✅حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
🌟 به هر حال در روایت داریم:
«ارْجِعُوا فِیهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِیثِنَا» (و اما حوادثی که واقع میشود، پس در آنها به راویان حدیث ما مراجعه کنید.)؛
🔸همین روایات موثوقٌ بها (مورد اعتماد) را برای مؤمنین گذاشتهاند، این خودش یک مرتبه ای از #حضور_و_ظهور است.
🔹این مرتبه از حضور را اعتنا نمیکنیم و عمل نمی کنیم، اما مدام دعا میکنیم «عجّل فرجه»! این دعا راست است؟!
📚کتاب حضرت حجت(عج)، ص١۶١
🔻پینوشت:
اسحاق بن یعقوب در زمان غیبت صغری، سؤالاتی از حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف میپرسد و در پاسخ او، نامهای از ناحیه مقدسه میرسد.
در بخشی از این نامه آمده است:
« وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ؛ و اما حوادثی که واقع میشود، پس در آنها به راویان حدیث ما مراجعه کنید که آنان حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر ایشان»؛ (کمالالدین و تمامالنعمة، ج٢، ص۴٨۴)
#کلام_بزرگان
#بهجت
@najafpoormh
........................ @najafpoormh
علی آن شیرِ خدا، شاهِ عرب
اُلفتی داشته با این دل شب
شب ز اسرار علی آگاه است
دل شب مَحرمِ سِرُّ الله است
شب شنیدهست مناجات علی
جوشش چشمۀ عشق ازلی
اشکباری که چو شمع بیزار
میفشاند زر و میگرید زار
دردمندی که چو لب بگشاید
در و دیوار به زنهار آید
کلماتی چو دُر آویزۀ گوش
مسجد کوفه هنوزش مدهوش
فجر تا سینۀ آفاق شکافت
چشم بیدار علی خفته نیافت
روزهداری که به مهر اسحار
بشکند نان جوین در افطار
ناشناسی که به تاریکی شب
میبرد شام یتیمان عرب
پادشاهی که به شب برقعپوش
میکشد بار گدایان بر دوش
تا نشد پردگی آن سِرّ جلی
نشد افشا که علی بود علی
شاهبازی که به بال و پرِ واز
میکند در ابدیت پرواز
شهسواری که به برق شمشیر
در دل شب بشکافد دل شیر
عشقبازی که همآغوش خطر
خفت در خوابگه پیغمبر
آن دم صبح قیامت تأثیر
حلقۀ در شد از او دامنگیر
دست در دامن مولا زد در
که علی بگذر و از ما مگذر
شال شه وا شد و دامن به گرو
زینبش دست به دامن که مرو
شال میبست و ندایی مبهم
که کمربند شهادت محکم
پیشوایی که ز شوق دیدار
میکند قاتل خود را بیدار
ماه محراب عبودیت حق
سر به محراب عبادت منشق
میزند پس لب او کاسۀ شیر
میکند چشم اشارت به اسیر
چه اسیری که همان قاتل اوست
تو خدایی مگر ای دشمن دوست
در جهانی همه شور و همه شر
ها عَلیٌ بَشرٌ کَیفَ بَشَر
شبروان مست ولای تو علی
جان عالم به فدای تو علی
#شعر
@najafpoormh ......................
توصیه های رهبر انقلاب
درباره شب های قدر
..................
#ماه_رمضان
@najafpoormh
سه شنبه ۷ آوریل سال ۱۹۹۲
آغاز تهاجم وحشیانه صربها به جمهوری مسلمان بوسنی
💠 #رهبرانقلاب:
یکی از جوانانی که در بوسنی مجاهدت کرده بود، برای من نقل میکرد: وقتی که در زمینهی اسکناسهای جمهوری اسلامی، جوانان بوسنیایی عکس شهید «فهمیده»، پسرک فداکار سیزده ساله را دیدند، متوجّه شدند روی پیشانیاش چیزی بسته است.
پرسیدند: این چیست؟
گفتم: این علامت بسیجیهای ماست که در میدان جنگ و جهاد فیسبیلالله، پیشانیبند میبستند. آن وقت جوانان مسلمان بوسنیایی صف کشیدند، لباسها و پیراهنهایشان را تکّه تکّه کردند و پیش ما آوردند و گفتند: این جملات را روی لباسهای ما هم بنویسید! ما نوشتیم و آنها به پیشانیشان بستند و ندای الله اکبر، اینطور در قلب اروپا طنین انداخت.
۷۴/۷/۲۲
بنده (در زمان ریاست جمهوری) بوسنی و هرزگوین را از نزدیک دیدم. اولاً در آنجا نشانههای اسلامی و یادگارهای اسلامی بسیار برجسته است؛
ثانیاً عواطف اسلامی هم در آنجا بسیار سرشار است. من میدیدم که مردم با وجود سلطهی حکومت الحادی در طول سالهای متمادی، عواطف اسلامیشان به حال خود باقی است.
البته عواطف، کافی هم نیست؛ بایستی تفکرات اسلامی در ذهنهای مردم باشد، یا بهوجود بیاید. متفکران و افراد برجستهی مسلمان در آنجا، بایستی به جنبهی فکری مردم هم اهمیت بدهند! ۷۰/۱۱/۱۴
#رهبر_انقلاب
#شهید_آوینی
#غرب
@najafpoormh
aviny-khoramshahr68610.mp3
1.44M
...اما تو می دانی كه هر تعلقی،
هر چند بزرگ،
در برابرِ آن تعلق ذاتی
كه جان را به صاحب جان پیوند می دهد
كوچك است...
#شهید_آوینی
@najafpoormh
متن صوت ؛
👇👇ـ
خرمشهر شقایقی خون رنگ است كه داغِ جنگ بر سینه دارد... داغِ شهادت.
ویرانه های شهر را قفسی در هم شكسته بدان كه راه به آزادیِ پرندگانِ روح گشوده است تا بال در فضای شهر آسمانی خرمشهر باز كنند.
زندگی زیباست،اما شهادت از آن زیباتر است.
سلامتِ تن زیباست، اما پرندهٔ عشق، تن را قفسی می بیند كه در باغ نهاده باشند، ومگر نه آن كه گردنها را باریك آفریده اند تا در مقتل كربلای عشق آسانتر بریده شوند؟
و مگر نه آنكه از پسر آدم، عهدی ازلی ستانده اند كه حسین را از سر خویش بیش تر دوست داشته باشد؟
و مگر نه آن كه خانهٔ تن راه فرسودگی می پیماید تا خانه روح را آباد شود؟
و مگر این عاشق بی قرار را بر این سفینه سرگردان آسمانی ، كه كره زمین باشد، برای ماندن در اصطبل خواب و خور آفریده اند؟
و مگر از درون این خاك اگر نردبانی به آسمان نباشد، جز كرم هایی فربه و تن پرور برمی آید؟
پس اگر مقصد را نه این جا، در زیر سقف های دل تنگ و در پس این پنجره های كوچك كه به كوچه هایی بن بست باز می شوند نمی توان جست، بهتر آن كه پرنده روح دل در قفس نبندد.
پس اگر مقصد پرواز است، قفس ویران بهتر.
پرستویی كه مقصد را در كوچ می بیند، از ویرانی لانه اش نمی هراسد.
زندگی زیباست، اما از مجید خیاط زاده باز پرس كه زندگی چیست.
اگر قبرستان جایی است كه مردگان را در آن خاك سپرده اند، پس ما قبرستان نشینان عادات و روز مرگی ها را كی راهی به معنای زندگی هست؟
اگر مقصد پرواز است، قفس ویران بهتر، پرستویی كه مقصد را در كوچ می یابد از ویرانی لانه اش نمی هراسد...
سید صالح موسوی نمی توانست شهادت مجید را ببیند و ندید، خبر شهادت او را در پرشن هتل آبادان به سید صالح رساندند...
اما تو می دانی كه هر تعلقی، هر چند بزرگ، در برابر آن تعلق ذاتی كه جان را به صاحب جان پیوند می دهد كوچك است.
پیكر مجید را برادرش رضا غسل داد كه اكنون خود او نیز به قبیله كربلاییان الحاق یافته است.
اینجا زمزمی از نور پدید آمده است.... و در اطراف آن قبیله ای مسكن گزیده اند كه نور می خورند و نور می آشامند، زمزم نور در عمق خویش به اقیانوسی از نور می رسد كه از ازل تا ابد را فرا گرفته است و بر جزایر همیشه سبز آن جاودان حكومت دارند.
این نامها كه بر زبان ما می گذرند، تنها كلماتی نگاشته بر شناسنامه هایی كه بر آن مهر « باطل شد» خورده است، نیستند، ما جز با صورتی موهوم از عوالم راز آمیز مجردات سروكار نداریم و از درون همین اوهام سراب مانند نیز تلاش می كنیم تا روزنی به غیب جهان بگشاییم، و توفیق این تلاش جز اندكی بیش نیست...
ادامه👇
ادامه👇
... پروانه های عاشقِ نور، بال در نفسِ گل هایی می گشایند كه بر كرانهٔ سبز این چشمه ها رسته اند
و نور در این عالم، هر چه هست از آن نور اللاَنوار تابیده است كه ظاهرتر و پنهان تر از او نیست،
و مگر جز پروانگان كه پروای سوختن ندارند، دیگران را نیز این شایستگی هست كه معرفت نور را به جان بیازمایند؟
و مگر برای آنان كه لذت این سوختن را چشیده اند، در این ماندن و بودن جز ملالت و افسردگی چیزی هست؟
كتابخانه مسجد امام جعفر صادق (علیه السلام ) بر تقوا اساس گرفته بود و این است زمزم نور، و اینانند قبیله نور خواران و نور آشامان،
و قوام این عالم اگر هست در اینان است و اگر نه، باور كنید كه خاك ساكنان خویش را به یكباره فرو می بلعید.
مسجد جامع خرمشهر قلب شهر بود كه می تپید و تا بود، مظهر ماندن و استقامت بود و آن گاه نیز كه خرمشهر به اشغال متجاوزان درآمد و مدافعان ناگریز شدند كه به آن سوی شط خرمشهر كوچ كنند، باز هم مسجد جامع مظهر همهٔ آن آرزویی بود كه جز در باز پس گیری شهر برآورده نمی شد. مسجد جامع، همه خرمشهر بود.
خرمشهر از همان آغاز خونین شهر شده بود.
خرمشهر خونین شهر شده بود تا طلعت حقیقت از افق غربت و مظلومیت رزم آوران وبسیجیان غرقه در خون ظاهر شود، و مگر آن طلعت را جز از منظر این آفاق می توان نگریست؟
آنان در غربت جنگیدند وبا مظلومیت به شهادت رسیدند و پیكر هاشان زیر شنیِ تانكهای شیطان تكه تكه شد وبه آب و باد و خاك و آتش پیوست اما.... راز خون آشكار شد.
راز خون را جزء شهدا در نمی یابند.
گردش خون در رگهای زندگی شیرین است، اما ریختن آن در پای محبوب شیرین تر است و نگو شیرین تر، بگو بسیاربسیار شیرین تر است.
راز خون در آنجا ست كه همه حیات به خون وابسته است، اگر خون یعنی همه حیات و از ترك این وابستگی دشوارتر هیچ نیست، پس بیش ترین ازآنِ كسی است كه دست به دشوارترین عمل بزند.
راز خون در آنجاست كه محبوب، خود را به كسی می بخشد كه این راز را دریابد و آن كس كه لذت این سوختن را چشید، در این ماندن و بودن جز ملالت و افسردگی هیچ نمی یابد.
آنان را كه از مرگ می ترسند از كربلا می رانند.
مردانِ مرد، جنگاورانِ عرصه جهادند كه راه حقیقتِ وجودِ انسان را از میان هاویهٔ آتش جسته اند.
آنان ترس را مغلوب كرده اند تا فتوت وكربلاییان پای در آزمونی دشوار می گذارند.
كربلا مستقر عشاق است و شهید محمد علی جهان آرا چنین كرد تا جز شایستگان كسی در آن كربلا استقرار نیاید. شایستگان آنانند كه قلبشان را عشق تا آنجا انباشته است كه ترس از مرگ جایی برای ماندن ندارد.
شایستگان جاودانانند ؛
حكمرانانِ جزایر سرسبز اقیانوس بی انتهای نور كه پرتویی از آن همه كهكشان های آسمان دوم را روشنی بخشیده است.
ای شهید! ای آنكه بر كرانه ازلی و ابدی وجود بر نشسته ای! دستی بَرار و ما قبرستان نشینانِ عاداتِ سخیف را نیز از این منجلاب بیرون كش.
@najafpoormh .........
#شهید_آوینی