ندارند و در جمع توبه‌کنندگان از دنیا ببـر، نه گناهکاران و اصـرار ورزان به گناه؛ ای ضامن پاداش نیکوکاران و اصلاح کنندۀ کردار بدکاران.
دعای صبح و شب اَللّٰهُمَّ سَهِّلْ لیٖ حُزُونَهَ اَمْریٖ، وَذَلِّلْ لیٖ صُعُوبَتَهُ، وَاَعْطِنِی مِنَ الْخَیْرِ اَکْثَـرَ مِمّٰا اَرْجُو، وَاصْـرِفْ عَنّیٖ مِنَ الشَّـرِّ اَکْثَـرَ مِمّٰا اَخٰافُ وَاَحْذَرُ، وَمِمّٰا لاٰاَحْذَرُ، وَلاٰ حَوْلَ وَلاٰ قُوَّهَ اِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَحَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، نِعْمَ الْمَوْلیٰ، وَنِعْمَ النَّصِیرُ. خداوندا بر من آسان ساز اندوه کارم را، و سختی‌اش را بر من هموار ساز و به من عطا کن از خیر بیش از آنچه امیدوار هستم و از من دور کن از شـر، بیش از آنچه می‌ترسم و پرهیز می‌کنم و از آنچه پرهیز نـمی‌کنم، و نیست نیرو و قوتی جز به خداوند بلند مرتبۀ عظیم، و صلوات خداوند بر محمد و خاندانش و بس است ما را خداوند و او بهتـرین وکیل و بهتـرین یاور و بهتـرین یاری دهنده است.