🌷مهدی شناسی۳۱۹🌷
🌹شهداء علی خلقه🌹
🔹زیارت جامعه کبیره🔹
🔶ﺗﻤﺪﻥﻫﺎﯼ بزرگ،ﮐﻨﺎﺭ ﺭﻭﺩﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. چون ﺁﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ ﺁﺑﺎﺩﺍﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﺣﺎﻻ ﺣﯿﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﯾﻦ ﻣﺜﻞ ﺁﺏ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ. ﭼﻄﻮﺭ ﺁﺏ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺍﺣﯿﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ﺣﯿﺎ ﻫﻢ ﺩﯾﻦ ﺩﺍﺭﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺣﯿﺎ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
🔶در روایات داریم:" ﻻ ﺣَﯿﺎﺀَ ﻟِﻤَﻦ ﻻﺩِﯾﻦَ ﻟَﻪ"ُ (ﺑﺤﺎﺭﺍﻻﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 78، ﺹ 111) ﺍﺻﻼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺣﯿﺎ ﻧﺪﺍﺭﺩ،ﺩﯾﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺍﻧﺶ ﺩﯾﻨﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺍﻧﺶ ﺩﯾﻨﯽ ﺑﺎ ﺩﯾﻦ ﺩﺍﺭﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﻔﺴﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢ ﺧﻮﺏ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺑﮑﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﯾﻦ ﺩﺍﺭ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
🔶ﺩﯾﻦ ﺩﺍﺭﯼ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺭ آن ﭼﻬﺎﺭﭼﻮﺏﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﮐﺮﺩﻩ. ﺍﺻﻼ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻧﻮﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ. ﻧﻮﺭ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺮﮐﺖ. ﻧﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﻢ؟ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺮﮐﺖ. ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﻭﺭﯼ ﻭ ﯾﮏ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻨﻮﯾﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺩﺍﺭﯼ. ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﭼﺸﻤﺖ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﯾﮏ ﺻﻔﺤﻪ و ﺭﻭﯼ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺪﻫﯽ و ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮐﻠﻤﻪ و ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﻄﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﻄﺮ بروی، ﻧﻮﺭ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ. ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺮﻭﯼ ﻧﻮﺭ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ.ﺍﺻﻼ ﻧﻮﺭ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺳﺖ. ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﺍﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ؟ ﺳﺮﺕ ﺭﺍ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﯼ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﻟﺶ ﭼﺮﺍﻍ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻧﺪﺍﺭﯼ. ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻫﻢ هست.
🔶ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻧﻮﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ.ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺮﮐﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﻔﺘﯽ. ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﯾﻦ ﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﯽ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺍﻧﺶ ﺩﯾﻨﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ. ﺣﺎﻻ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﻦ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺣﯿﺎ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ و ﺣﯿﺎﺕ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﺣﯿﺎ. ﺣﯿﺎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺣﯿﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﯿﺎ ﺭﺍ ﺍﺣﯿﺎ ﺑﮑﻨﺪ. ﭼﻄﻮﺭﯼ؟!
🔶 ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ فرماید: ﺑﺒﯿﻦ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ. ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﺎﻇﺮ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽﺑﯿﻨد و ﺭﺻﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ. فکر کن ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ فقط ﯾﮏ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ و ﺍﻭ ﻫﻢ ﺟﻨﺎﺏ ﻋﺎﻟﯽ ﻫﺴﺘﯽ. ﻫﻤﻪﯼ ﻋﺎﻟﻢ ﭼﺸﻢ ﺍﺳﺖ که اعمال تو را می بیند. ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﺸﻢﻫﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ هستند.
☘امام زمان علیه السلام شاهد هستند یعنی ما ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻨیم ﺍﯾشان ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ.ﺣﺎﻻ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺳﻮﺍﻝ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻄﻮﺭﯼ؟ ﭼﻨﺪ ﻣﯿﻠﯿﺎﺭﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭼﻄﻮﺭﯼ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺻﺪ و ﺩﯾﺪﻩ می ﺷﻮﻧﺪ؟!
☘ﯾﮏ ﺗﻌﺒﯿﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺳﭙﻬﺮﯼ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: زیر درختی نشسته بودم.برگی از شاخه ی درخت چیدم و ﮔﻔﺘﻢ ﭼﺸﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﺁﯾﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ؟ﻣﮕﺮ تو ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﯾﻪ ﻧﻤﯽﮔردی؟ ﻣﮕﺮ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻧﻤﯽگردی؟ ﻣﻌﺠﺰﻩﺍﯼ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ؟
☘ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺧﺖ ﭼﻘﺪﺭ ﺷﺎﺧﻪ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺻﺪﻫﺎ. ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺮﮒ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ. ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺑﺮﮒﻫﺎ ﭼﻪ ﺁﻥ ﺑﺮﮔﯽ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﻻﻫﺎ ﺍﺳﺖ و ﭼﻪ ﺁﻥ ﺑﺮﮔﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﺳﺒﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺭﺍ ﺳﺒﺰ ﮐﺮﺩﻩ؟ ﺧﺮﻣﯽ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺍﺯ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺍﺯ ﺭﯾﺸﻪ ﺍﺳﺖ.ﺭﯾﺸﻪ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﯼ ﺁﻥ ﺷﺎﺧﻪ ﺑﺮﮒ ﺍﺳﺖ؟ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺧﺖ ﭼﻘﺪﺭ ﺷﺎﺧﻪ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺍﻭ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ و ﭼﻪ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻣﻮﺍﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ که ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺁﯾﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ؟
☘ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺍﺯ ﺭﯾﺸﻪﯼ ﺩﺭﺧﺖ ﮐﻤﺘﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ ﯾﮏ ﺭﯾﺸﻪ ﻧﺒﺎﺕ و ﮔﯿﺎﻩ ﺍﺳﺖ.ﺷﻌﻮﺭ ﺩﺍﺭﺩ و ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺧﺖ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﺮﮒ ﺩﺍﺭﺩ. ﺁﺩﺭﺱ ﻫﺮ ﺑﺮﮔﯽ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ. ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ.
☘ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻭﯼ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﯽﺷﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻏﺎﻓﻞ ﻣﯽﺷﻮﯼ؟ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺳﺖ. ﻋﺎﻟﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺳﺖ. ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ﻣﺎ ﺍﺻﻮﻝ ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﺭﯾﺸﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﺑﻪ ﺭﯾﺸﻪﻫﺎﯼ ﺩﺭﺧﺖ ﺍﺻﻮﻝ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ. ﻣﺎ ﺭﯾﺸﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺭﯾﺸﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﮒﻫﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ.ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺳﺒﺰ ﺷﻮﯾﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺎ ﺍﺻﻼ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ.همان طور که ریشه شاهد جزء جزء درخت است،امام زمان هم بر تمامی موجودات شاهد بوده و احاطه دارند...
#مهدی_شناسی
#قسمت_۳۱۹
#جامعه_کبیره
#استاد_رنجبر
@namazshabkhanha
🌷مهدی شناسی ۳۲۱🌷
🌹ﺃَﻋْﻼﻣﺎََ ﻟِﻌِﺒَﺎﺩِﻩ🌹
🔹زیارت جامعه کبیره🔹
🍃ﺧﻮﺏﻫﺎ ﻋﻼﻣﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ.مثلا ﻋﺴﻞ ﺧﻮﺏ ﻋﻼﻣﺖ ﺩﺍﺭﺩ. ﮔﻼﺏ یا ﺯﯾﺘﻮﻥ ﺧﻮﺏ ﻋﻼﻣﺖ ﺩﺍﺭﺩ.ﻭﻟﯽ ﻋﻼﻣﺖﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﺪﺍند ﮐﻼﻩ ﺳﺮﺵ ﻣﯽﺭﻭﺩ.ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﻘﻠﺒﯽ ﮐﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﯽﺍﻓﺘﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﻼﻣﺖﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻨﺪ ﯾﺎ ﻋﻼﻣﺖﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻨﺪ.ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﺎﺩﯾﺎﺕ ﺍﺳﺖ.
🍃 ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻌﻨﺎ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﯾﺎﺕ ﻫﻢ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭ ﺍﺳﺖ.ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﺵ ﻧﺒﺎﺷﺪ،ﺧﻮﺑﯽﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﺪ. ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﺪ ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ و ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ.
🍃 ﺩﺭ ﺍﺻﻮﻝ ﮐﺎﻓﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ:" ﺍِﻥَّ ﺍﻻَﺋِﻤّﺔ ﻫُﻢُ ﺍﻟﻌَﻠَﺎﻣَﺎﺕِ ﺍﻟﺘﯽ ﺫَﮐَﺮَﻫَﺎ ﺍﻟﻠﻪ ﻋَﺰَّ ﻭَ ﺟَﻞِّ ﻓِﯽ ﮐِﺘَﺎﺑِﻪ (ﺍﺻﻮﻝ ﮐﺎﻓﯽ، ﺝ 1، ﺹ 296) ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﯾﻌﻨﯽ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺧﻮﺑﯽﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻧﮕﺎﻩ ﺑﮑﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﮐﺮﺩﻩ اند ﻫﻤﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮﭼﻪ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﮑﺮﺩﻩ اند ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ. ﻧﮕﺎﻩ ﺑﮑﻦ ﻫﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩشان ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ اند ﺁﻥ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ و ﻫﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺁﻥ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ.
🌸اهل بیت علامت بندگان هستند یعنی چه؟یعنی ببین در هر شرایطی اگر ائمه به جای تو بودند چه می کردند.مثلا:ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﻭﺭ ﮐﻌﺒﻪ ﻃﻮﺍﻑ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﮐﺴﯽ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺩﺍﺭﺩ.ﺳﺮﯾﻊ ﻃﻮﺍﻓﺶ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽﺭﻭﺩ ﺳﺮﺍﻏﺶ و ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﺸﮑﻠﺖ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺍﯾﻦ ﻋﻼﻣﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺍﺭﺩ ﺧﻮﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ. ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺑﺒﯿﻦ ﻃﻮﺍﻑ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﮔﺮﻩ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﻓﺮﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﯼ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻮﺏ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﭘﺎﯼ ﺁﻥ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﻭﺳﻂ ﺍﻭﻝ ﺑﺮﻭ ﻣﺸﮑﻞ ﺭﺍ ﺭﺩ ﺑﮑﻦ ﺑﻌﺪ ﻃﻮﺍﻓﺖ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻩ.
🌸 ﺍﺋﻤﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ. ﺑﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻧﺸﺴﺘﯽ و ﺷﺶ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺭﺟﻮﻉ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﺕ ﺍﺳﺖ و ﺻﺪﺍﯼ ﺍﺫﺍﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺑﺮﻭﯼ ﻧﻤﺎﺯ. ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﺶ ﺗﺎ ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯ. ﻧﮕﻮ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ. ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻧﮕﻔﺘﻨﺪ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ. ﺍﺑﺪﺍ.ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻧﻤﺎﺯ ﻓِﯽ ﺍَﻭَﻝِّ ﻭَﻗﺘِﻬَﺎ. ﺩﺭ ﺍﻭﻝ وقت ﺧﻮد انسان.
🌸ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﻓﻖﻫﺎ ﻓﺮﻕ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺍﻓﻖ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﺎ ﻗﻢ و ﺑﺎ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻓﺮﻕ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺍﻵﻥ ﻣﺸﻬﺪ ﺍﺫﺍﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ.ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﯿﺴﺖ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺍﺫﺍﻥ. ﺍﻓﻖ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ ﺁﺩﻡﻫﺎ هم ﻓﺮﻕ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺷﻤﺎ ﺍﺩﺍﺭﯼ ﻫﺴﺘﯽ ﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺗﻮ ﻣﻌﻄﻞ و ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ ﺗﻮ ﺩﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﺍﺳﺖ. ﮐﺎﺭ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯ بعد از آن ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ ﺷﻤﺎ.
🌸ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﺛﻮﺍﺏ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﭼﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ؟ ﺩﯾﻦ ﻣﺎ ﺩﯾﻦ ﻧﯿﺖﻫﺎ،ﺍﻧﮕﯿﺰﻩﻫﺎ و ﺩﻏﺪﻏﻪﻫﺎ ﺍﺳﺖ.ﺩﻏﺪﻏﻪ ﯼ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﺎ ﺛﻮﺍﺏ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﺩﻫﯿﻢ ﺗﻮ ﮔﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﺑﮑﻦ.
🌸 ﯾﮏ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮﯼ ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﻪ شدن ﺷﻬﺮﯼ. ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻭ. ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻭﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﻗﺎ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺘﺶ ﺗﺮﮎ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ. ﺗﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮﺭﺩ.ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭼﺮﺍ؟ ﮔﻔﺘند: ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﮔﺮﻩ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﻔﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﻭﺩ ﺑﺎﺯ ﺑﮑﻨﺪ؟ ﺑﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ؟ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﺁﺩﻡ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﻭ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻭ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺍﺳﺖ نسبت ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻣﺮﺩﻡ. ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮﺭﺩ.ﺍﻣﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ؟ ﭼﻮﻥ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻌﺼوﻡ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻩ است.
☘امام علیه السلام به ما علامت می دهند که در هر موقعیتی وظیفه ی ما چیست.
☘ ﻋﻼﻣﺖ ﻫﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﻋﻼﻣﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ما بخواهیم آن را ببینیم.لجبازی و خود رأيی نداشته باشیم.
☘ﯾﮏ ﺁﺩﻡ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﮐﻮﻩ ﻫﯿﻤﺎﻟﯿﺎ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻋﻼﻣﺖ ﻧﯿﺴﺖ. ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﮏ ﭼﻮﺏ ﻫﻢ ﻋﻼﻣﺖ ﺍﺳﺖ.
☘ ﺷﺮﻁ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺍﺯ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﮑﻨﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻭﻻ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ داشته باشیم...
#مهدی_شناسی
#قسمت_321
#جامعه_کبیره
#استاد_رنجبر
@namazshabkhanha
🌷مهدی شناسی ۳۲۲🌷
🌹ﻣِﻨَﺎﺭﺍً ﻟِﻠﺒِﻠَﺎﺩِﻩ🌹
🔹زیارت جامعه کبیره🔹
◀️ ﺁﻥ ﻭﻗﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺷﻬﺮﻫﺎ و ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﯾﮏ ﺳﺘﻮﻥﻫﺎﯾﯽ ﻋﻠﻢ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺑﺎﻻﯼ ﺁﻥ ﺳﺘﻮﻥﻫﺎ ﺷﺐﻫﺎ ﺁﺗﺶ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﯾﻦ ﻭ. رهگذرﻫﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺁﻥ ﺷﻌﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺁﺑﺎﺩﯼ.ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺁﻥ ﺳﺘﻮﻥﻫﺎ ﻭ ﺷﻌﻠﻪﻫﺎ ﻣﯽﺭﻓﺖ ﺑﻪ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻣﯽﺭﺳﯿﺪ.ﻫﺮ ﮐﺲ ﻧﻤﯽﺭﻓﺖ ﺑﻪ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻧﻤﯽﺭﺳﯿﺪ.ﺍﺯ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺩﻭﺭ ﻣﯽﺷﺪ.
◀️ﺁﻥ ﺳﺘﻮﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ. ﮔﻞ ﯾﻌﻨﯽ ﺁﺗﺶ. ﺩﺳﺘﻪ ﻫﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﮔﻞ. ﺩﺳﺘﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺁﺗﺶ. ﺍﻵﻥ ﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﺍﺳﻢ ﺑﯽ ﻣﺴﻤﺎﯾﯽ ﺷﺪﻩ. ﻋﺮﺏﻫﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﻣَﻨﺎﺭ. ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻠﺪﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ.ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺤﻞ ﻧﺎﺭ و ﺁﺗﺶ.
◀️ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﻣﺎ ﺣﮑﻢ ﻣﻨﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﯾﻢ. ﯾﻌﻨﯽ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺳﺮﺍﻍ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻣﯽﺭﺳﺪ. ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﺁﺑﺎﺩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺩﻧﯿﺎﯾﺶ ﺁﺑﺎﺩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺁﺧﺮﺗﺶ ﺁﺑﺎﺩ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
◀️ ﺑﻼﺩ ﺟﻤﻊ ﺑﻠﺪ ﺍﺳﺖ. ﺑﻠﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻬﺮ. ﻣﺎ ﯾﮏ ﺩﻩ ﺩﺍﺭﯾﻢ.ﯾﮏ ﺷﻬﺮ ﺩﺍﺭﯾﻢ و ﯾﮏ ﮐﻼﻥ ﺷﻬﺮ ﺩﺍﺭﯾﻢ. ﺩﻩ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺟﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ ﻧﯿﺴﺖ. ﻣﺤﻞ ﺭﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﻧﮕﺎﻩ ﺑﮑﻨﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺍﺯ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﭼﻬﻞ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
◀️ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺷﻬﺮ ﮐﻪ ﻣﺤﻞ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻭ ﺭﺷﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﻫﻢ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ.ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻣﯽﺭﻭﯾﺪ ﮔﻠﻪﯼ ﺍﻻﻍ ﻭ ﺍﺳﺐ ﻭ ﺍﺳﺘﺮ ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﯿﺪ.ﺣﺎﻻ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﮐﻼﻥ ﺷﻬﺮﺳﺖ. ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰﺭﮒ هستند ﮐﻪ ﺍﺻﻼ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﻫﺮ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎﺳﺖ.ﺁﺑﺎﺩ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪﻫﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﮐﻼﻥ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
◀️ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﺍﺳﺎﺳﺎ ﯾﮏ ﭼﻨﯿﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﺩﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﺷﻬﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﮐﻼﻥ ﺷﻬﺮ.ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﺭﺍ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽﺭﻭﯼ ﺳﺮﺍﻏﺸﺎﻥ ﻫﯿﭻ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ. ﻫﯿﭻ ﺭﺷﺪﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ.ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺩﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺣﯿﻮﺍﻧﯿﺘﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺘﺸﺎﻥ ﻣﯽﭼﺮﺑﺪ. ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻮﻟﻮﯼ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ:
ﺩﻩ ﻣﺮﻭ ﺩﻩ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺍﺣﻤﻖ ﮐﻨﺪ...
ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﺩﻩ ﻧﺮﻭﯼ. ﺍﺣﻤﻖ ﻣﯽﺷﻮﯼ.
◀️ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺩﻩ ﺭﻭﺳﺘﺎ و ﺣﻮﻣﻪ ﻭ ﺣﻮﺍﻟﯽ ﺷﻬﺮ ﻧﺒﻮﺩ. ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺷﺨﺼﯿﺖﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺍﺯ ﺩﻝ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻩﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎ ﺑﺮﺧاﺳﺘﻨﺪ. ﻟﺬﺍ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ:
ﺩﻩ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﯿﺦ ﻭﺍﺻﻞ ﻧﺎﺷﺪﻩ...
ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﺩﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺷﯿﺦ و ﭘﯿﺮ و ﺑﺰﺭﮒ و ﺭﺍﻫﻨﻤﺎ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺟﺎ ﺑﻨﺪ ﻧﯿﺴﺖو هیچ عملی ندارد،ﺍﯾﻦ آدم ﺩﻩ ﺍﺳﺖ.ﮐﻨﺎﺭ ﺍﯾﻦ آدم ﻧﺮﻭﯼ، چون ﺭﺷﺪ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ.
◀️ ﻭﻟﯽ ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺷﻬﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ "ﻭَﺍﻟْﺒَﻠَﺪُ ﺍﻟﻄَّﻴِّﺐُ ﻳَﺨْﺮُﺝُ ﻧَﺒَﺎﺗُﻪُ ﺑِﺈِﺫْﻥِ ﺭَﺑِّﻪِ"(ﺍﻋﺮﺍﻑ/ 58) ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺑﻠﺪ ﻃﯿﺐ ﺷﻬﺮ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ و ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎﯼ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﺷﻬﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﯽﺭﻭﯼ ﮐﻨﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﯽﺭﻭﯼ. ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﮐﻼﻥ ﺷﻬﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﯾﮏ ﺟﺎ ﺁﯾﻪﺍﯼ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺷﯿﻌﻪﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺷﻬﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻣﺎ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻫﺴﺘﯿﻢ.
◀️ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺷﯿﻌﻪﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﺎﺳﺖ.ﺣﺎﻻ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻣﻨﺎﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻼﺩ و ﺷﻬﺮﻫﺎ.ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﯿﻌﻪﻫﺎ. ﯾﻌﻨﯽ ﻫﺮ ﺷﯿﻌﻪﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﯾﮏ ﺷﻬﺮ ﻭ ﯾﮏ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ.
#مهدی_شناسی
#قسمت_322
#جامعه_کبیره
#استاد_رنجبر
@namazshabkhanha
نماز شب خوانها
🌷مهدی شناسی ۳۳۳🌷 🌹و احکمتم عقد طاعته🌹 🔸زیارت جامعه کبیره🔸 🔷ﺑﻌﻀﯽ ﮔﺮﻩﻫﺎ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﺷﻮﺩ.ﺣﺘﯽ ﺑﭽ
ِ🌷مهدی شناسی ۳۳۴🌷
🌹و ﻧَﺼَﺤْﺘُﻢْ ﻟَﻪُ ﻓِﻲ ﺍﻟﺴِّﺮِّ ﻭَ ﺍﻟْﻌَﻼﻧِﻴَﺔِ🌹
🔹زیارت جامعه کبیره🔹
🔶ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﺳﺖ،ﻇﻬﺮ ﺍﺳﺖ،ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﻭﻗﺘﯽ ﯾﮏ ﺁﺏ ﺧﻨﮑﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ، ﻋﻄﺸﺶ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ.ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﯽﺭﻭﺩ. ﺑﻮﯼ ﮐﺒﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻣﺶ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ،ﮔﺮﺳﻨﮕیش ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ ﺭﻭﯼ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺩﺭﻭﻧﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﺩ. ﻋﺎﻣﻞ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺁﺏ ﺳﺮﺩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺩﺭﻭﻧﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﻋﻄﺶ! ﺁﺏ ﺳﺮﺩ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ، ﻋﻄﺶ ﺷﻤﺎ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
🔶ﺑﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: «ﻗُﻞْ ﻟِﻠْﻤُﺆْﻣِﻨِﻴﻦَ ﻳَﻐُﻀُّﻮﺍ ﻣِﻦْ ﺃَﺑْﺼﺎﺭِﻫِﻢ» (ﻧﻮﺭ/30) ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﯿﻦ ﺑﮕﻮ: ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ ﺑﺒﻨﺪﯾﺪ. ﭼﺮﺍ؟ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﯾﮏ ﺣﺲ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﻤﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻡ. ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﺟﻤﺎﻝﻫﺎ ﻭ ﭼﻬﺮﻩﻫﺎﯾﯽ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺣﺲ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺣﺲ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﻣﺮﺍﻗﺐ ﻧﮕﺎﻩﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ. ﺑﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: «ﻭَ ﺗَﻮﺍﺻَﻮْﺍ ﺑِﺎﻟْﺤَﻖِّ» (ﻋﺼﺮ/3) ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖﻫﺎ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﮐﻦ. ﭼﺮﺍ؟ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻫﻤﻪ ﺣﺲ ﺧﻮﺏ ﺷﺪﻥ ﻫﺴﺖ. ﻋﺎﻣﻞ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﯾﮏ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﯾﮏ ﺗﻠﻨﮕﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﺳﺖ. ﻟﺬﺍ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: «ﻓَﺬَﻛِّﺮْ ﺇِﻥْ ﻧَﻔَﻌَﺖِ ﺍﻟﺬِّﻛْﺮﻯ» (ﺍﻋﻠﯽ/9) ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽﺩﻫﺪ. ﺍﺛﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ ﺍﺳﺖ. ﯾﮏ ﺣﺲ ﺩﺭﻭﻧﯽ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﻫﺴﺖ. ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻧﺒﺎﺵ.
🔶ﺳﺮّ ﻧﺼﯿﺤﺖﻫﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻫﻞﺑﯿﺖ ﺍﻫﻞ ﻧﺼﯿﺤتند.ﺧﯿﺮﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ. ﭼﻮﻥ ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﺣﺲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻫﻤﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ و ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪﺍﻧﻪ هم ﻧﺼﯿﺤﺖ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ.
◀️ "ﻧَﺼَﺤﺘُﻢ ﻟﻪ" یعنی ﺷﻤﺎ ﻧﺼﯿﺤﺖ و ﺧﯿﺮﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩﯾﺪ، ﻣﻨﺘﻬﯽ «ﻟﻪ». ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍ. ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺧﺪﺍ، ﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ خودتان.
◀️ "ﻓِﻲ ﺍﻟﺴِّﺮِّ ﻭَ ﺍﻟْﻌَﻼﻧِﻴَﺔِ": ﯾﮏ ﺧﻄﺎیی ﺷﺨﺼﯽ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺩﯾﺪﻧﺪ،ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﮔﻮﺷﺰﺩ ﻧﻤﯽﮐﺮﺩﻧﺪ.ﺩﺭ ﯾﮏ ﮔﻮﺷﻪﺍﯼ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ. ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﯾﮏ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺧﻄﺎ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ، که ﺑﻪ ﺧﻄﺎﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻣﯽﺑﺎﻟﯿﺪﻧﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ. در هر صورت ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﻭ ﺧﯿﺮﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﺮﻧﻤﯽﺩﺍﺷﺘﻨﺪ.
#مهدی_شناسی
#قسمت_334
#جامعه_کبیره
#استاد_رنجبر
@namazshabkhanha
رمضان 1402-1_.mp3
16.97M
مجموعه صوتی #لااله‌الا‌الله ۱
#استاد_شجاعی
#استاد_رنجبر
شاید خدایی که ما می‌شناسیم و از احکام او پیروی می‌کنیم،
خدای واقعی نباشد ...
نمی‌شود آدمی دهها سال خدایی را عبادت کند و عاشقش باشد،
ولی هنوز ترس‌های گوناگون احاطه‌اش کرده باشند.
※ این رمضان، رمضانِ یافتنِ خدایِ حقیقی است.