غم یه موهبته. وقتی باهاش روبه‌رو شدی، ازش فرار نکن.

در ستایش عظمت غم؛ غم آدمی‌زاد و تراش می‌ده

کتاب‌ها صحبت عشق دارن، تو هر ژانری، با هر نویسنده‌ای و تو هر موقعیتی. وقتی با عشق زبون باز کردن و داستان‌شون و شرح دادن یعنی با کلاه فدورا و عینک گرد و عصاشون با عشق دارن صحبت می‌کنن. باهاشون مهربون باش؛

اولین قطراتِ آذر میگن سلامُ شرمنده از رفت و آمد کوتاه سر خم میکنن.

تو این بحبوحه و گیرودار قرار نبود نرگس این‌جا زیاد باشه چون ممکن بود لب باز کنه و این‌جا غم‌زده باشه و غم[کده]. هنوز این مدت تموم نشده، هنوز تموم نشده دختر. ما می‌زنیم به حساب پائیزی بودن اوقات و تأثیر مستقیم با احوالات اشرف مخلوقات * خنده

رفو کنید جامه را و وصلهٔ معرفت بر آن زنید و تار و پودش را عطراگین کنید - 11 جمادی‌الاول 45

سپیده‌دم پا ئیز را آذر شناسند . - آذرماه

محتشم باید نویسد از حکمت غم او؛ که اوست مادر

مسیر عشق فاعل را سمت تراش خوردن سوق می‌دهد. شاید اگر هیچ‌گاه عشقی نبود تواضع قامت رشد نمی‌داد

برای ابرهاٰ و شرحه‌شرحه شدن کالبدشان، شوق دیدن و انتظار آدمی‌زاد و جریان عشق در شریان‌ها - آ ذرِ متفاوت

از ارتفاعات قراره گفته شه

زمان و ثانیه‌ها به کنار شاید غروب تا طلوعی آن‌جا بود. بیایید در خیال... انگار خورشید میزبان پروانه بود. ندیدیم خاک‌سپاری پروانه را مشت حقیقت بر چهر‌مان برگ سبز، روی انباشته‌ی خاک‌ها - ماه‌بینا