🟩✨خدایا
اگر لب هایم نمی دانند
در دعا چه بخواهند
به حرف دلم گوش کن لطفا 🤲
#نهج_البلاغه
#آغاز_خطبه۱۹۸
علم فراگیر خداوند
يَعْلَمُ عَجِيجَ الْوُحُوشِ فِي الْفَلَوَاتِ، وَ مَعَاصِيَ الْعِبَادِ فِي الْخَلَوَاتِ، وَ اخْتِلَافَ النِّينَانِ فِي الْبِحَارِ الْغَامِرَاتِ، وَ تَلَاطُمَ الْمَاءِ بِالرِّيَاحِ الْعَاصِفَاتِ؛ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً نَجِيبُ اللَّهِ وَ سَفِيرُ وَحْيِهِ وَ رَسُولُ رَحْمَتِهِ.
(خداوند) صداى نعره حيوانات وحشى را در بيابانها، و گناهان بندگان را در خلوتگاهها، و رفت و آمد ماهيان را در درياهاى ژرف، و تلاطم امواج آب را بر اثر وزش تندبادها، مى داند (و از تمام اين جزئيات آگاه و با خبر است) و گواهى مى دهم که محمّد برگزيده خدا و سفير وحى و رسول رحمت اوست.
#خطبه۱۹۸
#صحیفه_سجادیه_جامعه
#آغاز_دعای۱۵۶
درخواست یاری و دفاع از شـر دشمنان
اَللّٰهُمَّ احْرُسْنِی بِعَیْنِكَ الَّتِی لاٰتَنٰامُ، وَاکْنُفْنِی بِرُکْنِكَ الَّذِی لاٰیُرَامُ، وَاغْفِرْ لیٖ بِقُدْرَتِكَ عَلَیَّ، فَلاٰ أَهْلَكُ وَأَنْتَ رَجَائِی. فَکَمْ مِنْ نِعْمَةٍ أَنْعَمْتَ بِهٰا عَلَیَّ، قَلَّ لَكَ عِنْدَهَا شُکْرِی، وَکَمْ مِنْ بَلِیَّةٍ ابْتَلَیْتَنِی بِهٰا قَلَّ لَكَ عِنْدَهَا صَبْـرِی.
خداوندا مرا نگهبان باش با چشمت که به خواب نرود، و مرا حمایت کن با قدرتت که بدان دستـرسی نباشد، و مرا ببخش به قدرتت بر من، که هلاک نشوم در حالی که تو امید من باشی. و چه بسیار نعمتی که بخشیدی بر من، و اندک گشت برای تو در مورد آن سپاسگزاریام، و چه بسیار بلایی که مرا بدان مبتلا ساختی، که در مورد آن برای تو صبـرم اندک شد.
#دعای۱۵۶
#استاد_قرائتی
تفسیر نور (محسن قرائتی)
سوره نساء آیه ۶۶
وَ لَوْ أَنَّا كَتَبْنا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيارِكُمْ ما فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا ما يُوعَظُونَ بِهِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبِيتاً «66»
و اگر به آنان حكم مىكرديم كه تن به كشتن دهيد (ويكديگر را به فرمان ما بكشيد) يا از خانه و سرزمين خود بيرون رويد، جز افرادى اندك، اين دستور را انجام نمىدادند و اگر آنان به آنچه پند داده مىشوند عمل مىكردند، برايشان بهتر و در پايدارى مؤثرتر بود.
نکته ها
اين آيه اشاره دارد به تكليفهاى سختى كه براى امّتهاى پيشين بوده است، مثلًا خدا به كيفر گوسالهپرستى بنىاسرائيل، فرمان داد يكديگر را بكشند. چون براى گناهى بزرگ مثل بتپرستى، جبرانى عظيم مانند كشتن يكديگر و بيرون رفتن از شهر و ديار خود لازم بود.
پیام ها
1- مؤمنان بايد خود را بسنجند، كه اگر فرمان سختى صادر شد، در برابر آن چگونه خواهند بود؟ «وَ لَوْ أَنَّا كَتَبْنا عَلَيْهِمْ»
2- هنگام امتحان، افراد كمترى از عهدهى انجام تكليف و اثبات ادعا برمىآيند. «ما فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ»
3- فرمان كفر به طاغوت و رجوع به پيامبر و تسليم قضاوت او بودن، موعظه و خيرخواهى الهى است. «ما يُوعَظُونَ بِهِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ»
4- خير و سعادت در گرو عمل است «فَعَلُوهُ- خَيْراً»
5- احكام الهى (اوامر و نواهى) مواعظ خداوند است. «فَعَلُوا ما يُوعَظُونَ بِهِ»
6- هرچه در راه خدا گام برداريم، ثبات قدم و ايمان بيشتر مىشود. «فَعَلُوهُ ... أَشَدَّ تَثْبِيتاً»
7- عمل، در نفس و روح اثر دارد. عمل به احكام، سبب پايدارى ايمان است. فَعَلُوهُ ... أَشَدَّ تَثْبِيتاً
8- تكاليف الهى هرچند به ظاهر ناخوشايند و سخت باشد، ولى به خير و صلاح انسان است. وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا ... لَكانَ خَيْراً لَهُمْ
#نهج_البلاغه
ارزش تقوا
أَمَّا بَعْدُ، فَإِنِّي أُوصِيكُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ الَّذِي ابْتَدَأَ خَلْقَكُمْ وَ إِلَيْهِ يَكُونُ مَعَادُكُمْ وَ بِهِ نَجَاحُ طَلِبَتِكُمْ وَ إِلَيْهِ مُنْتَهَى رَغْبَتِكُمْ وَ نَحْوَهُ قَصْدُ سَبِيلِكُمْ وَ إِلَيْهِ مَرَامِي مَفْزَعِكُمْ؛ فَإِنَّ تَقْوَى اللَّهِ دَوَاءُ دَاءِ قُلُوبِكُمْ وَ بَصَرُ عَمَى أَفْئِدَتِكُمْ وَ شِفَاءُ مَرَضِ أَجْسَادِكُمْ وَ صَلَاحُ فَسَادِ صُدُورِكُمْ وَ طُهُورُ دَنَسِ أَنْفُسِكُمْ وَ جِلَاءُ [غِشَاءِ] عَشَا أَبْصَارِكُمْ وَ أَمْنُ فَزَعِ جَأْشِكُمْ وَ ضِيَاءُ سَوَادِ ظُلْمَتِكُمْ.
اما بعد، من شما را به تقواى الهى توصيه مى کنم، همان خداوندى که آفرينش شما را آغاز کرد و بازگشت شما نيز به سوى اوست. خدايى که برآورنده حاجات شما و آخرين نقطه اميد و آرزويتان است. راه راست شما به او ختم مى شود و به هنگام ترس و وحشت پناهگاهتان تنها اوست. تقوا پيشه کنيد که تقواى الهى داروى بيماريهاى دلهاى شماست و سبب بينايى قلبها و شفاى امراض جسمانى و موجب اصلاح فساد جانها و پاکيزگى از آلودگى ارواح و جلاى نابينايى چشم ها و سبب امنيّت در برابر اضطراب ها و روشنايى تيرگيهاى شماست.
#خطبه۱۹۸
#صحیفه_سجادیه_جامعه
درخواست یاری و دفاع از شـر دشمنان
فَیٰا مَنْ قَلَّ عِنْدَ نِعَمِهِ شُکْرِی فَلَمْ یَحْرِمْنِی، وَیٰا مَنْ قَلَّ عِنْدَ بَلاٰئِهِ صَبْـرِی فَلَمْ یَخْذُلْنِی، وَیٰا مَنْ رَآنِی عَلَی الْمَعَاصِی فَلَمْ یَفْضَحْنِی، یٰا ذَاالْمَعْرُوفِ الَّذِی لاٰیَنْقَطِعُ أَبَداً، وَیٰا ذَاالنَّعْمَاءِ الَّتِی لاٰتُحْصیٰ عَدَداً صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَادْفَعْ عَنِّی شَـرَّ (فُلاٰنٍ)، بِكَ أَدْفَعُ فیٖ نَحْرِہِ وَأَسْتَعِیذُ مِنْ شَـرِّہِ وَأَسْتَعِینُ عَلَیْهِ، فَاکْفِنِی شَـرَّہُ بِحَوْلِكَ وَقُوَّتِكَ یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.
پس ای آنکه اندک شد هنگام نعمتهایش سپاسگزاریام و او مرا محروم نکرد، و ای آنکه اندک شد هنگام آزمودنش شکیباییام و او مرا وانگذاشت، و ای آنکه مرا در حال نافرمانیهایش دید و مرا رسوا نساخت، ای دارندۀ احسانی که هرگز قطع نشود، و ای دارندۀ نعمتهایی که تعدادش به شمار نیاید، بر محمد و آل محمد درود فرست، و از من دور کن شـر (فلان را) به تو بر گردنش میزنم، و پناه میجویم از شـرش و بر او یاری میطلبم، پس مرا کفایت کن شـرش را به نیرو و قوتت، ای مهربانترین مهربانان.
#پایان_دعای۱۵۶