باید بدهی واژه به ابیات فقیرم بیتم شده با نام تو آباد امیرم من غرق سلامم و تو هر بار جوابی ای زنده ترین عشق، به آغوش بگیرم جایی که به جز کنج حریم تو ندارم! من گوشه نشین حرمم تا که بمیرم در سلسله افتاد دل زائر تنهات خوش‌حال از اینم که به دام تو اسیرم ایوان طلا نور که تابید به رویم من ذوب شدم تا ز تو حالت بپذیرم این راه اگر دور، اگر سخت، ولی باز عشق است که در سمت تو افتاد مسیرم #زهراآراسته‌نیا #یا_امام_رضا ع @najvaye_deltangi

بمان، انار برایت شکسته ام که غمم را به این بهانه برای تو دانه دانه بگویم... #محمدرفیعی @najvaye_deltangi

اگرچه نزد شما تشنه ی سخن بودم کسی که حرف دلش را نگفت من بودم دلم برای خودم تنگ میشود ، آری همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم نشد جواب بگیرم سلام هایم را هر آنچه شیفته تر از پی شدن بودم چگونه شرح دهم عمق خستگی ها را اشاره ای کنم : انگار کوه کن بودم من آن زلال پرست ام در آب گندِ زمان که فکر صافی یِ آبی چنین لجن بودم غریب بودم و گشتم غریب تر اما: دلم خوش است که در غربت وطن بودم #محمدعلی‌بهمنی @najvaye_deltangi