(در سال 38 هجرى، پس از پايان جنگ نهروان، نسبت به آينده خوارج فرمود):
61.🩸🌿🦋👈النّهی عن قتال الخوارج:
لَا تُقَاتِلُوا الْخَوَارِجَ بَعْدِي فَلَيْسَ مَنْ طَلَبَ الْحَقَّ فَأَخْطَأَهُ، كَمَنْ طَلَبَ الْبَاطِلَ فَأَدْرَكَهُ.
61.🩸🌿🦋👈نهى از كشتار خوارج:
بعد از من با خوارج نبرد نكنيد، زيرا كسى كه در جستجوى حق بوده و خطا كرد، مانند كسى نيست كه طالب باطل بوده و آن را يافته است.
(سید رضی می گوید: منظور امام از گروه دوم معاويه و ياران او هستند).
62.🩸🌿🦋👈وَ إِنَّ عَلَيَّ مِنَ اللَّهِ جُنَّةً حَصِينَةً، فَإِذَا جَاءَ يَوْمِي انْفَرَجَتْ عَنِّي وَ أَسْلَمَتْنِي، فَحِينَئِذٍ لَا يَطِيشُ السَّهْمُ وَ لَا يَبْرَأُ الْكَلْمُ.
(در سال 40 هجرى، روزهاى آخر عمر شريف امام عليه السّلام در كوفه در پاسخ به برخى از تهديدها و كشته شدن ناگهانى فرمود).
62.🩸🌿🦋👈موضع گيرى امام عليه السّلام برابر تهديد به ترور:
پروردگار براى من پوششى استوار قرار داد كه مرا حفظ نمايد، هنگامى كه عمرم بسر آيد، از من دور شده و مرا تسليم مرگ مى كند، كه در آن روز نه تير خطا مى رود و نه زخم بهبود مى يابد.
