از آن زمان که خاطرم نماز شب پدرم ترک نمی‌شد. هر شب قرآن می‌خواند و خیلی به مستحبات داشت. مادر بزرگم می‌گفت: پدر از پنج سال نمازش را کامل می‌خواند و روزه می‌گرفت. از دوران کودکی تزکیه نفس را شروع کرده بود و تا همین اواخر حفظش کرد. پدرم شعرهای حافظ را خیلی دوست داشت. فرزند شهید شهریاری صحنه‌های خاصی از پدرش در ذهن دارد: ما در خانه پدر را زیاد نمی‌دیدیم و بیشتر سر کار بودند. پدرم همیشه لبخند روی صورتش بود. گاهی با هم شوخی می‌کردیم، ولی سر کار همه چیز را جدی می‌گرفت. در کلاس، معلمی دقیق بود؛ ولی خارج از کار از جدی بودن فاصله می‌گرفت. پدر در تعیین رشته ام کمکم کرد محسن شهریاری در مورد همراهی علمی پدر با خود می‌گوید: پدرم رتبه 2 کنکور و لیسانس مهندسی الکترونیک دانشگاه امیرکبیر بود. به یک رشته اش برقی بود. مادرم نیز در رشته فیزیک تحصیل می‌کرد که بعد از مقطع کارشناسی ارشد وارد رشته فیزیک شد. #خاطراتی_ازشهید_شهریاری