🔺در مورد ماجرای #بنزین و رفتارشناسی آقا در این روزها هر نوع تحلیلی شنیدیم. ▪️نوع خیلی از بحثها را که میبینم یا شعر سیدحسن حسینی می افتم که میگفت: *من خوب یادم هست، روزی که روشنفکر، در کافه های شهر پرآشوب، دور از هیاهوها عرق میخورد، با جانفشانی های سربازان حزب الله، تاریخ این ملت ورق میخورد.* روانش شاد که در اتمسفر انقلاب زیست کرده بود و شعرش #قاعد نبود، #مجاهد بود. حتی در شعر نیز پرده ای از مقاتله و نبرد داشت. ▪️ #روشنفکر جماعت که در این معنا #آخوند جماعت را هم در بر میگیرد؛ علاقه دارد به بحثهای بی سر و ته و تمام نشدنی. اگر روشنفکر باشد از شیر مرغ گرفته تا جان آدمیزاد را ابژه میکند و بحث میکند و اگر آخوند باشد تفرعات عجیب و غریب که احتمال وقوع آن در هر هزار سال نوری ۱در میلیون است را دستمایه تمرین اصولی میکند. چیزی شبیه همان بازی و ریاضی اهل مدرسه. آن یکی دلخوش است به #بحثهای_کافه_ای و آن دیگری سرگرم است به #بحثهای_حجره_ای که به لطف فضای مجازی هر دوی این بحثها در شبکه های اجتماعی امکان پیگیری یافته است. و چون هر دو، دور از واقعیت و از پس برگهای کتاب به مشاهده #امر_واقع نشسته اند غالبا سرخورده و #غرغرو میشوند یا #تحلیلهای تخیلی ارائه میدهند که گویی برای نشدن بیشتر #تجویز شده اند تا شدن. 🔺حال آنکه جنس تفکر #امام و #آقا از جنس #تحقق است. امام و آقا مسئله شان تفکر برای تفکر و تفلسف برای تفلسف نیست. مسئله شان #تحقق‌‌ِ_تفکر است. ▪️تصریحات و تلویحات فراوان امام و آقا در این مورد فراوان است. از آن جمله معروف امام که میگوید: "من از این آخوندهایی نیستم که فتوا دهم و بنشینم، من اگر فتوا دهم فتوایم را پیگیری میکنم تا بشود" ؛ گرفته تا آن جمله ماندگار امام در پیام به شورای مدیریت حوزه قم که میگوید: "شعار همیشه از آن کسانی است که وارد در گود اجرا نیستند." ▪️حال، بار دیگر با همین منطق به نظاره رفتار رهبری در ماجرای بنزین و هر ماجرای دیگری بنشینیم. ▪️یکی از بهترین راهها برای حل مسئله و فهم موضع رهبری تلاش برای فهم واقعیت صحنه است. تمام فروض ماجرا را بررسی کنیم و ببینیم رهبری در این مقام چه میتوانست بکند و چه کرد. 🔺 حال ببینیم چه فرضهایی ممکن بود؟! آقا ۱. یا اساسا یا نباید موضع میگرفتند، ۲. یا باید چنین موضعی که گرفتند میگرفتند، ۳. یا باید موضع انتقادی میگرفتند، و در فرض دیگر نیز باید دیرتر موضع میگرفتند. ۱. در فرض اول که پر واضح است، آقا رهبری اش #نمایشی و #ملکه_وار نیست، چونانکه برخی در این سالها در تمنای چنین رهبری بودند: "کناری بنشیند و رهنودهای کلی بدهد، پیام نوروزی بدهد، ۱۴خرداد خاطراتی از امام بگوید، سالی یکبار دیداری با دانش آموزان و دبستانی ها داشته باشد و ملت بیایند دستش را ببوسند و تمام. رهبری را چه به دخالت در همه امور و حضور فعالانه در صحنه. یک مدیریت آخوندی بکند و قال قضیه را بکند. در قضیه نیروهای مسلح هم یک نماینده معین کند و خودش زندگی علمایی پیشه کند." ▪️حال آنکه آقا اساسا #متفکر_مجاهد است. #متفکر_متحقق است. جنس تفکرش گوشه نشین و نمایشی نیست. سلوک ۳۰ساله رهبری اش این را نشان داده است. در مرکز است و فعالانه رهبری میکند. چنین توقعی خلاف تصویر معهود و سیره مالوف اوست. ۲. همان فرض مطلوب است. ۳. کمی فکر کنیم! آقا اگر مختصر تعریض و کنایه ای میزدند و حمایت خود را از دولت بر میداشتند چه میشد؟! ای بسا شیرازه حاکمیت فرو میریخت و دولت دست نشانده ملت سرنگون میشد. تعداد کشته ها و خرابیها از این که هست بیشتر میشد. و از همه مهمتر سرآغاز دیکتاتوری در کشور میشد. که در این باره قبلا نوشته ام. ۴. و دیر سخن گفتن نیز آفات موارد ۱و ۳ را در بر داشت. ▪️به همین راحتی به همین خوشمزگی #فلسفه_بافی ها دیگر بیشتر حکم #روده_درازی را دارد. البته حکماً بیان چنین حرفهایی در چنین جمع انتلکتی حکم انتحار دارد. ولی چه باک. همیشه شعبان و این بار رمضان. مهم نیست. یاعلی ✍ به قلم: سید امین باطنی ✅  کلاس نهج البلاغه و زندگی 🆔https://eitaa.com/nahjolbalaghehvazendegi

عقیله العرب: #5603 🔴📰 ناامیدها را میوت کنید! 🔹 یک دسته از آدم‌ها که معمولا کمتر کسی از رفت‌وآمد با آنها حال می‌کند، آدم‌های #ناامید و منفی‌گرا یا به قول خودمان #غرغرو و #نق‌زن است. آدم‌هایی که از زمین و زمان، و از عالم و آدم شاکی هستند و به همه‌چیز حتی خوبی‌ها هم گیر می‌دهند. #زندگی را به شکل اغراق‌شده‌ای سیاه و زشت و نامیدانه می‌بینند. معتقدند به آنها ظلم شده و در بدترین جای عالم به دنیا آمده‌اند و برای همین به حق خودشان نرسیده‌اند و دنیا یک روز خوش هم به آنها نشان نداده. خلاصه اینکه به هر طریق ممکن سعی دارند اثبات کنند از ما بدبخت‌تر کسی در کهکشان راه شیری پیدا نمی‌شود. 🔸 اما این وسط یک سؤال جدی وجود دارد: آیا واقعا این جامعه‌ است که وضعش این‌قدر اسفناک است و نیاز به اصلاح دارد یا دید این افراد به زندگی و جامعه؟ به نظر می‌رسد هر ماجرایی که اتفاق می‌افتد را می‌شود از چند زاویه نگاه کرد. در حقیقت #ارزش‌گذاری نسبت به رخدادها، بستگی به #زاویه‌_دید ما نسبت به آن واقعه دارد. به قول یک فیلسوف انگلیسی: هر کسی عالم را چنان می‌بیند که «خود»ش هست. 🔹 ذهنی که عادت کرده به دیدن زشتی‌ها و سیاهی‌ها، در بهترین شرایط هم چیزی پیدا می‌کند برای غر و نق زدن، و برعکس، یک انسان خوش‌بین و امیدوار، در بدترین وضعیت هم بهانه‌ای پیدا می‌کند برای لذت بردن و مشاهده‌ی خوبی‌ها. آدم‌های #امیدوار در هر واقعه و موقعیتی که باشند، نکات مثبت را پیدا می‌کنند و بالعکس آدم‌های منفی‌باف فقط سختی‌ها و رنج‌ها را می‌بینند. وسط حادثه‌ی #متروپل، می‌توان از مرگ و میرها و خستگی‌ها و کمبودها گفت و نوشت و رنجی بر رنج‌ها افزود، ومی‌توان به جای آن، قاب دوربین را روی ایثار و همدلی و از خودگذشتگی‌ها بست. 🔸 امروز ردپای این آدم‌های ناامید و غرغرو را در همین #اینستاگرام هم خیلی خوب می‌توان دید. آدم‌هایی که پست‌ها و استوری‌هایشان سرشار از گلایه و شکایت و نق است. خبرهای بد را با آب و تاب پخش می‌کنند و اوضاع را بدتر از آنچه هست نشان می‌دهند. اما زیبایی‌ها و خوبی‌ها را یا نمی‌بینند، یا خیلی راحت از کنارشان عبور می‌کنند. 🔹 از آنجا که انسان‌ها به مرور شبیه دوستانشان می‌شوند، ارتباط مداوم با این آدم‌ها، که هرکجا باشند، ناامیدی پخش می‌کنند، می‌تواند کم‌کم شما را هم بدبین و ناامید کند. اما اگر در دنیای حقیقی به هر دلیلی ناچارید با این افراد در ارتباط باشید، در دنیای مجازی یک راه‌حل عالی دارید: #ناامیدها را میوت کنید! ✍️ زهرا شریعت احمدی  شب چراغ کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت https://eitaa.com/shabcheragh2