✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت48 ( 1 ) 🔹مراحل پیروزی 🔰 در حکمت ۴۸ نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنین (علیه السلام) می فرمایند: « الظَّفَرُ بِالْحَزْمِ وَ الْحَزْمُ بِإِجَالَةِ الرَّأْيِ وَ الرَّأْيُ بِتَحْصِينِ الْأَسْرَارِ » ؛ " پیروزی در گرو دوراندیشی و دوراندیشی به فعّال کردن فکر و تفکّر منوط به نگهداری اسرار است. " 🔻در این حکمت بسیار بسیار کاربردی و بلکه راهبردی، ابتدا باید به "الظفر"، سپس به "الحزم" و در نهایت به بحث "تفکر" و "رأی" پرداخته بشود، تا عمق مفهوم این حکمت، درک بشود. 🔻درباره ظفر یعنی پیروزی در نهج‌البلاغه، نکاتی که مربوط می شود به پیام حکمت ۴۸، این نکات هستند: 🔸۱. نکته اول: هر پیروزی، در حقیقت پیروزی نیست؛ بلکه پیروزی های واقعی داریم و پیروزی های کاذب؛ 🔻مولا علی (علیه السلام) در حکمت ۳۲۷ نهج‌البلاغه می فرمایند: « مَا ظَفِرَ مَنْ ظَفِرَ الْإِثْمُ بِه » ؛ " کسی که از طریق گناه به مقصود خودش می رسد، خیال کرده که پیروز شده و به نتیجه رسیده است؛ بلکه او اصلاً پیروز نشده " 🔸۲. نکته دوم : همچنین بین کسی که در به دست آوردن دنیای پست احساس پیروزی می کند و کسی که از آخرت چیزی بدست آورده، مولا علی (علیه السلام)، فاصله ای بیش از فاصله آسمان تا زمین قائل هستند و در حکمت ۳۷۰ می فرمایند: « وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيَا بِأَعْلَى هِمَّتِهِ كَالْآخَرِ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الْآخِرَةِ بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ » ؛ " کسی که فریب دنیا را خورده و با نهایت زور و تلاش و همّتش توانسته است چیزی از دنیا به دست آورد، این در واقع به قدر کسی نیست که همّتی کرده، ولو چیز اندکی از آخرت سهم برده است." یعنی سهم اندک از آخرت، بسیار شرف دارد بر بهره بالای از دنیا. 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...

🌳شجره آشوب« قسمت صد و شصت ویکم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔴 شیعیان بی بصیرت 🔻بعد از شهادت امام علی علیه السلام، شیعیانی بودند که برای انتقام خون امام، تعصب داشتند. آن ها قصدشان این بود که به نبرد با خوارج بروند، اما غافل از این که دشمن اصلی، بنی امیه است. امام علی (ع) نیز در زمان خود، بسیار تلاش کرد شیعیان و اصحاب خود را با این طرز تفکر آشنا کند که باید دشمن اصلی، یعنی جبهه کفر، را ابتدا از بین برد. 🔻 سران بنی امیه و تابعان آن ها، از این بی بصیرتی استفاده می کردند و اصحاب امام را درگیر جنگ داخلی با خوارج می کردند تا از دشمن اصلی جا بمانند. اصحاب امام نیز می خواستند از ظرفیت بنی امیه و دشمن خود برای ضربه زدن به خوارج استفاده کنند. دقیقا دشمن همین را می خواست؛ یعنی شیعیان و اصحاب علی علیه السلام، مشغول نبرد داخلی شوند تا ضعیف شده و از جبهه اصلی، یعنی بنی امیه غافل شوند. 🔻مغیره، به شیعیان اجازه می داد تا در محافل خصوصی خود، به مدح امام علی بپردازند. او به شیعیان گفت که چون حکومت بنی امیه، بر مردم مسلط است مأموریت دارد اجازه بیان فضیلت امام علی را به صورت علنی ندهد. او کسانی را مانند معقل بن قیس که از اصحاب امام بود، به قتال با خوارج می فرستاد. حتی عدی بن حاتم، از شیعیان باوفای امام نیز فریب اقدام مغیره را خوردند. 🔻دقیقا بنی امیه می خواست اصحاب امام را در این قضایا، به تحلیل اشتباه و خطای محاسباتی بیندازند. این مأموریت از سوی مغیره صورت می گرفت. حتی معاویه نیز قصد داشت امام حسن را بفریبد. او به امام گفت که حاضر است تجهیزات و نیرو در اختیارش بگذارد تا با خوارج بجنگد. اما امام حسن با هشیاری به او فرمود: «اگر با کسی از اهل قبله بخواهم بجنگم، از تو شروع می کنم.» 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد...

🌹 ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و شصت و چهارم ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه160: (در شهر کوفه در سال ٣٧ هجری، هنگام حرکت دادن مردم به سوی صفین و جنگ با شامیان، ایراد فرمود. 1⃣ خداشناسی ♦️فرمان خدا قضای حتمی و حکمت و خشنودی او مايه امنيّت و رحمت است؛ از روی علم، حکم می کند و با حلم و بردباری می بخشايد. خدايا! سپاس تو راست بر آنچه می گيری و عطا می فرمايی و شفا می دهی يا مبتلا می سازی. سپاسی که تو را رضايت بخش ترين، محبوب ترين و ممتازترين باشد، سپاسی که آفريدگانت را سرشار سازد و تا آنجا که تو بخواهی تداوم يابد، سپاسی که از تو پوشيده نباشد و از رسيدن به پيشگاهت باز نماند، سپاسی که شمارش آن پايان نپذيرد و تداوم آن از بين نرود. خدايا! حقيقتِ بزرگی تو را نمی دانيم، جز آن که می دانيم تو زنده ای و احتياج به غير نداری، خواب سنگين يا سبک تو را نمی ربايد، هيچ انديشه ای به تو نرسد و هيچ ديده ای تو را ننگرد، اما ديده ها را تو می نگری و اعمال انسان ها را شماره فرمايی و قدم ها و موی پيشانی ها زمام امور همه به دست تو است، خدايا آنچه را که از آفرينش تو می نگريم، واز قدرت تو به شگفت می آييم و بدان بزرگی قدرت تو را می ستاييم، بسی ناچيزتر است در برابر آنچه که از ما پنهان و چشم های ما از ديدن آنها ناتوان و عقل های ما از درک آنها عاجز است و پرده های غيب ميان ما و آنها گسترده می باشد. 2⃣ راههای خداشناسی ♦️ پس آن کس که دل را از همه چيز تهی سازد و فکرش را به کار گيرد تا بداند که چگونه عَرش قدرت خود را برقرار ساخته ای و پديده را چگونه آفريده ای و چگونه آسمان ها و کرات فضايی را در هوا آويخته ای و زمين را چگونه بر روی امواج آب گسترده ای؟ نگاهش حسرت زده و عقلش مات و سرگردان و شنواييش آشفته و انديشه اش حيران می ماند. 3⃣ وصف اميدواری به خدا ♦️به گمان خود ادّعا دارد که به خدا اميدوار است! به خدای بزرگ سوگند! که دروغ می گويد، چه می شود او را که اميدواری در کردارش پيدا نيست؟ پس هر کس به خدا اميدوار باشد بايد، اميد او در کردارش آشکار شود. هر اميدواريی جز اميد به خدای تعالی ناخالص است و هر ترسی جز ترس از خدا نادرست است. گروهی در کارهای بزرگ به خدا اميد بسته و در کارهای کوچک به بندگانِ خدا روی می آورند؛ پس حقِّ بنده را ادا می کنند و حقِّ خدا را بر زمين می گذارند، چرا در حقِّ خدای متعال کوتاهی می شود و کمتر از حقِّ بندگان رعايت می گردد. آيا می ترسی در اميدی که به خدا داری دروغگو باشی؟ يا او را در خور اميد بستن نمی پنداری؟ اميدوار دروغين اگر از بنده خدا ترسناک باشد، حقِّ او را چنان رعايت کند که حقَّ پروردگار خود را آن گونه رعايت نمی کند، پس ترس خود را از بندگان آماده و ترس از خداوند را وعده ای انجام نشدنی می شمارد و اينگونه است کسی که دنيا در ديده اش بزرگ جلوه کند و ارزش و اعتبار دنيا در دلش فراوان گردد که دنيا را بر خدا مقدّم شمارد و جز دنيا به چيز ديگری نپردازد و بنده دنيا گردد. 4⃣ سیری در زندگی پیامبران «برای انتخاب الگوهای ساده زیستی» ♦️برای تو کافی است که راه و رسم زندگی پيامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) را اطاعت نمايی تا راهنمای خوبی برای تو در شناخت بدی ها و عيب های دنيا و رسوايی ها و زشتی های آن باشد، چه اينکه دنيا از هر سو بر پيامبر(صلی الله علیه و آله) بازداشته و برای غير او گسترانده شد، از پستان دنيا شير نخورد و از زيورهای آن فاصله گرفت. اگر می خواهی دومی را، موسی(علیه السلام) (کسی که با خدا سخن گفت) و زندگی او را توصيف کنم، آنجا که می گويد: «پروردگارا! هر چه به من از نيکی عطا کنی نيازمندم». به خدا سوگند! موسی(علیه السلام) جز قرص نانی که گرسنگی را برطرف سازد چيز ديگری نخواست، زيرا موسی(علیه السلام) از سبزيجات زمين می خورد، تا آنجا که بر اثر لاغری و آب شدن گوشت بدن، سبزی گياه از پشت پرده ی شکم او آشکار بود و اگر می خواهی سومی را، حضرت داوود(علیه السلام) صاحب نی های نوازنده و خواننده بهشتيان را الگوی خويش سازی، که با هنر دستان خود از ليف خرما زنبيل می بافت و از همنشينان خود می پرسيد: چه کسی از شما اين زنبيل را می فروشد؟ و با بهای آن به خوردن نان جوی قناعت می کرد. و اگر خواهی از عيسی بن مريم(علیه السلام) بگويم که سنگ را بالش خود قرار می داد، لباس پشمی خشن به تن می کرد و نان خشک می خورد، نان خورشت او گرسنگی و چراغش در شب ماه و پناهگاه زمستان او شرق و غرب زمين بود. ميوه و گُلِ او سبزيجاتی بود که زمين برای چهارپايان می روياند. زنی نداشت که او را فريفته خود سازد، فرزندی نداشت تا او را غمگين سازد، مالی نداشت تا او را سرگرم کند و آز و طمعی نداشت تا او را خوار و ذليل نمايد. مرکب سواری او دو پايش و خدمتگزار وی، دست هايش بود.

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و شصت و چهارم خطبه ۱۶۰ بند ۱ تا۴

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت48 2⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت48 ( 2 ) 🔹مراحل پیروزی 🔸 ۳. نکته سوم : نکتهٔ بعدی این است که از نظر امیرالمؤمنین (علیه السلام) صبر و پافشاری و استقامت بر هدف و مسیر، راه قطعی پیروزی است؛ 🔻 در حکمت۱۵۳ می فرمایند: « وَ لَا يَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَانُ » " کسی که صبور باشد، پیروزی را از دست نخواهد داد، ولو اینکه رسیدن به پیروزی، زمانی طولانی وقت ببرد." 🔸 ۴. نکته چهارم این است که از نگاه مولا علی (علیه السلام)، عفوِ کسی که به ما بدی کرده، در هنگامی که ما قدرت انتقام داریم، نوعی زکاتِ ظفر و پیروزی و شیرین تر از خود پیروزی است. 🔻 لذا در حکمت ۲۱۱ می فرمایند: « الْعَفْوُ زَكَاةُ الظَّفَرِ » 🔻 و در نامه ۳۱ به امام مجتبی (علیه السلام) توصیه می فرمایند: « خُذ علیٰ عَدوِّکَ بِالفَضل فإنه اهلَ الظَّفَرَین » ؛ " تا می‌توانی نسبت به دشمنت فضل و بخشش داشته باش؛ به خاطر اینکه بخشش دشمن در موقع پیروزی، یکی از دو ظفر است، بلکه شیرین ترین این دو ظفر است. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...

🌳شجره آشوب« قسمت صد و شصت و دوم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻حال به خوبی می توان فهمید نقشه بنی امیه، درگیر کردن اصحاب امام با دشمنان داخلی است تا از این طریق، به آسودگی حکومت خود را ادامه دهند. بنی امیه، با بیان فضیلت های امام علی به صورت نهانی، مشکلی ندارند؛ چون این کار آگاهی بخشی عمومی ندارد. آن ها از روشنگری و بیدار شدن عمومی با فضایل می ترسیدند. همچنین با این کار، می خواست شیعیان و اصحاب امام را فریب دهد تا حواس آنان را از جبهه کفر یا همان بنی امیه، منحرف کند. 🔻آیا مغیره دلسوز شیعیان بود که اصحاب امام علی را به نبرد با خوارج تشویق می کرد یا اجازه مدح امام علی در محافل خصوصی را می داد؟ 🔻آیا عمر بن عبدالعزیر که فدک را به بنی هاشم برگرداند، دلسوز اهل بیت بود؟ اگر واقعا او دلسوز بود، خلافت را به امام باقر علیه السلام بر می گرداند.اگر زیارت امام حسین علیه السلام از سوی مأمون، اجازه داده می شود، درد دین دارد؟ یا اینکه می خواست با دادن امتیاز به شیعیان انها را از قیام های علیه بنی عباس منصرف کند؟ در این راستا، مأمون لباس های سیاه بنی عباس را سبز رنگ می کند 🔻اما متأسفانه شیعیان در طول تاریخ، به سبب نداشتن بصیرت و درک درست از روش های دشمن، نتوانستند اولویت مبارزه خود را تشخیص دهند. این موضوع، باعث شد دشمن بتواند از آگاهی نداشتن شیعیان، بهره برده و آن ها را مشغول کند تا بتواند هرچه بیشتر حکومت ظالمانه خود را ادامه دهد. ثمره این بی بصیرتی، غربت بیشتر امامان بود و از سویی استمرار ظلم. 🔻امروز نیز، دشمنان دین (یهود) با ایجاد خطوط انحرافی در تشیع، مسلمانان را سرگرم درگیری های داخلی میان خود می کنند (جنگ شیعه و سنی )تا اذهان و حواس آنان از استکبار جهانی، پرت شود. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد...

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و شصت و پنجم خطبه ۱۶۰ بند ۵

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰روز. سهم روز صد و شصت و پنجم ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه160 5⃣ راه و رسم زندگي پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) ♦️ پس به پيامبر پاکيزه و پاکت اقتدا کن که راه و رسم او الگويی است برای الگو طلبان و مايه فخر و بزرگی است برای کسی که خواهان بزرگواری باشد و محبوب ترين بنده نزد خدا کسی است که از پيامبرش پيروی کند و گام بر جايگاه قدم او نهد. پيامبر(صلی الله علیه و آله) از دنيا چندان نخورد که دهان را پر کند و به دنيا با گوشه چشم نگريست، دو پهلويش از تمام مردم فرو رفته تر و شکمش از همه خالی تر بود. دنيا را به او نشان دادند، امّا نپذيرفت و چون دانست خدا چيزی را دشمن می دارد آن را دشمن داشت، و چيزی را که خدا خوار شمرده، آن را خوار انگاشت و چيزی را که خدا کوچک شمرده ،کوچک و ناچيز می دانست. اگر در ما نباشد جز آن که آنچه را خدا و پيامبرش دشمن می دارند، دوست بداريم، يا آنچه را خدا و پيامبرش کوچک شمارند، بزرگ بداريم، برای نشان دادن دشمنی ما با خدا و سرپيچی از فرمان های او کافی بود!. و همانا پيامبر «که درود خدا بر او باد» بر روی زمين می نشست و غذا می خورد و چون برده، ساده می نشست و با دست خود کفش خود را وصله می زد و جامه خود را با دست خود می دوخت و بر الاغ برهنه می نشست و ديگری را پشت سر خويش سوار می کرد. پرده ای بر در خانه او آويخته بود که نقش و تصويرها در آن بود، به يکی از همسرانش فرمود، «اين پرده را از برابر چشمان من دور کن که هر گاه نگاهم به آن می افتد، به ياد دنيا و زينت های آن می افتم.» پيامبر(صلی الله علیه و آله) با دل از دنيا روی گرداند و يادش را از جان خود ريشه کن کرد و همواره دوست داشت تا جاذبه های دنيا از ديدگانش پنهان ماند و از آن لباس زيبايی تهيّه نکند و آن را قرارگاه دائمی خود نداند و اميدِ ماندن در دنيا نداشته باشد، پس ياد دنيا را از جان خويش بيرون کرد و دل از دنيا برکند و چشم از دنيا پوشاند و چنين است کسی که چيزی را دشمن دارد، خوش ندارد به آن بنگرد، يا نام آن نزد او بر زبان آورده شود. در زندگانی رسول خدا(صلی الله علیه و آله) برای تو نشانه هايی است که تو را به زشتی ها و عيب های دنيا راهنمايی کند، زيرا پيامبر(صلی الله علیه و آله) با نزديکان خود گرسنه به سر می برد و با آن که مقام و منزلت بزرگی داشت، زينت های دنيا از ديده او دور ماند. پس تفکّرکننده ای بايد با عقل خويش به درستی انديشه کند که آيا خدا محمد(صلی الله علیه و آله) را به داشتن اين صفت ها اکرام فرمود يا او را خوار کرد؟ اگر بگويد خوار کرد، دروغ گفته و بُهتانی بزرگ زده است، و اگر بگويد: او را اکرام کرد، پس بداند، خدا کسی را خوار شمرد که دنيا را برای او گستراند و از نزديک ترين مردم به خودش دور نگهداشت. پس پيروی کننده بايد از پيامبر(صلی الله علیه و آله) پيروی کند و به دنبال او راه رود و قدم بر جای قدم او بگذارد وگرنه از هلاکت ايمن نمی باشد، که همانا خداوند، محمّد(صلی الله علیه و آله) را نشانه قيامت و مژده دهنده بهشت و ترساننده از کيفر جهنّم قرار داد. او با شکمی گرسنه از دنيا رفت و با سلامت جسم و جان وارد آخرت شد و کاخ های مجلّل نساخت سنگی بر سنگی نگذاشت تا جهان را ترک گفت و دعوت پروردگارش را پذيرفت. وه! چه بزرگ است منّتی که خدا با بعثت پيامبر(صلی الله علیه و آله) بر ما نهاده، و چنين نعمت بزرگی به ما عطا فرموده. رهبر پيشتازی که بايد او را پيروی کنيم و پيشوايی که بايد راه او را تداوم بخشيم. به خدا سوگند! آن قدر اين پيراهن پشمين را وصله زدم، که از پينه کننده آن، شرمسارم. يکی به من گفت: «آيا آن را دور نمی افکنی؟». گفتم: از من دور شو، صبحگاهان رهروان شب ستايش می شوند.

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت48 3⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت48 ( 3 ) 🔹 مراحل پیروزی 💠 حکمت ۴۸ : « الظَّفَرُ بِالْحَزْمِ، وَ الْحَزْمُ بِإِجَالَةِ الرَّأْيِ، وَ الرَّأْيُ بِتَحْصِينِ الْأَسْرَارِ »   🔰 در ادامه شرح حکمت ۴۸ ، به دو نکته اساسی دیگر باید بپردازیم : 🔸 ۱. نکته اول " حَزم " است. " حزم " یعنی دوراندیشی؛ عاقبت اندیشی . 🔻 در حکمت ۱۸۱ ، مولا علی (علیه السلام) ، ثمره و نتیجه دوراندیشی را رسیدن به سلامت می دانند ؛ « ثَمَرَةُ الْحَزْمِ السَّلَامَةُ » 🔸 ۲. نکته دوم درباره فکر و جَوَلانِ فکر است. 🔻 امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نهج البلاغه به ما می آموزند که تنها کسی که برای کارهایش هیچ نیازی به جَوَلان فکر و تفکّر ندارد ، خداوند متعال است؛ لذا در خطبه ۱۸۶ می فرماید : « وَاللّهُ مُقَدِّرٌ لَکُم لَا بِجَوْلِ فِكْرَة » ؛ " خداوند امور را برای شما تقدیر می کند ، بدون نیاز به جَولان فکر " 🔻 یا در خطبه اوّل نهج البلاغه می فرمایند : خدا آسمانها و زمین را خلق کرد، « بِلَا رَوِيَّةٍ أَجَالَهَا » ؛ بدون اینکه نیازی به جولان فکر داشته باشد . 🔻 مولا علی (علیه السلام) در حکمت ۸۶ ، ارزش تفکّر و رأی و نظر پخته را بیشتر از تلاش و تکاپوی جوان می دارند و می فرمایند : « رَأْيُ الشَّيْخِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ جَلَدِ الْغُلَامِ » ؛ " نظر شیخ یعنی پیر با تجربه ،برای من محبوب تر است از تلاش جوان " 🔻 و در حکمت ۳۳۹ ، کسانی که صاحب قدرت هستند نظرشان را به صواب و درستی و نتیجه ، نزدیکتر می دانند و می فرمایند : « صَوَابُ الرَّأْي بِالدُّوَلِ » آن رأیی که معمولاً به کرسی می نشیند مال کسی است که قدرت دارد . خود این تشویق مؤمنین است به سمت اینکه قدرت را در دست بگیرند تا بتوانند دین و ایمان و ارزش ها را پیاده بکنند و ارزش های دینی را حاکم بکنند.  🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...

🌳 شجره آشوب« قسمت صد و شصت و سوم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻سخن پایانی 🔻ممکن است امروز کسی بگوید چرا خودتان را جای امیرالمومنین (ع) جا میزنید و قیاس با حضرت میکنید ؟ مگر نمیدانید قیاس با معصوم اشتباه و حرام است ؟ ایا درست است که برای توجیه اهداف سیاسی خود از معصوم استفاده ابزاری کنید ؟ 🔻در پاسخ میگوییم دو نوع قیاس داریم یکی قیاس در رتبه و دیگری قیاس در فعل است آن چه در روایات از آن نهی شده قیاس در رتبه است یعنی رتبه و مقام هیچ کس مانند معصومین نیست اما خود قرآن دستور به الگو پذیری از سیره رفتاری و عملی معصوم را داده است. آیا لازمه الگو پذیری از معصوم مقایسه شرایط هر دو عصر نیست ؟ ما اگر شرایط را مقایسه نکنیم چگونه بفهمیم که باید مانند امام حسن آتش بس امضا کنیم یا باید مانند امام حسین بجنگیم ؟ هدف از طرح این مسائل، این نیست که بخواهیم خود و جبهه حق را امیرالمومنین معرفی کنیم و کسانی را که در جبهه نفوذی های دشمن قرار دارند اشخاصی مانند ابوموسی، اشعث، مغیره یا .... بلکه هدف، بیان سیره جبهه حق و اهل باطل و الگوهای نفوذی های دشمن است که بتوانیم در هر زمان و مکانی که وضعیت مانند وضعیت دوران امیرالمومنین شد، به درستی تصمیم گیری کنیم و جایگاه خود را در جبهه حق بدانیم. 🔻ما امیرالمومنین ع نیستیم اما شیعه و پیرو علی ع که هستیم. جالب اینکه همانند این شبهه را به خود علی ع هم وارد کردند . وقتی امیرالمومنین ع در کوفه سخن از مقاومت و الگوپذیری از پیامبر را مطرح کرد شخصی به امام نیز چنین انتقادی کرد. او به امام گفت: نه تو مانند پیامبر هستی و نه اصحاب تو آن هایی هستند که معرفی کردی. ما را به آنچه در طاقت ما نیست، مکلف نکن. امام به او فرمود: آیا من به شما گفتم که مثل محمد هستم و اصحاب من مانند اصحاب آن حضرت؟ من تنها برای شما مثل و نمونه معرفی کردم و امیدوارم که به آن ها اقتدا و تأسی کنید. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقا میری پایان

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و شصت و ششم ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه159: (امام علیه السلام در شهر کوفه به کوفیان فرمودند: ) 🔹وصف كشورداری خويش ♦️با شما به نيکويی زندگی کردم و به قدر توان از هر سو نگهبانی شما دادم و از بندهای بردگی و ذلّت شما را نجات داده و از حلقه های ستم رهايی بخشيدم، تا سپاسگزاری فراوان من برابر نيکی اندک شما باشد و چشم پوشی از زشتی های بسيار شما که به چشم ديدم و با بدن لمس کردم. ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه158 1⃣ ارزش پيامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) و قرآن ♦️خداوند پيامبر(صلی الله علیه و آله) را هنگامی فرستاد که پيامبران حضور نداشتند و امّت ها در خواب غفلت بودند و رشته های دوستی و انسانيّت از هم گُسسته بود. پس پيامبر(صلی الله علیه و آله) به ميان خلق آمد، در حالیکه کتاب های پيامبران پيشين را تصديق کرد و با «نوری» هدايت گرِ انسان ها شد که همه بايد از آن اطاعت نمايند و آن نور، قرآن کريم است. از قرآن بخواهيد تا سخن گويد که هرگز سخن نمی گويد، امّا من شما را از معارف آن خبر می دهم، بدانيد که در قرآن علم آينده و حديث روزگاران گذشته است، شفادهنده دردهای شما و سامان دهنده امور فردی و اجتماعی شما است. 2⃣ خبر از آينده دردناك بنی اميه ♦️پس از تسلّط فرزندان اميّه، خانه ای در شهر يا خيمه ای در بيابان باقی نمی ماند جز آنکه ستمگران بنی اميّه، اندوه و غم را بدانجا می کشانند و بلا و کينه توزی را در همه جا مطرح می کنند. پس در آن روز برای مردم نه عذرخواهی در آسمان و نه ياوری در زمين باقی خواهد ماند، زيرا نااهلان را به زمامداری برگزيده ايد و زمامداری را به جايگاه دروغينی قرار داده ايد. امّا به زودی خداوند از ستمگران بنی اميّه انتقام می گيرد، خوردنی را به خوردنی و نوشيدنی را به نوشيدنی، خوردنی تلخ تر از گياهِ عَلْقَمْ و نوشيدنی تلخ و جان گدازتر از شيره درخت صبر. خداوند از درون ترس و وحشت و از بيرون، شمشير را بر آنها مسلّط خواهد کرد که آنان مرکب های عصيان و نافرمانی و شتران بارکش گناهانند. من پياپی سوگند می خورم که پس از من، بنی اميّه خلافت را چونان خلط سينه بيرون می اندازند و پس از آن ديگر تا شب و روز از پی هم در گردش است مزه حکومت را برای بار ديگر نخواهند چشيد.

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و شصت و ششم خطبه ۱۵۹ تا ۱۵۸

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت48 4⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت48 ( 4 ) 🔹 مراحل پیروزی 🔰 در ادامه بحث فکر ، رأی و جَوَلان رأی ، نکاتی باقی ماند . دسته اول از این نکات ، آسیب شناسی تفکّر و رأی است. 🔻مولا علی (علیه السلام) در نهج البلاغه ، شش چیز را عامل آسیب دیدن رأی و نظر درست می داند : 🔸 ۱. لجاجت : در حکمت ۱۷۹ می فرمایند : « اللَّجَاجَةُ تَسُلُّ الرَّأْيَ » ؛ " لجاجت باعث می شود رأی انسان از بین برود." 🔸۲. دوم اختلاف است. در حکمت ۲۱۵ می فرماید : « الْخِلَافُ يَهْدِمُ الرَّأْي » " اختلاف کردن ، رأی و نظر و اندیشه و تصمیم را منهدم می کند. " 🔸۳. سومین مورد، در خطبه ۱۳۸ است و آن عبارت است از اینکه انسان، رأی خود و نظر و فکر خود را محور قرار بدهد و بخواهد دین و قرآن را با نظر خودش تفسیر بکند. 🔻 مولا علی (علیه السلام) در مورد امام زمان (ارواحنا فداه) در زمان ظهور می فرمایند: « يَعْطِفُ الرَّأْيَ عَلَى الْقُرْآنِ إذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْي» " حضرت در روزگاری که همگان قرآن را به نفع نظر خودشان تفسیر می کنند ، نظرها را به سمت قرآن بر می گردانند." 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و شصت و هفتم خطبه ۱۵۷

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و شصت و هفتم ┄┄┅┅✿❀🌿🌼🌿❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه157 1⃣ عبرت از گذشتگان ستايش خداوندی را سزاست که حمد را کليد ياد خويش و سبب فزونی فضل و رحمت خود و راهنمای نعمت ها و عظمتش قرار داده است. بندگان خدا! روزگار بر آيندگان چنان می گذرد که بر گذشتگان گذشت. آنچه گذشت باز نمی گردد و آنچه هست جاويدان نخواهد ماند، پايان کارش با آغاز آن يکی است، ماجراها و رويدادهای آن همانند يکديگرند و نشانه های آن آشکار است. گويا پايان زندگی و قيامت، شما را فرامی خواند، چونان خواندن ساربان، شتر بچه را. پس آن کس که جز به حساب نفس خويش پردازد، خود را در تاريکی ها سرگردان و در هلاکت افکنده است. شيطان ها مهارش را گرفته و به سرکشی و طغيان می کشانند و رفتار زشت او را در ديده اش زيبا می نمايانند، پس بدانيد که بهشت پايان راه پيشتازان و آتش جهنّم سرانجام کسانی است که سُستی می ورزند. 2⃣ ضرورت تقوی و خودسازی ♦️ ای بندگان خدا! بدانيد که تقوا، دژی محکم و شکست ناپذير است، اما هرزگی و گناه، خانه ای در حال فروريختن و خوارکننده است که از ساکنان خود دفاع نخواهد کرد و کسی که بدان پناه برد در امان نيست. آگاه باشيد! با پرهيزکاری، ريشه های گناهان را می توان بريد و با يقين می توان به برترين جايگاه معنوی، دسترسی پيدا کرد. ای بندگان خدا! خدا را، خدا را، در حقِّ نفس خويش! که از همه چيز نزد شما گرامی تر و دوست داشتنی تر است. همانا خدا، راه حق را برای شما آشکار کرده و جادّه های آن را روشن نگاه داشت، پس يا شقاوت دامنگير يا رستگاری جاويدان در انتظار شماست، پس در اين دنيای نابودشدنی، برای زندگی جاويدان آخرت، توشه برگيريد، که شما را به زاد و توشه راهنمايی کردند و به کوچ کردن از دنيا فرمان دادند و شما را برای پيمودن راه قيامت برانگيختند. همانا شما چونان کاروانی هستيد که در جايی به انتظار مانده و نمی دانند در چه زمانی آنان را فرمان حرکت می دهند. آگاه باشيد! با دنيا چه می کند کسی که برای آخرت آفريده شده است؟ و با اموال دنيا چه کار دارد آن کس که به زودی همه اموال او را مرگ می ربايد و تنها کيفر حسابرسی آن بر عهده انسان باقی خواهد ماند. بندگان خدا! خيری را که خدا وعده داد، رهاکردنی نمی باشد و شرّی را که از آن نهی فرمود، دوست داشتنی نيست! بندگان خدا! از روزی بترسيد که اعمال و رفتار انسان وارسی می شود، روزی که پر از تشويش و اضطراب است و کودکان در آن روز پير می گردند! ای بندگان خدا! بدانيد که از شما نگاه بانانی بر شما گماشته اند و ديدبان هايی از پيکرتان برگزيده و حافظان راستگويی که اعمال شما را حفظ می کنند و شماره نَفَس های شما را می شمارند، نه تاريکی شب شما را از آنان می پوشاند، و نه دَری محکم شما را از آنها پنهان می سازد. 3⃣ ياد تنهايی قبر ♦️ فردا به امروز نزديک است و امروز با آنچه در آن است می گذرد و فردا می آيد و بدان می رسد، گويی هر يک از شما در دل زمين به خانه مخصوص خود رسيده و در گودالی که کنده اند آرميده ايد، وه! که چه خانه تنهايی؟ و چه منزل وحشتناکی؟ و چه سياه چال غربتی؟ گويی هم اکنون بر صور اسرافيل دميدند و قيامت فرارسيده و برای قضاوت و حسابرسی قيامت بيرون شده ايد، پندارهای باطل دور گرديده، بهانه ها از ميان برخاسته و حقيقت ها برای شما آشکار شده و شما را به آنجا که لازم بود کشانده اند. پس از عبرت ها پند گيريد و از دگرگونی روزگار عبرت پذيريد و از هشداردهندگان بهره مند گرديد.